In 2003 hadden we het goed getroffen met enkele markante kandidaten (vooral Bjorn zorgde voor veel spektakel) en speelde het toeval ook een grote rol. De vermissing van 2 bananen is daar het beste voorbeeld van, en de manier waarop Ryan en Gio daarop reageerden. Maar ook de zwangerschap van Fatima, en niet te vergeten de dramatische wegstemming van Karen, die de week daarna op het duivelseiland uitgerekend Geert mag ontvangen, die zich
vrijwillig had laten wegstemmen.
Aan de andere kant vind ik de mangrove een nog beter idee dan het duivelseiland, vooral ook vanwege de onvoorspelbaarheid ervan, en de afvalrace in de kooi vond ik ook spectaculair.
Maar het moet elk jaar natuurlijk ook nog dramatischer, nog harder, nog onvoorspelbaarder, want ja, stilstand is achteruitgang.