Stof stof stof.
Even een oud topic onder het stof vandaan gehaald.
Ik heb naar de laatste afleving van dit seizoen van De Rijdende Rechter gekeken. Daarin kwam een dubbel conflict aan de orde: enerzijds een financieel probleem: onenigheid over de prijs van een paard, en anderszijds onenigheid over wat de klant nou precies had gekocht (Klophengst of ruin).
Bij het begin van de aflevering kwam de verkoopster me al behoorlijk onbetrouwbaar over, en mijn gevoel bedroog me niet. Of ze had kunnen weten wat ze verkocht had: ik denk het haast wel, want ze zegt al jaren ervaring met paarden te hebben. En dan het steggelen over het al of niet betalen van een aanbetaling. Via emails was af te leiden dat de aanbetaling waarvan sprake was, weldegelijk was gedaan, hoewel de verkoopster dat ontkende. Sterker nog, de koopster krijgt nog 300 euro retour. En daar was die verkoopster al helemaal niet over te spreken.
Waar het mij in deze reactie dus om gaat: 1 van de basisregels van het programma is, dat ze beiden akkoord gaan met de uitspraak die Frank Visser doet, daar tekenen beide partijen voor, en de uitspraak is bindend. Anders dan in echte rechtszaken, kan er geen beroep tegen de beslissing worden aangetekend. Dat had overigens in het echt ook niet gekund, want onder een bepaald bedrag (ik meen dat dat 1500 euro is), kan niemand in beroep gaan.
Nu verbaas ik me erover dat die verkoopster, die ik trouwens een heel slechte verliezer vind, TOCH haar gelijk wil halen.
Heb ik iets gemist, zijn de spelregels van het porogramma misschien gewijzigd?
