Ze had gewoon een black-out en van die enkele seconden heeft Hans geprofiteerd. Jammer..... 
Op dat moment is het gewoon: beiden staan onder druk, en de gelukkigste heeft in dit geval de proef gewonnen.
Dat het Hans was, die deze proef won, het zij zo. Hij heeft die simpelweg eerlijk gewonnen, omdat Hiu het even niet meer zag. Dat is, hoe zuur ook, het spel. En dat accepteer ik als kijker.
Je kent toch het gezegde: Voetballen is negentig minuten achter een bal aanrennen, en op het eind heeft Duitsland gewonnen. Totdat andere landen deze strategie overnamen, en toen moest ook Duitsland vol aan de bak.
De vergelijking gaat niet helemaal op, maar Hans toonde in de finaleproef inzet, en op grond daarvan, plus het beter in bedwang houden van zijn zenuwen, won hij terecht de proef. Dat het de beslissing bracht, is dus zuur voor Hiu.
Ik grijp even terug op de vergelijking met dat voetballen: Duitsland werd gehaat om hun spelwijze, totdat ze gedwongen werden deze te laten varen. En nu laten ze zien ook met attractief voetbal tot resultaat te komen. Dan ga ik weer terug naar Hans: hij heeft aangegeven dat het allemaal anders over kwam dan hij (en Yin) het bedoeld had, was hij af en toe socialer in beeld gekomen dan nu, dan hadden weinig mensen moeite gehad met zijn finaleplaats.
Maar ik geef dus ook de schuld niet aan de manier van monteren.
