Auteur Topic: Bepaal het Verhaal  (gelezen 8640 keer)

Offline hulpdakdekker

  • Forumlid
  • Geslacht: Man
  • Babbelt maar wat
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #40 Gepost op: 27-08-2016, 23:01:09 »
De personages so far

- Rupert; een dag voor vertrek overgeplaatst vanuit de groep van Korporaal Sergeantsson die dood was aangetroffen. Was daar opgeleid tot parachutist, maar vind een zweefvliegtuigje eigenlijk wel comfortabel. Doet onderzoek naar Sergeant Majoor. Weet vrij weinig van eiland Lerkil. Is bij de verkenning weinig wijzer geworden.

- Sergeant Majoor; stiekem vrouw, grote borstelige wenkbrauwen, alle naamgrapjes zat, heeft een geliefde Patty (die was geboren als Patrick, maar in hun dorpje maakt niemand daar een probleem van). Heeft een grove plattegrond van het eiland. Is opgevallen dat Bob leiderschapskwaliteiten lijkt te hebben.

- Rory; piloot van zweefvliegtuig; heeft schade aan zweefvliegtuig opgenomen.

- Tom; heeft een molen en enkele voorraadkamers ontdekt; was gefascineerd door het maalmechanisme.

- Benjamin Linus; kreeg snel een hond [herkend als bordercollie] tot bedaren.

- Mike; enkele bunkers aan de zuid-oost kan van het eiland ontdekt. Verder zo min mogelijk gedaan, want het was veel te eng. Niet daadwerkelijk in de bunkers zelf geweest.

- Deacon Claybourne; enkele bunkers aan de zuid-oost kan van het eiland ontdekt. Verder zo min mogelijk gedaan, want het was veel te eng. Niet daadwerkelijk in de bunkers zelf geweest.

- Jakob Jacob; heeft bij de verkenning bij de kustlijn een grotingang gevonden. Zag wat vormen, maar wist niet precies wat het was.

- Bob; lijkt een voorkeur te hebben voor efficiënt[er] organiseren: zette een communicatie-organisatie op tijdens de verkenning.

- Max Medina; boodschappenjongen voor Bob bij verkenning.

- Paul; stadje ingeslopen. Momenteel vermist.

- Peter Capaldi; stadje ingeslopen. Momenteel vermist.



Iemand (zelf te kiezen) krijgt een mysterieus telefoontje.

Of gaat dit weer een brug te ver? :P

Komt goed ::ok::

Maar ik tik morgen nog even wat - ik besef dat ik soms niet zo helder over kom :P
« Laatst bewerkt op: 2-09-2016, 13:41:11 door hulpdakdekker »
Ik wil me bij deze distantiëren van bovenstaande post en wens niet op enige manier in verbinding te worden gebracht met dat idiote inhoudsloze gezwam.

Offline Starlight

  • Aanspreekpunt Wie is... de mol?
  • Actief Lid
  • *****
  • Geslacht: Vrouw
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #41 Gepost op: 27-08-2016, 23:08:00 »
Nu Paul en Peter niet zijn teruggekomen van de verkenning ontstaat er wat chaos, voornamelijk vanwege Mike en Deacon die hier nogal zenuwachtig van worden. De Sergeant besluit maar even een speech te geven waarin ze de soldaten herinnert aan het doel van deze missie, en dat ze zich hier niet door moeten laten beïnvloeden.
"Daar ligt inderdaad Starlight op een stoel"

Offline hulpdakdekker

  • Forumlid
  • Geslacht: Man
  • Babbelt maar wat
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #42 Gepost op: 28-08-2016, 16:54:54 »
Iemand (zelf te kiezen) krijgt een mysterieus telefoontje.

Of gaat dit weer een brug te ver? :P

Heh, a bridge too far. Alle WO2-woordgrappen zijn hier welkom ;D



Misschien was het onderscheid dat ik zei, karakters vs setting beïnvloeden, niet de manier om m'n gevoel het helderste te uiten. Laat ik het net anders proberen. :P

Wat ik bedoel is meer een point-and-click videogame; eerder dat dan een boekenverhaal/toneelstuk/script.
Als in:
Bij een script/verhaal heb je karakters, een plot, enkele verschillende scenes; en soms is er een plotwending. Piet valt dood neer; of, Piet vindt zijn vrouw in bed met buurman Bert.
Bij een point-and-click adventure game ben je een personage; en zijn er vooraf gedefinieërde acties die je je karakter kunt laten doen. Like ergens heen lopen, een deur open doen, interacteren met computer-karakters via voorafgeschreven dialoogopties; het computerkarakter vermoorden, et cetera.

Ik leun naar die laatste optie, met vrij directe besturing van karakters.
Bijvoorbeeld bij Dunctons opdracht:

1. Input; Duncton zegt, Jakob wil de grot verkennen.
2. Uitwerking [straks]; beschrijving van de grot
  en dat kan verder gaan als:
3. Nieuwe input; bv 'Jakob probeert een geheime doorgang te vinden'.
4. Nieuwe uitwerking; beschrijving van hoe het lukt of faalt; etc.


En dat hoeven niet per se acties te zijn.
Kan ook intenties zijn [Sergeant en Rupert willen zsm in elkaars spullen neuzen]
of emoties [door Starlight worden Mike en Deacon nog banger]
of gedachten [een variant van Starlight is om Sergeant een speech te laten geven, zodat de lezers uberhaupt weten wat de missie is - maar dat kan ook puur intern, om een karakter beter te leren kennen]
Ik wil me bij deze distantiëren van bovenstaande post en wens niet op enige manier in verbinding te worden gebracht met dat idiote inhoudsloze gezwam.

Offline hulpdakdekker

  • Forumlid
  • Geslacht: Man
  • Babbelt maar wat
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #43 Gepost op: 31-08-2016, 15:56:10 »
Zo. Zijn we weer.
Moest nog eventjes een paar dingen uitwerken, bedenken en maken voor ik verder kon - en Lo and Behold, dat kost meer tijd dan gedacht ;D Benieuwd of het allemaal in 1 post gaat passen, want er is een hoop te coveren.



