[nerveuze zeurmodus]
Ik merk dat ik het soms nodig heb om van me af te schrijven, excuses al bij voorbaat als het te persoonlijk wordt.
Ik weet niet wat het woord is dat beschrijft hoe ik me voel. En hoe ik het ga omschrijven klinkt vast veel dramatischer dan het is. Maar het voelt alsof ik belangrijke (levensveranderende?) keuzes moet maken op twee dingen die ik vandaag bijna tegelijk heb voorgeschoteld gekregen.
Eerst is er
[EDIT: vanalles en nog wat voor gezeur]Punt twee is dat ik de laatste tijd vaker nadenk over of ik mijn werk nog echt leuk vind. Vooral de collega's, fijne werkomstandigheden en het loon maken het leuk. Maar ik geraak een beetje uitgekeken op de inhoud. Die inhoud begint ook een kant op te gaan die me weinig interesseert, merk ik.
En dan zie ik net 2 vacatures van een board game bedrijf in de buurt! Eentje daarvan zou ik wel voor in aanmerking kunnen komen. Maar dan gaat mijn loon waarschijnlijk een flinke stap achteruit. Dan verlaat ik een groep waar het nu héél goed mee botert en meer nog, laat ik het werk in de steek, want er gaan er binnenkort al 3 vertrekken, waarvoor ik 3 nieuwe mensen zou moeten opleiden begin volgend jaar. Als ik ook ga zouden er ineens 4 weg zijn en moeten ze nog iemand anders zoeken om 4 nieuwe mensen op te leiden.
Aan de andere kant, als ik aangenomen word, doe ik werk dat 100% aansluit op mijn interesses en hobby: board games!
En m'n huidige werk heeft me wel naar een cursus gestuurd waaruit voort kwam dat je pas dingen bereikt door een beetje stress te hebben en buiten je comfort zone te stappen...
[/nerveuze zeurmodus]
