Waarom vraag je je dat in vredesnaam af xD
Omdat hij HDD is?
Werkelijk?
Of nouja, er zijn misschien 2 delen, het realiseren van de vraagstelling, en het denken er over.
Waarom ik het mij afvroeg, als in: hoe ik er op kwam: Ik was aan het koken, en keek even naar het wekkertje dat aan de andere kant van de keuken stond te tikken voor wanneer de pasta gaar was. Daarbij merkte ik dat ik mijn ogen samenkneep, waarna ik dacht "Waarom doe ik dit? Waarom werkt dit"
De tweede versie van afvragen, het proberen te vinden van een sluitende verklaring.. Hmm.. Zouden jullie dat niet doen?
Ik kan mij echt nauwelijks voorstellen, en dan druk ik mij nog zwak uit.. hmm.. ja ik kan mij eigenlijk geen voorstelling maken.. nee: het idee om bij zo'n vraag meteen voor een achterliggend principe te zoeken, zit zo ingebakken bij me, dat ik wereldvreemd zou zijn zonder. Als je je puur toevallig zou bemerken 'Huh, ik knijp met mijn ogen om beter te zien', en vervolgens zou verder gaan met "Het is een mysterie waarom ik dat doe" om verder gedachteloos verder te gaan met het koken van pasta.. ik kan mij
letterlijk geen voorstelling maken van zo'n.. gedachteprogressie.
Maar misschien bedoelden jullie dat niet.
Anyway.
Ik vroeg het me nu ook af, dus ben ik maar gaan googelen en blijkbaar zijn er meer mensen die het zich afvragen (en ook mensen die een antwoord hebben):
http://www.kijkmagazine.nl/artikel/waarom-zie-je-beter-als-je-je-ogen-samenknijpt/
Yes!
Ik had gisteravond ook nog even gezocht. Kwam een uitstekend artikeltje van Wired tegen, dat ik gedeeltelijk integraal zal liften.
Your lens changes shape in order to focus on things both near and far. However, there are limits to its flexibility. When something is blurry, it usually means the light being focused by your lens is either under- or overshooting the focal point at the back of your retina (though blurriness can also be caused by physical damage to your eyeball).
The light from the thing you are trying to look at is also competing with light from everything else in your field of view. All this extra light is basically noise, and like static it obscures your desired signal. When you squint, you are reducing the amount of light coming from other sources—stripping some of the noise away.
(...)
Your eye lens reflexively changes shape when you squint (Your eyelid doesn’t actually do any work). But, the shape change has little effect on the lens, and has little impact on vision compared to the light-reducing effect of a smaller aperture.Bron:
http://www.wired.com/2015/01/whats-squinting-helps-see-better/Dus dat is interessant!
Beide suggesties die ik deed, zijn verwerkt in beide mechaismen - alleen trok ik de verkeerde conclusies
Vermoedde al enigszins dat het vervormen van de oogbol slechts weinig effect zou hebben.
Maarrr ik dacht dat het verminderen van visuele input te maken zou hebben met aandacht, en dit zit eerder in het visuele systeem.
En als je bv anderhalf oog zou afdichten dan houd je nog te veel bronnen rondon over qua noise, dus dan is het veel beter om een klein gaatje te maken bv met je vingers, en daar doorheen te kijken - zoals ze in het artikel suggereren.
Goed om te weten
Heh, vermoedelijk door mn psychologieachtergrond neig ik meteen naar een cognitieve kant met aandacht enzo - en minder voor fysiologische benaderingen