--

Nadat iedereen verslag heeft gedaan beginnen de mannen onrustig met elkaar te praten. Peter en Paul weg. Zouden ze de tijd vergeten zijn; verdwaald of.. Of was het een grote val. Logisch dat nergens Duitsers te vinden waren om te verrassen, ze waren zelf in een val gelopen. Mike en Deacon raken steeds meer overtuigd van deze theorie die ze net zelf hebben opgesteld, en beginnen de anderen te overstemmen met hun doemdenkerij. Het is verloren, alles is verloren, Peter en Paul zijn verloren, ze zullen allemaal omkomen zonder ook maar een kans te hebben gehad! Waren ze maar lekker aan de stranden van Normandië - hun kameraden daar hadden het vast veel makkelijker.

Sergeant kan het niet meer aanzien.
"MANNEN", roept ze: "STIL. Zeker jij Mike, en jij Deacon. Jullie zijn toch geen vrouwen. Wat een gejammer. Met zulke watjes hadden hier 1000 soldaten kunnen staan, en nog zou alles verloren zijn. Maar dat hebben we niet. We zijn met 12, en we gaan winnen. We gaan winnen omdat het Duitse regiment op dit luttele klein en slecht getraind is. We gaan winnen omdat ze ons niet verwachtten. We gaan winnen, omdat wij de bevolking aan onze kant hebben. De bevolking die al 4 oorlogsjaren onder het Duitse juk moet ploeteren. Zij zullen hun bevrijders met open armen ontvangen, en de Duitsers zullen weten dat alle hoop verloren is.
Deze eilanden zijn een symbool. Ja, de bevrijding van het Europees vasteland begint vandaag in Normandië - maar de overwinning begint hier. Hier in Het Kanaal. Hier, de eilanden die niet verdedigd konden worden, hier bij de trotse bewoners die niet wilden evacueren. Zij zullen fier uit hun schulpen komen, ons de vijand wijzen, en wij zullen overwinnen nog voor de thee. Dan, als dit eiland, en de andere eilanden van de groep, van ons zijn, dan zit onze taak er op."
Sergeant wil net order uit gaan delen, als de radio die ze eerder werkend probeerde te krijgen, geluid geeft.

krrrr..gtt-- Hallo?
Sergeant is perplex. Uhm. Hallo, stamelt ze.
Wie zijn jullie?
Zeg. Zo gaat dat hier niet. Zij heeft hier de leiding. Wij? Nee, wie zijn jullie?
Ah, ja, wij zijn degenen die een stel geweerheren hebben. Zijn jullie die verloren soms?
Geweerhe.. Peter en Paul.
Prachtig, ze zijn dus van u - dan is dat helder. Bedankt.
Nee. Wacht. Geef ze terug. Ik bedoel, stuur ze terug. Laat ze vr-
Terug? Dat.. kan. Is dat wat kleursnaveligen doen wanneer een meeuwenjong binnen tuimelt? Hmm? Ze kunnen het houden, soms, of ze kieperen het van de klif. Meestal, ja. Loodrecht.
Dat is werkelijk tegen alle internationale verdragen en conventies!
Wat?
Eindelijk begint het bij Sergeant te dagen U.. ben een Lerkiller. Waarom zou u mijn.. pistooljongens?.. willen vermoorden?
Geweerheren. Ja, waarom inderdaad. Er zijn altijd heel veel mogelijkheden. Winst, per ongeluk, wraak, gemak, plezier, onvoorspelbaarheid, verveling..
..we hebben het hier over mensenlevens..
Maar van u, dus dat maakt de keuze voor ons veel makkelijker. In ieder geval, wij gaan even overleggen waarom we ze vermoorden, of niet eventueel, en dan hoort u van ons terug, okay?
Overleggen om..
Jaja, bureaucratie. Iedereen heeft een mening, schijven van invloed, belangen, zeerobben, vlinders, kinderen - je kent het wel. Maar ik ga je hangen. Doei.
En de stem is weg.
Ik wil me bij deze distantiëren van bovenstaande post en wens niet op enige manier in verbinding te worden gebracht met dat idiote inhoudsloze gezwam.

Offline hulpdakdekker

  • Forumlid
  • Geslacht: Man
  • Babbelt maar wat
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #44 Gepost op: 31-08-2016, 15:56:27 »
"Maar de radio was kapot", murmelt Sergeant. 'Oh vast niet helemaal', valt Tom snel in: 'kijk, de lange antenne die was geknakt, maar als ze gewoon hier in de buurt wat zenden hier op het eiland, en ze weten gewoon onze frequentie, dan kan een kind dat'.
Sergeant kijkt verbaasd naar Tom; 'Ach, apparaten zijn leuk. En mechanismen. En aandrij-, zeg die molen he, die is zooo intere-'
"Niet nu Tom, we moeten Peter en Paul vinden en redden".
Jakob steekt een hand op. 'Ik kan met een paar anderen de grot verkennen. Wie weet loopt de grot door, en kunnen we van onder de grond assisteren'. Sergeant heeft begrip voor het idee, maar of ze daar de mankracht voor kan missen. Vliegensvlug bieden Mike en Deacon zich aan als vrijwilligers. Die kan ze wel missen.

--

Terwijl Deacon, Mike en Jakob naar de kustlijn afdalen, naderen Sergeant, Rupert, Rory, Bob, Ben, Tom en Max het stadje. Terwijl ze aan de rand komen, wankelen Peter en Paul net naar buiten: "Ha Serge, sorry daarvoor, eerste missie - meteen gepakt. Heh, wie had dat gedacht. Maar geen zorgen, we mochten weer gaan, en kijk eens.." Paul, die het woord voert, zwaait met een paar broden. "Vast een goedmakertje."

