Avrobode

Bespiegelingen bij een uniek avontuur

Vanaf zondag kunnen we de avonturen volgen van de deelnemers aan de vijfde editie van Expeditie Robinson. Presentator Ernst-Paul Hasselbach doet uit de doeken wat we kunnen verwachten en Jutta Borms vertelt hoe het haar is vergaan nadat zij vorig jaar na 48 dagen op het eiland de Robinson-titel veroverde. [/color]

Ernst Paul Hasselbach presenteert samen met roos van den Acker voor het vijfde jaar Expeditie Robinson. Hij is tevens verantwoordelijk voor de productionele en inhoudelijke kant en kan ons dus alles vertellen over deze jubileum editie.

Kunnen we weer mooie avonturen verwachten?
‘Je bent snel geneigd om te zeggen dat het allemaal nog beter en spannender is, maar als je de eerste paar afleveringen hebt gezien, wordt dat echt gestaafd. Expeditie Robinson Begint dit jaar met de spectaculairste opening die we tot nu hebben gehad. De deelnemers denken een receptie te hebben op een boot, maar dan vertel ik ze dat om de hoek op het eiland een kooi staat waar ze naartoe moeten zwemmen. Wie als laatste aan komt is meteen de pineut, want die mag niet eens aan de expeditie beginnen. De rest moet vervolgens zolang mogelijk zien te overleven in de kooi, met alleen water.’

Dus de proeven worden nog zwaarder?
‘Ja, het is wat harder. Bij sommige proeven moeten mensen direct het veld ruimen. Zo hebben we het slaapspel, waarbij de deelnemers na een feestelijke maaltijd heerlijk op hangmatten mogen liggen, maar wel met een steen in hun hand. Wie het eerst in slaap valt en de steen laat vallen, ligt eruit.’

Krijgen de afvallers net als vorig jaar nog een herkansing?
‘Op het eiland bevindt zich tussen twee kampen een mangrovewoud, waar de afvallers terechtkomen. Dat is een heel andere biotoop met veel ongedierte en heel vochtig, waardoor het moeilijk is om vuur te maken. De afvallers krijgen daar vanuit een hut op palen de kans om hun plek op het eiland terug te veroveren.’

De twee kampen bevinden zich dus op hetzelfde eiland?
‘Ja, we proberen elk jaar iets nieuws toe te voegen. Dit jaar is er een Nederlands en een Belgisch kamp, die een territoriale strijd aangaan. Heel anders dan de gemengde groepen. Wat ontzettend nadrukkelijk naar voren komt, zijn de culturele verschillen. De rivaliteit dan ook erg hoog op, waardoor het een soort derby der lage landen wordt. En er zitten een paar kleurrijke figuren bij.’

Nog meer nieuwe elementen?
‘Het is na vier jaar steeds moeilijker om de deelnemers en de kijkers te verassen, dus ik ga niets meer vertellen.’