Expeditie Robinson 'Strijd der Titanen' - Artikel

Na zeven edities is Ernst-Paul Hasselbach nog lang niet uitgekeken op Expeditie Robinson. Maar zonder zijn gezin maandenlang in de tropen verblijven, dát doet hij niet meer.

Het is amper voor te stellen: eigenlijk zou Ton van Royen Expeditie Robinson gaan presenteren. Ernst-Paul Hasselbach moet lachen: ,,Een week voor vertrek had Ton opeens iets vaags, een tropenallergie ofzo. Ik had twee dagen om te beslissen of ik in zijn plaats wilde. Ik weet nog goed, op mijn verjaardag, 23 mei, bedacht ik me: dit zijn van die momenten waar ik later onwaarschijnlijk veel spijt van ga krijgen of het wordt de beste beslissing die ik ooit heb genomen. Het werd het laatste.

Na zes seizoenen is die rustige Surinaamse meneer, die met zijn donkere stem zo veel autoriteit uitstraalt, niet meer weg te denken uit het decor van Expeditie Robinson. Hasselbach, die naast presentator ook leidinggevende is bij Talpa, voelt zich letterlijk the godfather van het programma, vertelt hij. Als zoon van een landbouwkundig ingenieur groeide Hasselbach op in de tropen. Vooral in het ruwe Kenia beleefde hij een niet alledaagse jeugd: hij zag iemand voor zijn ogen vermoord worden en legde bijna zelf het loodje tijdens een barre tocht door de woestijn.

,,Die bizarre ervaringen hebben me een enorme onafhankelijkheid gegeven. Maar het had ook een nadeel: lange tijd voelde ik me nergens mee verbonden. Ik deed overal aan mee, maar voelde me nooit echt thuis. Ouder en wijzer geworden besef ik inmiddels dat het hem toch zit in je kinderen. Mijn gezin is nu mijn thuis.’’

Hasselbach heeft twee zoons uit een eerste huwelijk. Die ziet hij alleen in het weekeinde. Sinds drie jaar woont hij samen met Gracia Witteman, de dochter van Paul Witteman. De twee ontmoetten elkaar vier jaar geleden tijdens de opnames van Robinson, waaraan zij al jaren als vaste interviewster is verbonden. Samen hebben ze een 2-jarig dochtertje: Uma.

Over zijn privé-leven wil Hasselbach niets vertellen, behalve dat hij nooit meer zonder zijn gezin op pad gaat. Zijn vriendin en dochter vergezelden hem twee maanden lang tijdens de laatste twee opnameperiodes van het survivalprogramma in Maleisië en op de Filippijnen. Dat was een harde eis voordat hij vorig jaar van Net5, waar Expeditie Robinson aanvankelijk werd uitgezonden, naar Talpa overstapte.

,,Dat ik daar zo’n punt van maakte kwam vooral omdat ik de geboorte van mijn dochter, die zes weken te vroeg ter wereld kwam, heb gemist. Ik zat nog aan de andere kant van de wereld. Dat is me niet in de koude kleren gaan zitten. Het heeft heel lang geduurd voordat mijn vrouw me dat vergaf. Zoiets mag gewoon nooit meer gebeuren.’’

Tegen veertig worden ziet hij niet op. ,,Ik word juist steeds rustiger naarmate ik ouder word, omdat ik richting heb. Ik heb mijn vak gevonden, een vrouw en een gezin. Dat maakt dat ik waarschijnlijk gelukkiger ben dan de gemiddelde mens. Het voordeel van kinderen hebben is dat je zelf niet meer op nummer 1 staat. Het klinkt heftig, maar als ik morgen zou overlijden leef ik voort. Doordat ik als kind veel dingen heb meegemaakt kan ik heel goed hoofdzaken van bijzaken onderscheiden.’’

Hij laat zich daarom ook niet gek maken door de maar langzaam opgang komende Talpa-machine, beweert hij. Hoewel? Hasselbach schrok toch wel van de laatste kijkcijfers van Robinson. Het programma, dat jarenlang kon rekenen op zeker een miljoen kijkers, trok afgelopen maandag 660.000 kijkers. ,,Dat is absoluut teleurstellend,’’ geeft hij toe. Voor een deel valt het te verklaren omdat we nu in het voorjaar uitzenden. Dat is wennen voor de kijker.’’

Maar er is, weet ook tv-manager Hasselbach, meer aan de hand. Zo trekken ook Ivo Niehe en Beau van Erven Dorens veel minder kijkers op Talpa, om over Jack Spijkerman nog maar te zwijgen. ,,We hebben het zwaar op dit moment. Talpa heeft een terugval gekend nadat we de eerste maanden goed uit de startblokken kwamen. Veel mensen waren in het begin nieuwsgierig, nu staan we weer met onze beide benen op de grond.’’

Een imagoprobleem? ,,Ik erken absoluut dat een hoop mensen ageren tegen Talpa. Dat vind ik voor een deel heel Nederlands. Hoge bomen vangen veel wind. En John de Mol is zo’n beetje de hoogste boom die er is in Nederland. Ik heb wel geleerd om me daar zo weinig mogelijk van aan te trekken. Want we zijn veel beter dan onze pers en onze kijkcijfers. Als we maar lang genoeg doorgaan met het bieden van kwaliteit, gaat zich dat lonen. Mensen gaan uiteindelijk wel kijken.’’

Bron: Algemeen Dagblad, 24 april 2006