--

Bij de grot aangekomen, moeten Deacon, Mike en Jakob door kniehoog water waden. Ze hebben een stel goede zaklampen meegenomen. De witte figuren die Jakob eerder had gezien, blijken kalken standbeelden - onherkenbaar verweerd door water en wind. Een 20-tal meters binnenin de grot, begint deze te verbreden, en aan de rechterkant begint een zandstrandje te ontstaan. Ze lopen het strandje op dat zich verbreedt tot een kleine 10 meter. Iets verderop staat een groot ondiep wit-kalken bassin; met een smalle goot, aflopend naar zee. Het bassin wordt grotendeels omgeringd door een levensgrote liggende ijsbeer, uitgehouwen in wit kalksteen. Dit beeld is in veel betere conditie. Achter het beeld, tegen de rotswand, is een metershoog figuur uitgehouwen. De lijnen zijn op precieze wijze in het natuursteen gegroefd.
Bij nadere inspectie, blijkt onderin het bassin eveneens een figuur te zijn. Ondiepe groeven gevuld met een rode klei-achtige substantie. Sowieso zijn er stippen, strepen en vlekken van een bruinachtig rood op de binnen- en buitenkant van het bassin. De grot lijkt op dit punt verder voornamelijk uit witte en grijze tinten te bestaan.


Het figuur op de rotswand.                        Het relief onderin het bassin
Ik wil me bij deze distantiëren van bovenstaande post en wens niet op enige manier in verbinding te worden gebracht met dat idiote inhoudsloze gezwam.

Offline Duncton

  • Forumlid
  • Geslacht: Man
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #45 Gepost op: 2-09-2016, 12:52:04 »
Ijsbeer. ::rofl::

- Sergeant wil van Paul en Peter precies weten wat er met hen is gebeurd.
- Jakob wil een foto nemen van de tekeningen met zijn mobieltje, maar die bestonden toen nog niet. Gaat in de grot op zoek naar iets om de tekeningen op over te nemen.
- Mike en Deacon vinden het wel weer eng genoeg geweest en laten Jakob met een smoes alleen achter in de grot.
- Tom maalt over de molen.
If I was a haircut would you wear a hat?

Offline hulpdakdekker

  • Forumlid
  • Geslacht: Man
  • Babbelt maar wat
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #46 Gepost op: 2-09-2016, 13:40:18 »
 ::bravo::

--

Ja, er werd gevraagd om een ijsbeer.. ;D

Hoefde alleen de halve mythologie opnieuw te bedenken ::hypocriet:: Nah, viel uiteindelijk wel mee, omdat het nog op een vrij vroeg punt was :P



OHJA! Ik ben een muppet geweest, en heb steeds Jacob geschreven als Jakob. Ik zal het voortaan weer goed proberen te doen, en meteen veranderen bij het personageslijstje - dat ik bij het schrijven eigenlijk als spiekbriefje gebruik ;D
Ik wil me bij deze distantiëren van bovenstaande post en wens niet op enige manier in verbinding te worden gebracht met dat idiote inhoudsloze gezwam.

Offline hulpdakdekker

  • Forumlid
  • Geslacht: Man
  • Babbelt maar wat
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #47 Gepost op: 9-09-2016, 20:23:09 »
Was even vergeten dat ik nog niet had bepaald hoe de grot er uit zag ::rofl::
Goed, nu heb ik wel bijna alles uitgewerkt, zodat dat geen oponthoud meer oplevert.
Ga beetje mikken op 2 updates per week.


--

- Sergeant wil van Paul en Peter precies weten wat er met hen is gebeurd.
- Tom maalt over de molen.

Sergeant pakt de broden aan van Paul, ruikt, 'waarschijnlijk niet vergiftigd'.
Peter, die voor dienst bezig was met een opleiding tot dokter, vraagt zich verbaasd af wat Sergeant had verwacht te ruiken - maar houdt zich stil.
"Dus jullie zijn vrijgelaten. Met broden. Hoe gebeurde dat. Vertel alles. Begin bij het begin. Ga dan door tot het eind. Stop daar." Sergeant kijkt indringend naar Paul.

'Oh, ja, natuurlijk Sergeant', begint Paul enthousiast: 'zoals u weet waren we op verkenning gestuurd. Door u. Dus dat weet u vast nog. Want het was ook maar een paar uur geleden. En dat zouden we eigenlijk samen met Max en mijnheer Bob doen - maar Robert sei toen dat hij en Max achter zouden blijven vanwege tactische en strategische overwegingen van militair communicatief belang. Ofzo. Hij klonk erg overtuigend. Dus Peter en ik liepen verder het stadje in, waar nog veel meer van dat soort huizen stonden.'
Paul gebaart naar een huis aan de rand van het stadje. In het ochtendschemer zie je een laag lang huis. Het is slechts 1 verdieping hoog, rechthoekig, en van eenvoudige makelij. Zo te zien bestaan de muren uit opgestapelde stenen, het dak uit een soort riet. Aan deze kant van het gebouw zitten geen ramen. Als visuele ondersteuning, een opbouw als onderstaand, maar met een rechthoekiger vloeroppervlak


Paul gaat verder:'We liepen verder het dorpje in, alsmaar omhoog stijgend, en er was niet echt veel variatie in de huisjes. Sowieso was er niet zoveel te doen, want er was geen kip op straat. Vast doordat het nacht was. Dus toen we na een vrij groot exemplaat van die huizen tegen kwamen, leek het me wel geinig om binnen een kijkje te nemen. Want dat kan boeiend zijn toch. Dus ik liep dat gebouwtje in, en er waren 2 deuren. De ene, rechts, was dicht. Die links was open, en daar was een luik in de vloer dat open stond. Hoe cool was dat. Net een avontuur! Dus ik riep Peter, en daalde af, kwam onderaan de ladder aan, en werd neergeslagen'.

