Hoi Pieter,
Ik weet niet of dit al eerder is gevraagd, want ik heb niet alles gelezen, maar: heb je voor de expeditie een slagroom-dieet gevolgd om de nodige reserve op de ribben te kweken? Het staat me van de vorige expeditie bij dat je aan het einde zo mager was als een lat en alleen nog over eten kon praten, terwijl je er nu nog gezond uitziet (en zeker 20 kg zwaarder dan de vorige keer).
Haha, grappig! Nee, ik heb geen slagroomdieet gevolgd. Wel heb ik de weken voor de expeditie expres veel gegeten. Grote borden pasta met goed gevulde sauzen en flink veel parmezaanse kaas. Ik kook graag italiaans en van het opeten ervan kan ik ook erg genieten. De maaltijd wegspoelen met een goede fles wijn en ik voel me helemaal top.
Daarnaast vond ik het vaak ook niet heel vervelend om een goede film te kijken met een flinke pot Ben & jerry of Haägen-Dazz-ijs met nog een puntzak drop erbij...tot je er misselijk van wordt. Ik zat daarom ongeveer 5KG boven mijn normale gewicht bij vertrek en dat had ik in 2001 ook. Op aanraden van een bevriende tropenarts heb ik dat zo gedaan en nu dus ook weer. Zijn advies: Niet te veel sporten in de weken voor je expeditie en flink eten...dan voel je je het beste daar. In mijn geval klopt dat helemaal, na vier dagen afzien heb ik helemaal geen honger meer gehad en ik heb geen moment slap of moe gevoeld. Van Ryan weet ik dat hij weken lang getraind heeft. Het voordeel daarvan is dat je goed presteert in de proeven, dat zijn vaak korte explosieve momenten. Maar door die training gaan je spieren dagelijks om een grote hoeveelheid caloriëen vragen, ook als je op dat moment weinig doet. Al je energie wordt dan uit je lichaam gezogen zo lijkt het, en na verloop van tijd ga je je heel slap voelen. Bij proeven merk je dat minder omdat je dan adrenaline aanmaakt en dat werkt als een soort tijdelijke drugs. Juist op zo'n eiland als je hout moet gaan halen of een klimtocht gaat maken merk je dat je dan heel erg moe en uitgeput kunt zijn. Ryan was ook heel vaak duizelig als hij op stond, dat is puur energiegebrek, al die getrainde spieren schreeuwen om voer. Jennifer heeft dit jaar ook expres veel gegeten van te voren, die had er ook 4KG extra bij gekweekt. Normaal gesproken heeft die geen gram vet. Veel deelnemers doen dat dus niet omdat ze bang zijn om er niet mooi uit te zien op televisie en sommigen vallen juist een paar kilo van te voren af om wel mooi genoeg in beeld te komen. Die gaan dus kapot, dat werkt door in je hoofd en gaan dan ongelukkig zitten grienen als het gaat regenen.
De vorige expeditie duurde 47 dagen waarbij we om de 1,5 dagen een proef hadden.
Nu was het maar max. 30 dagen met om de 3 dagen een proef. Daarnaast was het zo dat we nu malariapillen moesten slikken en die moet je met een beetje vette vloeistof innemen, anders werken ze niet. Nou was dat maar heel weinig, net genoeg om die pil naar binnen te krijgen maar alle kleine beetjes helpen.
Conclusie:
In 2001 ben ik 21 KG afgevallen in 47 dagen en nu ongeveer 14 KG in ? dagen.
En in 2001 heb ik heel veel met Richard over eten zitten praten, die kookt ook graag Italiaans (heeft een italiaanse vrouw) en kan ook hele lekkere pastasauzen maken. Daar heb ik zo veel met hem over zitten praten dat met name Pascal er knettergek van werd. Ik merkte dat en ben dan wel een persoon die dan expres een beetje doordraaft en er voor de grap nog een schepje bovenop doet. Achteraf zag ik pas terug dat ze daar helemaal niet tegenkon haha. dat is dan weer zo'n idee van de productie, mij hoor je over eten praten Richard niet. Richard vangt een vis en de camera is er te laat bij. Dode rog weer in het water en nog even opnieuw vangen. Pieter vangt een flinke zeebaars en dat hoeft niet gefilmd te worden. Begreep dat ook wel hoor, Richard was nou eenmaal de oermens die dat soort dingen ook veel beter kon en ik was de stadsjongen die geen vissen hoort te kunnen vangen. Op het laast zijn we in 2001 als rivalen neergezet die elkaars bloed wel konden drinken zo leek het. We waren wel rivalen op dat moment maar konden het prima met elkaar vinden en inmiddels nog veel beter. Voor mij de enige persoon (en Ryan ook) waarmee ik nog graag contact blijf houden. De rest is ook wel aardig maar dat is mijn buurman met rood haar ook.
