“Nothing new from the western front“
Ik denk dat je verwijst naar het boek "All quiet on the western front", "Im Westen nichts Neues" van Erich Maria Remarque waarin Remarque de verschrikkingen van de loopgraven oorlog in Noord-Frankrijk beschrijft.
Een van de meest indringende passages vind ik, als de compagnie van de hoofdpersoon door een vreselijke beschieting gehalveerd, aantreedt bij de kok voor het eten.
De mannen staan in een rij klaar om bediend te worden. Maar de kok begint nog niet met opscheppen. Ongeduldig roept een van hen: "Schiet op man, we hebben honger". "Nee", zegt de kok, "pas als iedereen er is, wordt opgeschept". "We zijn er allemaal. De rest is dood".
"Hoe moet dat nu", jammert de kok, "Ik heb voor een voltallige compagnie gekookt".
De manschappen barsten in gejuig uit. Dubbele porties voor iedereen. Wat een geluksdag.
Nog nooit zijn ze zo blij geweest. Goddank, dat de helft van hun kameraden gesneuveld is.
Zo beschrijft Remarque de totale ontmenselijking door de oorlog.
Wat waren jou associaties toen je refereerde aan dit boek in je kolom.
"