"Ja.. met die idioot was ik dus gekoppeld", gaat Peter verder. 'Daar stond ik dus, in onbekend terrein, terwijl mijn maat net onze positie vrij had gegeven, en vermoedelijk zelf werd uitgeschakeld. Ik zat me af te vragen hoe ik daar uit moest komen toen ik iets puntigs in mn rug voelde, het bevel hoorde dat ik niets onverwachts moest doen, en kreeg een stinkende jutezak over m'n hoofd. De persoon achter mij riep naar beneden of daar iemand de ander had. Die andere persoon riep iets dat hij ook een geweerheer had ontfoetselt en'
"Geweerheer?", valt Sergeant in,"Sprak diegene met een aanzienlijk accent, snel, onsamenhangend, alsof hij een beetje in z'n eigen wereldje leefde?"
'Ah, jullie hebben Myrk inmiddels ook ontmoet? Ja dat zal dezelfde zijn geweest; want zijn gespreksgenoot -die nog steeds mn lever leek te willen spiesen voor z'n bbq- had al snel genoeg van z'n taalgebruik en vroeg meermaals tevergeefs om ja/nee antwoorden. In ieder geval, Paul werd weer omhoog gebracht, en we werden beide in de overige kamer van het gebouw opgesloten. Tot een kwartier geleden ofzo, toen de deur open ging, we werden ontboeid, broden in onze handen werden gedrukt met een sorry daarvoor, en de opdracht dat er na 5 minuten onze jute zakken af mochten doen en terug mochten keren naar jullie.'

Tom is bij dit hele verhaal uitgetune'd. Hij vroeg zich af hoe het kon dat mensen die zulke eenvoudige huisjes bouwen, tevens in staat zijn om fantastisch mooie compelexe wereldwonderen als windmolens te maken. De technologie die daarvoor nodig is.. Of zou de molenontwerper zijn ingevlogen, of ingevaren, dat dat de leonardo van deze eilanden is? Misschien kan Tom hem wel ontmoeten. Dat zou zoooo cool zijn, hij zou zoveel vragen hebben. Sowieso, die molen he, zou die kop draaibaar zijn? Op deze zee-eilanden kan de wind van overal komen, dus het zou wel nuttig zijn, maar hoe maak je dat. Of zou de wind altijd van dezelfde kant komen? En wat is eigenlijk het effect van al dat zout op de constructie, en komt dat niet in de raderen? Zou Eiland-Leonardo eigenlijk hun vliegtuig kunnen maken. Of, zegmaar, een nieuwe. Of een vliegboot. Of een vliegonderzeeër.
Tom merkt dat iedereen stil is. Blijkbaar is Peter net klaar met praten, waar hij het ook maar over had. Waarschijnlijk iets niet boeiends, zoals hoe hij allemaal bad guys heeft neergeschoten ofzo. Zo te zien staat Sergeant wat te overwegen, misschien is dit wel een goed moment om te suggereren om Leonardo te gaan zoeken.
Ik wil me bij deze distantiëren van bovenstaande post en wens niet op enige manier in verbinding te worden gebracht met dat idiote inhoudsloze gezwam.

Offline hulpdakdekker

  • Forumlid
  • Geslacht: Man
  • Babbelt maar wat
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #48 Gepost op: 9-09-2016, 20:23:23 »
- Jakob wil een foto nemen van de tekeningen met zijn mobieltje, maar die bestonden toen nog niet. Gaat in de grot op zoek naar iets om de tekeningen op over te nemen.
- Mike en Deacon vinden het wel weer eng genoeg geweest en laten Jakob met een smoes alleen achter in de grot.

Wat een eigenaardige symbolen, denkt Jacob. Hij is een liefhebber van allerhande tempels, maar deze komen hem toch niet direct bekend voor. Beter neemt hij ze even over om later nader te bestuderen. En om aan Sergeant te laten zien, misschien weet hij er wel meer van. Hij slaat zich op z'n zakken, op zoek naar een potlood. Nergens. Misschien dat er hier ergens in de grot wel een natuurlijke vorm van grafiet of koolstof ligt om markeringen mee te maken.
Voor het eerst kijkt hij goed rond naar de rest van de grot. De grot is redelijk rond. Als Jacob met z'n rug naar het bassin staat, en de grot in kijkt, ziet hij 4 openingen. Links van hem, ongeveer op 9 uur, is de opening naar buiten. Recht voor hem loopt de vloer licht op. Op 11 uur, 12 uur, en 2 uur zijn donkere gangen. Hij struint kort rond in de grotruimte zelf, maar komt niets tegen.
"Zoek je iets", galmt de stem van Mike, vanaf de uitgang. 'Ja, ik heb eigenlijk iets als pen en papier nodig, om die afbeelding van die ijsbeer in het bassin over te nemen'
"IJsbeer?", Mike loopt naar het bassin toe:"Wat, met 4 ogen? Dit is toch geen ijsbeer. Dit is het vliegend spaghettimonster."
'Ik denk dat het een ijsbeer is hoor. Aangezien het standbeeld hier aan de rand wel duidelijk een ijsbeer is.'
"Deacon!" Deacon wandelt ook naast het bassin toe. "Zeg D. Waar staat dit symbool voor"
<Nou, een of ander monster. Zo te zien staat het in de fik. Misschien is het een soort rook-monster ofzo>
Jacob kijkt het even aan. Denkt. 'Goed, dat vliegende rookmonster wil ik dus even overtekenen.'
"Ohhhh, zeg dat dan meteen", zegt Mike, "Ik heb wel pen en papier."
'Pen en papier?'
<Ja, pen en paier>, valt Deacon bij: <pen en papier uit onze basisuitrustig>
'basisuitrusting?', Jacob is even helemaal de draad kwijt.
"je basisuitrusting. Zo ver kom je niet met alleen je kleren en geweer, nietwaar?"
Daar had Jacob nog niet over nagedacht. Sowieso beseft hij nu past werkelijk dat hij een geweer heeft. Eigenlijk wel logisch. In oorlog.
Deacon ziet een uitgelezen mogelijkheid <Zeg, lenen wij jou even pen en papier, dan kan je fijn uitgebreid je draakjes tekenen. Neem daar maar goed de tijd voor. Dan gaan Mike en ik even voor onze basis verder uitrusten>
Jacob, nog steeds in lichte verwarring, aanvaard pen en papier - terwijl Deacon en Mike terug naar het strandje drentelen, pratende over hengels, lijnen, aas, en bootjes.

