Verslag aflevering 9

Na de vorige eilandraad, waarbij strijdlustige Mick het toneel moest verlaten, is Karin ontgoocheld naar aanleiding van de reactie van Mick. Samen met Richard en Jennifer heeft ze het hierover, en alle vier denken ze dat Mick zich 4 weken lang heeft ingehouden en dat nu alles er ineens uit moest.
Op Miniloc hebben Ryan en Lydia het reuze naar hun zin. Ryan is gaan snorkelen, en ontdekt een verborgen grot. Als hij die naar binnen gaat, voelt hij zich in een ware binnentuin. Wat een rust, het is gewoon schitterend. Hij roept Lydia en samen genieten ze van de lagoon. Als ze terugkomen, ligt er een brief klaar. Het laatste duel komt er aan. Lydia laat zich totaal niet afschrikken door Ryan. Ryan daarentegen waardeert de strijdlustigheid van Lydia.

Bij aankomst bij de proef zien ze een tafel staan met kaarsen. Een spel puur op reflexen. Degene die het eerst de hand op het middenvlak legt als de kaars uit is, die wint. En diegene keert terug in de expeditie. Het duurt even voordat een kaars opgebrand is, iets waarvoor Lydia weinig geduld op kan brengen. Ze is snel afgeleid, maar Ryan probeert zich te focussen op de kaars. Die is ondertussen bijna op, het hart klopt in de keel. Volgens programmamakers altijd een 'mooi' moment voor reclame 
Na 27 dagen is het een belangrijk moment, de kaars gaat uit...en....het is Ryan die wint! Lydia roept meteen ´proficiat´ maar is ook trots op zichzelf dat ze toch zover is gekomen.

Voor Ryan is het onwerkelijk, en wekt het veel emoties op. Hij keert dan ook met tranen in de ogen terug op Miniloc. Daar wordt hij middels een brief gefeliciteerd met zijn overwinning. Tevens ligt er lekker fruit klaar, met rijst en bloem. Plus nóg een verrassing: een telefoon. Emotioneel, en bang dat hij niets weet te zeggen, belt hij zijn mama op. Die is blij haar zoon te horen, en spreekt hem bemoedigend toe. Dat doet Ryan goed, en hij trakteert zichzelf op een banaan.
Op Panga oefent Frank zijn indianenoefeningen en Richard is op het heetst van de dag bezig met het hakken van hout. Jennifer verklaart hem voor gek, maar Richard hakt onverstoorbaar door. Ze eten weinig, alleen rijst maar het is niet veel. Echter, de 4 zullen hun hongerige magen sneller kunnen vullen dan ze denken...

De volgende proef staat namelijk voor de deur: proeven van lokale lekkernijen, middels een voor-, hoofd- en nagerecht. Degene die het laatste zijn/haar tong laat zien, ligt uit het spel. Als eerste beginnen ze met 3 vissenogen. Karin klapt meteen dicht en heeft altijd gezegd geen ogen te zullen eten. Frank en Richard daarentegen beginnen meteen en laten het zich goed smaken. Jennifer probeert het toch na een tijdje, maar na even in de mond, spuugt ze het toch weer uit. Ernst Paul vraagt of ze het echt niet wil proberen. Karin doet sowieso niet mee, dus Jennifer hoeft maar 1 oog. Ernst Paul spoort haar aan om haar grenzen te verleggen. Dat helpt, want ze stopt 1 oog in de mond. Met veel kokhalzende geluiden en smakeloze gezichten, lukt het. De reden dat ze het toch doet? Ze wil perse de beste vrouw zijn...

Het hoofdgerecht bestaat uit Kammiloc, wormen uit bedorven hout. Ook erg smakelijk...Frank bedenkt zich dat hij inktvis gaat eten, zo ziet het er uit. Het wordt in ieder geval door Frank en Richard als haring naar binnen geslurpt. Richard geeft aan dat ze hem alles mogen eten, zolang het maar eetbaar is. Jennifer eet er 2 voor de eer, maar dan is het voor haar gedaan. Het toetje bestaat uit een baloet, een embryo-ei. Die moet eerst nog gepeld worden, waarna je het vogeltje nog ziet zitten. Karin ziet van afstand nog het snaveltje zitten, en is blij dat ze dat niet hoeft te eten. Frank eet het wel, maar Richard werkt het met zo'n vaart naar binnen, dat hij als eerste zijn tong kan laten zien. Hij wint dus de immuniteit.

Ryan waagt zich ondertussen aan een lekker appeltje en droomt al van zijn terugkeer in de expeditie. Jennifer lijkt iets aan te voelen. Ze gooit in de groep dat er toch ergens nog iets staat te gebeuren. Karin en Richard geloven hier niet in, maar ook Frank wacht tot de laatste dag. Maar dat moment is al dichterbij...Ryan maakt zich namelijk klaar om te vertrekken. Hij geniet nog van zijn laatste momenten alleen en neemt met een goed gevoel afscheid van Miniloc.
Op Panga is ieder voor zich bezig. Frank maakt een pijl en boog, Richard is druk met het vuur en Jennifer leest haar dagboekje terug. Karin slaapt. Eigenlijk doet er niemand echt iets, maar het slaapgedrag van Karin zorgt ervoor dat niemand snapt hoe zij ook expeditie robinson heeft kunnen winnen. Volgens Karin loopt iedereen zich op dit moment te vervelen, dus kan zij ook best lekker dagdromen.

Ryan neemt het eten mee, maar besluit nog wel om zijn meloen op te eten, om wat op krachten te komen. De andere 4 gaan naar de eilandraad. Jennifer, Richard en Frank, zijn zo zeker van dat ze terugkomen, dat ze niet eens hun spullen pakken. Dat blijkt een goed gevoel te zijn. Karin stemt op Jennifer, maar dat mag niet baten. De overige 3 gaan naar haar. De rest wordt gefeliciteerd met het behalen van de finale!
Ondertussen komt Ryan aan op een verlaten eiland. Hij denkt de blouse van Frank te herkennen, de schoenen van Melvin en nog spullen van Jennifer, Richard en Karin. Hij leest ook kort even in het dagboek van Jennifer. De verloren zoon is terug....maar hoe zouden de andere hier op reageren???