Beste Leen1973 en natuurlijk ook alle ander forummers,
Er zijn weer wat vragen gerezen en vragen vragen om antwoord.
Ik zal het proberen om alles weer te verduidelijken.
Het eiland Gual, het leven daarop was al snel een sleur, de verveling is in deze de grootste boosdoener, niet het weinige eten en ook de aanwezigheid van wie dan ook.
Honger heb je niet echt, althans niet het gevoel, omdat je lichaam zich aan gaat passen aan het weinige eten. Je verliest wel veel energie en daardoor wordt je prikkelbaarder, lusteloos en ongemotiveerd. De geestelijk aanslag op je is in mijn ogen nog erger als het tekort aan voedsel, alhoewel je reserves snel opgebruikt zijn. Je verliest aan kracht snel in en daardoor wordt alles wat je doet zwaarder en zwaarder. Het was op Gual (in de hele regio trouwens) 12 uur dag en 12 uur nacht. Slapen gaat slecht en kort en dus is er ook snachts niet de rust die je nodig hebt. Kortom je veranderd langzaam aan in een wrak. Iedreeen gaat daar anders mee om en een ieder doet het op de manier zoals hij of zij dat goed acht, helaas is dat dan niet zoals je medebewoners doen en dan zijn confrontaties onvermijdelijk. En neem maar van mij aan in zulke omstandigheden komt dat op een gegeven moment niet meer goed. verschillende karakters blijven dan botsen en dat wordt van kwaad tot erger. Ziedaar het perfecte scenario voor ER, ruzie en complotten, kortom aktie.
Ja en ofdat ik als militair zwaar op de proef gesteld ben? Nee vergeleken bij dit was mijn diensttijd die ik te velde mee heb gemaakt een fluitje van een cent. Het grootste deel van mijn diensttijd zat ik veilig in kazernes, of op schepen van de Marine en in dat deel wat ik outdoor was heb ik nooit een tekort gehad aan voeding, goed onderdak of eigenlijk makkelijk gezegd zware tegenslagen. Ik heb tijdens deze expeditie dan ook hele nieuwe "delen" van mijzelf ontdekt en diverse malen echt een knop moeten omzetten.
Zodoende heb ook ik weer wat bij geleerd.
Ik hoop dat dit alles weer wat duidelijk geschapen heeft, en oja mijn antwoord aan Koekoe was (voor hen die het niet begrijpen) overgoten met een dikke saus sarcasme en zeker geen aanval op zijn persoon. Zoals ik al zei "No hard feeling on this site"
Ik hoor jullie weer
Garoetos Frans