Het kost Jacob een goede 20 minuten om het monstersymbool over te nemen. Het blijkt nog verdraaid lastig om de verhoudingen goed te krijgen.
Hij wil net beginnen aan het overtekenen van het veel eenvoudigere symbool op de muur, als hij achter zich wat hoort.
Het licht is inmiddels net voldoende om bij een van de openingen, degene direct naast de grotuitgang, een man te zien staan.
De man draagt een lang grijzig gewaad. Jacob kan weinig details verder ontdekken, maar heeft niet de indruk dat meer licht meer details zou tonen. De man is simpelweg sjofel gekleed. In z'n linkerhand draagt hij een glazen kolf met een donkere vloeifstof; in z'n rechterhand een wandelstok.
"Ah, jullie zijn al hier", zegt de man.
Ik wil me bij deze distantiëren van bovenstaande post en wens niet op enige manier in verbinding te worden gebracht met dat idiote inhoudsloze gezwam.

Offline Starlight

  • Aanspreekpunt Wie is... de mol?
  • Actief Lid
  • *****
  • Geslacht: Vrouw
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #49 Gepost op: 9-09-2016, 21:13:43 »
- Jacob begint een gesprek met de man in het gewaad en probeert uit te zoeken wie hij is.
- Jacob denkt terug aan hoe hij eigenlijk tussen deze groep soldaten op dit eiland is beland, en hoe het komt dat hij geen basisuitrusting heeft.
- Bob stelt voor een aanvalsplan te bedenken op basis van wat Paul en Peter nu weten over het stadje, en krijgt daarbij bijval van Max, die jong en enthousiast is en graag tot actie wil overgaan. Ben daarentegen stelt voor eerst nog meer informatie te verzamelen voor ze tot de aanval overgaan.
- Ongeveer tegelijkertijd begint Tom een onnavolgbaar verhaal over de technologie op het eiland en dat ze Leonardo moeten vinden.
- Rupert is de enige die het verhaal van Tom wel enigszins meekrijgt, en zich realiseert dat het inderdaad wel opvallend is dat een klein eiland met weinig inwoners als dit over zulke goede technologie beschikt. Hij heeft alleen geen idee of dat relevante informatie is voor deze missie, dus houdt hij die gedachte voor zichzelf.

Zo, dat zijn geloof ik wel genoeg suggesties ;D
"Daar ligt inderdaad Starlight op een stoel"

Offline hulpdakdekker

  • Forumlid
  • Geslacht: Man
  • Babbelt maar wat
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #50 Gepost op: 10-09-2016, 09:37:09 »
Pfoe, dat is een hoop.  ::rofl::
Denk dat dit het eerste punt gaat zijn waar ik moet kiezen wat ik wel/niet kan verwerken  :P


Maar ook voor anderen: suggereer rustig verder, ik kijk wel wat logisch is ;)



Zit overigens toch te denken dat Forumspellen wellicht een betere noemer was geweest dan Relaxhoek.  ;)
Ik wil me bij deze distantiëren van bovenstaande post en wens niet op enige manier in verbinding te worden gebracht met dat idiote inhoudsloze gezwam.

Offline hulpdakdekker

  • Forumlid
  • Geslacht: Man
  • Babbelt maar wat
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #51 Gepost op: 22-09-2016, 22:19:15 »
- Jacob begint een gesprek met de man in het gewaad en probeert uit te zoeken wie hij is.
- Jacob denkt terug aan hoe hij eigenlijk tussen deze groep soldaten op dit eiland is beland, en hoe het komt dat hij geen basisuitrusting heeft.

JE BENT NU JACOB

Als de man dichterbij komt zie je pas hoe breed hij is. Breed van schouder, breed van heup, breed van kaak.. Instinctief richt je je geweer - nu je weer weet dat je überhaupt een geweer had. De man blijft je aankijken, maar stopt niet - mindert niet eens vaart. Je overweegt een 'Halt!', maar misschien is dat niet.. immers.. dit is een eilandbewoner, right, dit zijn de mensen waar je hier voor bent. Hij staat aan jouw kant. Je laat de loop van je geweer schuin naar de grond zakken. Hoe moet je dit aanpakken - zou dit ook bij de basisuitrusting, nee basisopleiding zijn behandeld? Je was het net begonnen met overwegen, wat je überhaupt blijkbaar hoort te hebben - maar toen kwam die man, deze man, en toen.. naja nu heb je dus wel wat anders aan je hoofd.
Concentratie dus.
Dit is het eerste echte contact met de eilandbewoners. Dit bepaalt hoe jullie worden gezien. Dit is een sleutelmoment. Go.
"Hallo, eilandbewoner. Vrees niet. Wij komen in vrede".
Je wuift met je geweer ter ondersteuning van je woorden.

Een vleug van.. verbazing? neerbuigendheid? Nouja, in ieder geval íéts, trekt een fractie van een seconde over de mans gezicht. Oh god, emoties. Nouja, mama zei altijd van 'als iemand emoties heeft, en je weet niet welke, dan moet je met ze praten'. Mama heeft gelijk. Gewoon.. rustig beginnen.
"Hoi, ik ben Jakob. Wie ben jij?"

