Verslag aflevering 2

Het is half 7 's ochtends in Panama. De kandidaten liggen heerlijk in hun hotel te slapen als Saron en Werner telefonisch gewekt worden door Ernst-Paul en Evi. Voordat ze goed en wel wakker zijn, krijgen ze te horen dat de expeditie NU begint! Ze moeten met hun eigen vrouwen- en mannenkamp de eerste opdracht uitvoeren. Wie uiteindelijk de opdracht verliest, zit als eerste bij de eilandraad. Verdere instructies staan op de achterkant van een schilderij in hun hotelkamer. Iedereen is meteen wakker en grijpt alle spullen bij elkaar. Allereerst moeten ze buiten naar een helikopterplatform. Daar staat een kist, die open kan middels een sleutel die via een waterscooter te halen is. De vrouwen hebben een kleine voorsprong, voornamelijk dankzij de grote hoeveelheid bagage die de mannen meegenomen hebben (normaal gesproken nemen vrouwen toch altijd teveel spullen mee...?) 

Lenny heeft dit meteen door en gooit zijn koffer in de zee. Susanna springt op de waterscooter en gaat flitsend van start. Maar durfal Frederik zorgt voor een heuse achtervolging en haalt Susanna uiteindelijk in. Als ze de kist openen blijkt dat ze 2 coördinaten moeten vinden, eentje bij de Kathedraal en eentje bij de Pietro Hielo pier. Die 2 coördinaten tezamen zorgen voor de positie van het eiland waar ze als eerste aan moeten komen. De mannen lijken hun voorsprong niet meer weg te geven. Maar op de boot richting het eiland, komen de vrouwen steeds dichterbij. Het laatste stuk moet gezwommen worden, dus springen Bert en Wietske uit de boot. Toch is het Bert die als eerste aankomt, wat inhoudt dat de vrouwen als eerste bij de eilandraad zitten. 

Het manneneiland Casa Sola, is niet geheel verlaten. Tussen de bomen door verschijnt een oude bekende. Het is Robin, exdeelnemer uit 2003. Ook het vrouweneiland Espirito Santo is niet onbewoond. Daar zit Klaar, exdeelnemer uit 2004. Beiden hebben een sleutelrol in deze expeditie. Zij hebben allebei immuniteit en kunnen ieder ook 1 kampgenoot immuniteit schenken. Zo kunnen ze de, in hun ogen, meest geschikte expeditieleden naar de samensmelting loodsen. Robin vindt het wel interessant. Hij is hier nu niet om te winnen; hij is er wel, maar toch ook weer niet. Klaar hoopt dat ze haar niet als een irritante autoritaire tut zullen zien.

Als de mannen aankomen op het eiland is het al donker. Toch zien ze een vuurtje branden, en herkennen meteen Robin. Robin maakt onmiddellijk duidelijk wat het doel is. Iedereen laat het gelaten op zich afkomen. Matthijs speelt later nog een stukje muziek bij het vuur met wat zang erbij. Hij denkt dat dit wel gewaardeerd wordt, maar Koen irriteert zich al snel. Volgens hem denkt Matthijs dat hij op scoutingskamp is. Wanneer zal dit uitgesproken worden?
Bij de vrouwen is Klaar niet naar voren gesprongen. Integendeel, ze heeft zich verscholen en bekijkt de vrouwen van een afstand. Volgens haar is het hun avond, voor nu is het mooi genoeg. Misschien erg slim, want nu proberen de vrouwen zelf vuur te maken, helaas zonder succes.

Het weer van de volgende dag voorspelt weinig goeds. Het is het regenseizoen in Panama en iedereen loopt met het regenpak aan.
Psycholoog Robin ziet zichzelf niet als leider, maar als observator. Zo heeft hij bij iedereen al een gevoel. Bij Lenny lijkt dit goed te zitten. Lenny maakt het in ieder geval snel waar, want als hij gaat vissen heeft hij binnen een mum van tijd zo'n 20 vissen gevangen! De rest hakt er flink op los, behalve Frederik. Die heeft het rillerig en koud en ligt een hele tijd in zijn hangmat. Robin ergert zich er aan en voorspelt dat hij vrij snel uit de groep zal liggen.
In het vrouwenkamp staat Klaar ineens voor ieders neus. In tegenstelling tot Robin is zij erg vaag over haar taken en haar immuniteit. Hier heeft Klaar echter een reden voor. Zij wil het liever neutraal laten, want ze is bang dat mensen anders een spelletje gaan spelen voor de immuniteit.

Dan is er post. Beide kampen moeten een maaltijd koken van wat de zee en het eiland te bieden heeft. De mannen gooien al hun vis in de strijd plus ook nog al hun rijst. Zij zijn ervan overtuigd dat ze winnen en hopen er zo nog meer voor terug te krijgen.
De vrouwen gaan op zoek naar ingrediënten. Klaar is onder de indruk van playmate Olga, die als eerste een mangoboom ziet. Verder hebben ze veel slakken en kokos, maar geen vis.
Robin en Klaar gaan met de gerechten op pad naar Ernst-Paul en Evi, die als jury fungeren. Robin mag als eerste. Daarna mag Klaar die een sterke troef achter de hand heeft. Niet alleen hebben zij een 3-gangenmenu, ze sluiten ook nog eens af met een mangomousse als toetje. Vooral Evi lijkt heerlijk te eten bij al het lekkers. Ernst-Paul is wat kritischer, maar is overtuigd dankzij het toetje. De vrouwen winnen! Klaar mag kiezen uit Goe, een gids die meegaat naar het eiland of een pizza. Op de lange termijn heb je natuurlijk meer aan een gids, dus die keus is duidelijk. Robin mag als troost de pizza meenemen voor de mannen.

Als Robin aankomt, zien de mannen de pizza en denken ze dat ze gewonnen hebben. Zelfs de zieke Frederik komt uit zijn hangmat voor de pizza. Als Robin vertelt dat ze verloren hebben, proberen ze toch te genieten van de 2e plaats.
Gids Goe gaat aan de slag bij de vrouwen en legt Olga uit hoe het visnet werkt. Olga schijnt zijn taal te spreken en legt het op haar beurt weer uit aan de vrouwen. Met Susanna gaat het ondertussen minder goed. Ze heeft door het vele sjouwen ontzettend last van haar rug gekregen. Het ziet er niet goed uit.
De volgende dag zijn de mannen hun magnesiumstick kwijt. Vooral Robin is 'not amused'. Zou hij ook weer moeten denken aan de bananen in zijn expeditie? Maar voorlopig is Robin de enige die het zwaar opvat en gaat de rest zoeken, wat geen resultaat oplevert.

Ondertussen is het voor de vrouwen tijd voor de eilandraad. Aangezien Susanna strompelend aankomt, vraag Ernst-Paul of ze het nog wel volhoudt. Helaas, ze durft het risico niet te nemen en dus moet ze expeditie robinson verlaten. Desondanks moet er toch gestemd worden. Uiteindelijk krijgt Linda 1 stem, Patricia 3 en Saron 4 stemmen. Omdat Susanna er uit is, hoeft Saron de expeditie niet te verlaten, maar krijgt ze wel een zwarte stem voor de volgende eilandraad. En zo keren de vrouwen, toch met 1 man vrouw minder, weer terug naar hun eiland...benieuwd wat hen nog allemaal te wachten staat...