Column

De tegenstelling kan bijna niet groter zijn. In kamp noord is de sfeer geweldig, Marnix wordt alom geaccepteerd als leider en de proeven worden met twee vingers in de neus gewonnen. In kamp zuid is de sfeer verrot, Esther heeft geen enkele kans gehad als leider, geen eerste en ook geen tweede. Pech voor de overige kampleden dat Esther niet weggestemd kan worden.
Wim en Meredith voelen de bui hangen en vertellen aan Esther dat ze bang zijn dat ze weggestemd zullen worden. Esther oppert heel voorzichtig dat ze een front kunnen vormen tegen de andere drie zodat ze sterker staan. De naïeve jonge Belgen hebben blijkbaar nog nooit naar een aflevering van de vorige edities gekeken, want ze zijn verontwaardigd dat Esther dat zelfs maar voor durft te stellen. Complotten horen nu eenmaal bij het spel om te overleven. Dat Meredith en Wim dat niet snappen getuigt van weinig intelligentie. Krijgen ze eindelijk de kans om iets aan het programma toe te voegen en dan doen ze het niet. Hopen dat ze snel weggestemd worden, want wat ze eigenlijk in de expeditie te zoeken hebben is nog geen moment duidelijk geworden. Esther begaf zich op glad ijs met dit voorstel omdat zoiets altijd naar buiten komt. Het was echter een goeie kans voor haar, begrijpelijk dat ze het risico nam.
De onderwaterproef was een echte, zoiets zien we natuurlijk graag. Marnix en Maxime wonnen de proef maar Marleen en Esther deden het ook niet slecht. Voor “niet slecht” koop je echter niets zodat de dames met gebogen hoofd aan de kampgenoten moeten vertellen dat er wederom een proef was verloren. Overigens een sterk psychologisch staaltje van Esther om John en Carl zover te krijgen dat ze Marleen meestuurden om aan de proef mee te doen. Had ze direct gezegd dat ze graag Marleen mee wilde nemen naar de proef, dan had dat zonder meer op verzet gestuit, omdat alles wat ze voorstelt direct wordt afgewezen. Zo liet ze de beide mannen denken dat zij de beslissing hadden genomen.
Op kamp noord een klein barstje in het vertrouwen omdat Marnix en Maxime besluiten om de beide Belgische kampgenootjes mee te nemen naar de prijs van de gewonnen proef. Even gloeit er een beetje wantrouwen onder de drie achtergebleven Nederlanders maar dat lijkt niet lang te duren. Als de prijswinnaars weer terug zijn is er post; iemand mag de leider uitdagen en zo zelf immuniteit veroveren. Lukt het de uitdager echter niet om de leider te verslaan dan tellen bij de volgende eilandraad alle stemmen voor de uitdager dubbel. In kamp noord wordt dit voorstel weggelachen, iedereen vindt de situatie prima zoals hij is. In kamp zuid is dat een ander verhaal maar vreemd genoeg hapt niemand direct toe. Zelfs Carl niet, die eerder had laten weten dat hij met het idee speelde om naar huis te gaan. Waarschijnlijk was dat een spelletje, want in dat geval zou hij geen moment hebben geaarzeld om Esther uit te dagen. Nu vinden klikspaantjes Wim en Mederdith de tijd gekomen om de anderen in te lichten over het voorstel dat Esther hen heeft gedaan. Mocht Expeditie Robinson volgend jaar besluiten om de Belgen te vervangen door Duitsers dan kunnen Wim en Meredith gewoon opnieuw meedoen.
Zoals valt te verwachten is de selectieve verontwaardiging enorm. Voor het gemak wordt vergeten dat iedereen in kamp zuid er alles aan heeft gedaan om de benoemde leidster het leven zuur te maken. Enig inlevingsvermogen is de mensen in kamp zuid vreemd, ze zien hun kans schoon om Esther maar weer eens duidelijk te maken dat ze eigenlijk een minderwaardig mens is. John is zelfs zo boos dat hij direct op de gong slaat ten teken dat hij Esther uitdaagt. Woede kan een goede drijfveer zijn bij een fysieke proef, maar bij een proef waar het op concentratie en reactie aankomt is het dodelijk. Dit wordt al snel bewezen door John die veel te vroeg reageert. Vanzelfsprekend toont John zich een sportief verliezer door Esther niet te feliciteren en vervolgens de wind de schuld te geven. Doordat de wind de verkeerde kant uit woei was zijn zicht belemmerd. Valt nog mee dat ie de inkomstennivellering in het Midden-Oosten niet als schuldige factor aanwijst. Het lot van John lijkt bezegeld bij verlies van de eliminatieproef. Carl ziet zijn kans en gaat zijn vriend John vertellen dat hij op hem zal gaan stemmen. Als reden voert hij aan dat hij met die dubbele stemmen voor John niet zomaar op iemand anders wil gaan stemmen. Dat hij met zijn dubbele stem direct verantwoordelijk is voor eliminatie komt niet naar voren. Uiteraard zal Esther op John stemmen zodat de dubbele stem van Carl de deur dichtdoet voor John. Eigenlijk maakt dit de verhoudingen helemaal duidelijk, Carl is een hork die het spel speelt en John is gewoon een hork.
Dan speelt Esther het klaar om de magnesiumstick zoek te maken. Buitengewoon slordig natuurlijk, al geeft het wel te denken dat die stick nooit werd teruggevonden in een gebied van een paar vierkante meter. Zonder warme hap moet zuid het onderspit delven in de eliminatieproef. De drie dames van kamp noord zijn nog altijd in de winning mood en verslaan de andere drie dames zonder al te veel problemen. Dus terug naar het kamp om de wonden te likken. In kamp noord laat Douwe van zich horen. Douwe, die eruit ziet of hij uit z’n reet snurkt en uit z’n bek schijt, laat een van de vrouwelijke kampgenoten weten dat ze teveel snurkt en scheten laat. Hilariteit alom natuurlijk. Douwe valt goed in de groep met z’n Friese directheid en humor.
In kamp zuid valt er weinig te lachen als men iemand weg moet stemmen. Allemaal denken ze aan hun eigen hachje en gaan op safe door op John te stemmen. De zelfbenoemde Robinson, die bij geen enkele proef iets bij heeft kunnen dragen, moet vertrekken. Hij zal nog nachten wakker hebben gelegen van het feit dat hij zich zo in de kaarten heeft laten kijken. Op zich is dat niet erg omdat hij op het eiland flink vooruit heeft geslapen. Terecht dat ie vertrekt, maar tegelijkertijd wel jammer omdat het nu eenmaal heerlijk is om je aan personen te ergeren. Voor Esther is het nu volhouden tot de samensmelting. Ze lijkt een goede kans te hebben om dan al haar huidige kampgenoten te overleven. Of……Elbert heeft laten weten dat ie naar huis wil…..zou John via een achterdeur toch weer terug komen? Er zijn vreemdere dingen gebeurd in Expeditie Robinson, reden dat we met z’n allen elke keer weer kijken.

[ 13 reacties ] [ Plaats reactie ]