De man is inmiddels met de lichte boog om je heen gelopen, naar de andere kant van het bassin. Hij kijkt niet meer naar jou, lijkt je niet meer te horen, maar knielt aan de rand.
Hij zegt iets in een taal die je niet verstaat; 4 luide korte zinnen, zo te horen rijmend, tegen de lucht. Een korte pauze. De man pakt de glazen kolf, en begint de vloeistof uit te gieten. In het witte kalkstenen bassin zie je dat de vloeistof diep donkerrood is. Intussen zingt de man in een zware stem; nu geen aparte zinnen zoals eerder - dit is melodieus en zonder duidelijk afzonderlijke regels.
Na misschien een halve minuut stopt hij met zingen. De kolf is leeg. De vloeistof, je hoopt van harte dat het gewoon een dieprode wijn is, druipt uit het bassin, door de goot, het water naar de zee in.

De man staat op, kijkt je kort aan. "Brynden." Hij wendt z'n blik, en loopt weg.


Helaas, kon er niet meer van maken. In de situatie waarin Jacob overvallen is door de onverwachte aankomst van iemand met onbekende intenties, is mijmeren over basisuitrusting een vrij lage prioriteit ;D En helaas is niet iedereen zo'n babbelkont als Myrk.
« Laatst bewerkt op: 22-09-2016, 22:22:37 door hulpdakdekker »
Ik wil me bij deze distantiëren van bovenstaande post en wens niet op enige manier in verbinding te worden gebracht met dat idiote inhoudsloze gezwam.

Offline hulpdakdekker

  • Forumlid
  • Geslacht: Man
  • Babbelt maar wat
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #52 Gepost op: 22-09-2016, 22:19:48 »
Citaat
- Bob stelt voor een aanvalsplan te bedenken op basis van wat Paul en Peter nu weten over het stadje, en krijgt daarbij bijval van Max, die jong en enthousiast is en graag tot actie wil overgaan. Ben daarentegen stelt voor eerst nog meer informatie te verzamelen voor ze tot de aanval overgaan.
- Ongeveer tegelijkertijd begint Tom een onnavolgbaar verhaal over de technologie op het eiland en dat ze Leonardo moeten vinden.
- Rupert is de enige die het verhaal van Tom wel enigszins meekrijgt, en zich realiseert dat het inderdaad wel opvallend is dat een klein eiland met weinig inwoners als dit over zulke goede technologie beschikt. Hij heeft alleen geen idee of dat relevante informatie is voor deze missie, dus houdt hij die gedachte voor zichzelf.

JE BENT NU TOM

Nadat Peter zijn uitleg heeft afgerond, overweeg je of dit het moment is om jouw gedachten te delen met de groep. Je twijfelt, en zoals altijd twijfel je net te lang - zodat iemand anders het woord neemt.
Bob praat en gebaart geestdriftig. Hij suggereert mensen hier en daar; verdedigende stellingen, consolidatie van de positie, stukje bij beetje voortgang maken; de boel uit kammen; gijzelnemers gebruiken om gehoorzaamheid af te dwingen; laten zien wie er de baas is. Hij vraagt voor medestanders, want jullie zijn blijkbar 'onverschrokken helden'. Je voelt je niet aangesproken. Max neemt alle woorden gulzig in zich op - maar dat had hij ook vast gedaan als Bob het tegenovergestelde had gesuggereerd. Oh, ja, kijk, en daar typeert Bob Max als een van de onverschrokken helden. Die had je wel aan zien komen. Die zit bij hem in de pocket - als je begrijpt wat je zelf bedoelt.
Ben begint sarcastisch te doen over het plan. De details die zouden gebaseerd op waanbeelden; iets met roekeloosheid; en algemene neerbuigende termen tegen Bobs plan. Ben heeft gelijk, maar hij is een eikel. Dit gaat duidelijk niet werken.

Je stapt naar het midden van de groep: "WACHT! Hier gaat het helemaal niet om! We moeten dit slim aanpakken. Slim, zoals Leonardo". Je wijst naar de windmolen, ver in het zuiden, die inmiddels rustig is gaan draaien in de ochtendwind. Om je punt bij te zetten maak je draaiende bewegingen met beide armen. "Jullie zijn als de wind - die is heel krachtig, maar door slim na te denken maken ze daar gebruik van. Net als die molen. En je kunt het wel van een andere hoek benaderen, maar dan draait de kop van de molen gewoon mee". Ter illustratie begin je om je as te draaien, terwijl je nog steeds met je armen zwiept. "En dan verlies je dus met al je kracht, van 1 kleine Leonardo. Dus wat moeten wij doen? Wij moeten de Leonardo vinden of zijn, de strategie-Leonardo, en winnen met hersenkracht, niet windkracht. Toch, Sergeant?" Je eindigt je betoog, dit was echt een goed betoog, je wordt hier beter in!

JE BENT NU SERGEANT MAJOOR
Je hebt geen idee waar Tom het over heeft.

Zo te zien heeft niemand dat, hoewel Rupert met een frons naar Tom kijkt. Zijn radertjes draaien. Toch weer die Rupert..
Maar geen tijd om hierbij stil te staan. Iedereen kijkt naar je, ze verwachten leiderschap.
Om tijd te winnen kijk je eens goed om je geen. Misschien geeft het je inspiratie.

Met de zon die nu net is opgekomen, krijg je een stuk beter beeld van het eiland. Het dorpje waar je in staat, is feitelijk 1 weg, die als een spiraal de berg omhoog kronkelt, naar een kleine.. naja een burcht of een uitgebrande versterkte kathedraal op de top. Het is moeilijk te zien van hier beneden. Een jongen van een jaar of 7 komt van iets verderop de weg naar jullie toegelopen. Z'n kleren lijken redelijk grof gemaakt, uit verschillende grijstinten, net als zijn pet. Hij heeft een handvol graan in z'n rechtervuist; en staart jullie met ogen als schoteltjes aan. Je negeert hem voor nu, tijdens je grote inspirerende rondkijk-actie.
In de baai aan de oostkant is een van de kleine visserbootjes losgemaakt, en zo te zien zitten 2 eilandbewoners te vissen. In het zuiden draait de wieken van de molen rustig hun rondjes; en zie je jullie zweefvliegtuigje liggen. Vanaf hier lijkt hij eigenlijk best intact. In het westen zie je eigenlijk niets. Aan de kust gebeurt weinig. Er vliegen wat grote zwarte meeuwen boven zee die naar elkaar happen - maar dat is nu niet echt inspirerend.
Terwijl je je rondgang af sluit, is de jongen met een boog om jullie heen gelopen. Hij heeft echter het hoofd naar jullie gedraaid, zodat hij zo lang mogelijk door kan blijven staren, terwijl hij verder naar beneden blijft lopen.



