Het gaat er niet om waar jouw reactie van getuigt, het gaat erom dat er volgens mij geen aanleiding is om aan te nemen dat er meer of minder geplakt zou zijn in deze situatie dan in andere situaties.
Ik voor mijn gevoel had ook liever Bjorn gekozen boven Lydia maar ik denk ook dat hij zeer zeker capabel is om het bloed onder je nagels vandaan te halen....de argumentatie van jou (dat niemand verder kijkt dan zijn neus lang is, mede kandidaten incluis, behalve jijzelf) kwam op mij op zijn minst over als uhm redelijk pretentieus. 
Dat is geen nieuw gezichtspunt. Sterker: dat heb ikzelf al geschreven:
"En ik geef toe dat ik een zware arrogantie voel t.o.v. mensen die niet verder kijken dan hun neus lang is en mensen als Björn alleen maar kunnen beoordelen op datgene wat zich binnen de lengte van die neus bevindt"). Arrogantie, pretentieus, da's hetzelfde. Björn kwam af en toe zwaar irritant uit de hoek, maar aan Ryan's benadering was te zien dat Björn ook best ontdooien kon. Dat zijn de beelden waarmee we het moeten doen, en op die beelden baseer ik mijn woorden. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik niet open sta voor andere meningen, zeker niet als blijkt dat de feiten anders waren. Maar zolang daarvan geen bewijzen zijn blijf ik het zonde vinden dat Björn niet de kans heeft gekregen zich verder te bewijzen.
Ik denk trouwens dat ik je punt misschien ook niet helemaal snap. Ik ben met je eens dat je in je achterhoofd moet houden dat we precies datgene te zien krijgen wat de makers ons willen laten zien. Maar a.h.v. de beelden kun je concluderen dat ze ons willen laten zien dat Björn een lastige man is die het bloed onder je nagels vandaan kan halen. Of vind jij dat dat werd onderbelicht?
Plus dat ik, als ik Bjorn was, mij niet zo gecharmeerd zou voelen van het feit dat jij hem verkapt vergelijkt met een autist.
Ik zit hier niet om Björn te charmeren. Bovendien: ik schreef dat hij 'op een haast autistische manier' die kaart bleef zoeken (of iets in die trant). Dat is iets anders dan iemand autistisch noemen. Ik had het over die handeling (je obsessief vastbijten in iets), niet over de persoon. De volgende keer zal ik schrijven: dat hij op het obsessieve af bleef doorzoeken. Dat dekt de lading ook.
En verderop refereer ik aan een jongetje met PDD-NOS. Dat voorbeeld haal ik alleen maar aan omdat ik aan wil tonen dat er van alles onder de oppervlakte kan zitten wat nooit naar boven komt als je er geen moeite voor doet. Dus in dat geval sloeg autisme op dat jongetje, en wederom niet op Björn. Je kunt die toevoeging daar natuurlijk best weghalen: gewoon een rotjongetje dat eigenlijk heel lief blijkt. Ik wil het soms iets te uitgebreid uitleggen allemaal. Ik snap wel waarom jij daar iets verkapts in vermoedt, maar dat is dus niet zo.
