Ik ook, zeker zoals het op tv eruit ziet. Dus rood:
Maarre, ondertussen heb ik het net wel weer even moeilijk gehad.
Ik wou echt ZO ontzettend graag langer blijven. Ik was echt ZO super gemotiveerd. Ik voelde me fysiek nog supersterk EN mentaal idem dito. Ik wou ervoor gaan en die laatste 10 halen.
Maar het is niet anders. Dit was het spel, en daar moet ik het mee doen.
Ik heb echt heel lang en heel vaak zitten denken wat ik anders of beter had kunnen doen. En in alle eerlijkheid: ik weet het niet.
Ik heb hard gewerkt (ok, zie je niet in beeld, maar je kan het bij m'n teamgenoten checken), ik kon goed met iedereen opschieten, en zoals ik al zei, ik voelde me fysiek en mentaal supersterk.
Misschien had ik me meer moeten profileren? Maar ik wil niet harder schreeuwen dan de harde schreeuwers. En trouwens, in kamp rood zaten ook velen die tot nu toe heel bescheiden gespeeld hebben en "gewoon" hun ding gedaan hebben. Dus: ik moet maar tevreden zijn met wat ik heb mee mogen maken - en dat was inderdaad fantastisch en daar ben ik heel dankbaar voor - en ik ga kijken hoe kamp rood het volgende week gaat doen. We hebben hartelijk afscheid genomen en het zijn allemaal kanjers!
En kamp blauw: bedankt voor jullie vriendschap en gezelschap. Ik zou het zó weer doen!