--

edit:

Het lijkt trouwens even alsof Jacob, Sergeant, en Tom de hoofdpersonen zijn momenteel. Maakt het wel lekker overzichtelijk - hoef je niet per se iedereen in het oog te houden voor wat ze doen :)
« Laatst bewerkt op: 22-09-2016, 22:27:17 door hulpdakdekker »
Ik wil me bij deze distantiëren van bovenstaande post en wens niet op enige manier in verbinding te worden gebracht met dat idiote inhoudsloze gezwam.

Offline Starlight

  • Aanspreekpunt Wie is... de mol?
  • Actief Lid
  • *****
  • Geslacht: Vrouw
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #53 Gepost op: 29-09-2016, 18:10:50 »
- Jacob onderzoekt kort de vloeistof om te achterhalen wat het is, en rent daarna Brynden achterna om nog een poging tot een gesprek te beginnen.
- Sergeant stuurt Max achter de jongen aan om te kijken of hij misschien nuttige informatie heeft over het eiland.
"Daar ligt inderdaad Starlight op een stoel"

Offline AaPje16

  • Forumlid
  • Geslacht: Vrouw
  • ▐ ●▼■
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #54 Gepost op: 29-09-2016, 19:30:43 »
- Er wordt besloten wraak te nemen. Twee mensen vernielen wat.
- De jongen die iedereen zo raar aan keek heet Jann
- Er komen ineens 3 fazanten aan ^^
I won't worry my life away. I choose to be happy!

Offline hulpdakdekker

  • Forumlid
  • Geslacht: Man
  • Babbelt maar wat
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #55 Gepost op: 12-10-2016, 22:02:50 »
- Jacob onderzoekt kort de vloeistof om te achterhalen wat het is, en rent daarna Brynden achterna om nog een poging tot een gesprek te beginnen.

JE BENT NU JACOB

Terwijl Brendan wegloopt, wandel je naar het bassin, en doopt je wijs- en middelvinger in de wegdruppelende vloeistof. Je proeft. Ja.. je gaat hier moeilijk omheen komen. Dit is bloed. Je hebt zoveel vragen, en Brandon heeft vast alle antwoorden. Je rent hem achterna. Hij is al halverwege de grot, maar ook na een uitroep "Hey! Bron!", loopt hij door, in de richting van de 2 gangen aan de linkerkant. Je haalt hem bij, stopt voor hem, kijkt hem aan - en laat je roodgekleurde vingers zien. "Bloed."

Brndn knikt, en spreekt, langzaam: "Bloed van ons bloed."

Dat lost niet bepaald je vragen op. Je besluit te beginnen met vragen.. ja waar begin je. "Waarom? Van wie? Hoe..? Hoezo. Waar?" Je ratelt alle vraagwoorden er uit.

Hij kijkt je even aan, draait zich dan half om, en wijst naar zichzelf. "Brynden." Wijst naar boven, naar beneden, naar.. het bassin, of het grote muurtekening, of het standbeeld van de ijsbeer "Kilvann, hedd med ons." Hij kijkt je indringend aan, knikt alsof jullie elkaar nu begrijpen, en vervolgt zijn weg. Je noteert snel zijn woorden, zo goed mogelijk, op de achterkant van het papier dat je van Deacon en Mike hebt gekregen. Als je je omdraait is hij in een van de twee gangen achter je verdwenen. Je dacht dat hij naar de linkse ging, hoewel je denk dat je in het donker van de rechtergang iets zag bewegen.. dat zijn witte gewaad kan zijn geweest. Maar misschien verbeeldde je het je maar.

Je vraagt je af wat je moet doen; een van beide gangen in, of Deacon en Mike halen ter versterking, of naar Sergeant om je bevindingen te rapporteren?
Ik wil me bij deze distantiëren van bovenstaande post en wens niet op enige manier in verbinding te worden gebracht met dat idiote inhoudsloze gezwam.

Offline hulpdakdekker

  • Forumlid
  • Geslacht: Man
  • Babbelt maar wat
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #56 Gepost op: 12-10-2016, 22:03:10 »
- Sergeant stuurt Max achter de jongen aan om te kijken of hij misschien nuttige informatie heeft over het eiland.
- De jongen die iedereen zo raar aan keek heet Jann

JE BENT NU SERGEANT MAJOOR

De mannen worden onrustig, het is tijd voor actie. "Okay, Max, breng dat joch even hier. Misschien weet hij wat, misschien.." Je maakt een loos handgebaar "Haal hem maar gewoon". Terwijl Max wegsprint, richt je je naar Bob. "Bob, neem Peter, Paul ennn Ben, en ga op onderzoek uit.. voor al wat nuttig is. Doorzoek huizen, kam de omgeving uit, en wees grondig. We willen niet weer dat gezeur met luiken en verrassingen". Bob lijkt wel erg geestdriftig, misschien brengt zo'n concrete missie hem wat tot bedaren.
"En jullie", je wijst naar Rupert, Rory en Tom: "houdt een beetje een oogje in het zeil." Je bent nog niet uitgesproken, of Max komt aanlopen - het jong stevig aan zijn bovenarm meesleurend.

'Vertel op dan. Wat weet je. Vertel het, of we hebben wel methoden om alles uit je te krijgen. Alles.' Het kind kijkt verschrikt naar Max, dan naar jou, dan naar Max.
"Dankjewel Max. Hij begrijpt je vast. Hoe heet je, joch?"
<Jann>, antwoordt hij. Je hoort de tweede 'n' in z'n uitspraak op de plaats rinkelen.
"Jann, jij rent vast niet weg als Max je los laat he?" Hij schudt z'n hoofd. Je kijkt naar Max. Die laat met forse tegenzin los, grist het graan uit Janns hand, smijt het demonstratief op de grond, kijkt nog bozer nadat dat nauwelijks lawaai maakt, en loopt weg om Bob te gaan helpen.
Je gaat op je hurken zitten "Zeg Jan-nnn, waar kom jij vandaan?" Jann is duidelijk van slag, en wijst vaag naar verderop de weg.
"En daar zijn je ouders ook?" Jann knikt.
"En bad guys?.. Duitsers?" Jann denkt even, schudt dan z'n hoofd.
"Nou dat is mooi.." Je valt even stil, wat gaat zo'n kind nog meer weten.. "Waar was je eigenlijk in deze vroegte naartoe?"
Jann wijst naar de kustlijn, aan de westkant van het eiland. Hij zoekt naar het woord, proeft wat letters.. <Gift>, zegt hij.

Jullie worden opgeschrikt door een lawaai uit een van de omliggende huizen.

- Er wordt besloten wraak te nemen. Twee mensen vernielen wat.
- Er komen ineens 3 fazanten aan ^^

JE BENT NU BOB [heyyy die hebben we nog niet eerder gehad]

Serge is veel te soft. Jullie zijn aangevallen, terwijl jullie hier de machthebbers zijn. Je moet laten zien wie er de baas is, stevig je regels kenbaar maken, en op laten volgen - anders wordt er zo over je heen gelopen. De eerste keer kan je vergeven. Behalve dat ze jullie aanvielen. Gekidnapt. Maar nee, jullie moeten huizen uitpluizen. Als een stelletje buurtwachten. En die gasten hier, Duitsers of eilandbewoners, of misschien gewoon beide, dat ze onder 1 hoedje spannen - die lachen jullie gewoon uit. Geen respect.
Je gromt wat soortgelijks tegen Peter en Paul. Peter gaat er niet al te veel op in, maar heeft geen beter humeur. Paul natuurlijk wel, wat een losbol, hippie, wedden dat die in vrede gelooft. Maar je ruikt gewoon dat die elke discussie uit de weg gaat. Je hoeft maar naar hem te kijken, of hij staakt al alle weerstand. Je kijkt. Je had gelijk. Ben is stil, wie weet wat hij denkt.

Jullie doen een poging gebouw te doorzoeken. Er staat nauwelijks iets in de kamer, en nauwelijks iets om je op af te reageren. De enige deur, naar een volgend vertrek, herbergt alleen een hele serie fazanten achter een hekwerk.
Je bent wel een beetje klaar met alles, wanneer Max komt aanlopen. Hoofd op storm. Goede Max, daar heb je wat aan.
"Niets hier", brom je. "Tafel, stoel, waardeloos gemaakt kastje, met waardeloze spullen." Je wenkt met je hoofd "En vol met beesten daar."
'Verder niets daar? Zal zien dat ze daar net weer zo'n luik hebben verstopt'
Je denkt van niet, maar krijgt wel een goed plan "Max", je slaat hem op de schouder "Je hebt gelijk, we hebben niet grondig genoeg gezocht. Die fazanten zitten alleen zo in de weg" Je grijnst boosaardig "Max, als wij nu eens wat van die rieten dakbedekking er af raggen, en jij, Peter, maakt van binnen een hels kabaal.. je zal zien dat er als bij toverslag ineens geen fazanten meer in dit krot zijn. En wie weet krijgen we nog wat schietoefening ook."

De dakbedekking is er nog niet makkelijk af te krijgen - maar met vereende krachten, en gestuwd door de adrenaline van wraak, lukt het toch. Als het dak boven de ruimte half open is, zet Peter het op een onwaarschijnlijk gillen. De beesten vliegen er massaal uit. Uit de verte hoor je Tom roepen "FAZANT! FAZANT! FAZANT!", maar die autist kan naar de maan. Rot op met je consequenties, jullie zijn hier de baas - dit was nodig voor je missie. Met genot schiet je 3 fazanten af.
Ik wil me bij deze distantiëren van bovenstaande post en wens niet op enige manier in verbinding te worden gebracht met dat idiote inhoudsloze gezwam.

Offline Starlight

  • Aanspreekpunt Wie is... de mol?
  • Actief Lid
  • *****
  • Geslacht: Vrouw
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #57 Gepost op: 23-11-2016, 21:21:16 »
- Jacob gaat de rechtergang in. Dat had hij beter niet kunnen doen.
- Sergeant gaat eens kijken wat er aan de hand is in het huis en waarom er ineens geschoten wordt. Kan ze dan ook niets aan dit zooitje ongeregeld overlaten?
"Daar ligt inderdaad Starlight op een stoel"

Offline hulpdakdekker

  • Forumlid
  • Geslacht: Man
  • Babbelt maar wat
Re: Bepaal het Verhaal
« Reactie #58 Gepost op: 26-11-2016, 09:58:14 »
JE BENT NU IEDEREEN

Na 6 weken eten noch drinken, word je wakker als een zombie. BRAINSSSS.

 ;)

--

Nee, moet nog maar even kijken wat ik hiermee doe.
I mean, het topic liep toch al niet zo - en dat zal niet direct beter gaan als eerst, na anderhalve maand, pagina's zou moeten worden teruggelezen wat de huidige setting ookalweer was.
Dus misschien is een zachte dood het beste. I don't know, komende week maar eens bekijken I guess.
Ik wil me bij deze distantiëren van bovenstaande post en wens niet op enige manier in verbinding te worden gebracht met dat idiote inhoudsloze gezwam.