Aflevering 4

Nadat hij te kennen heeft gegeven wel wraak te willen nemen op het groepske vertrekt Mick vol goede moed de mangrove in. Emmertje in zn mond en gaan! De dames tegemoet. Klaar en Ernestine zweten peentjes, vooral Klaar zit echt níet te wachten op een Nederlandse kandidaat. Duimend wachten ze af wie hen zal komen verblijden met zijn of haar gezelschap. Een hele opluchting als dat Mick blijkt te zijn.

In geuren en kleuren en met een hoop overtuiging hoe hij gekrenkt is in het Belgische kamp. Hij kon daar niet zichzelf zijn verteld hij aan Klaar en Ernestine.
Meteen gaan ze in overleg over hoe ze de kampen gaan leeg roven. Mick heeft zijn keuze al gemaakt, het Belgische kamp gaat leeggeroofd worden. terwijl ze tactieken bespreken verteld Mick met veel lichaamsbeweging hoe een ieder zal reageren in het kamp als ze erachter kom dat ze bestolen zijn. Klaar en Ernestine genieten van zijn blijheid en uitbundigheid. Ernestine kruipt ook weer helemaal uit haar dippie.

De volgende dag vertrekken ze vol goede moed naar het Belgische Kamp. De rugzakken gaan gevuld worden. Althans dat is hun doel. Een lange tocht die voor hen vermoeiend is aangezien ze bijna geen vitaminen en voedingsstoffen hebben binnen gekregen. Toch lijkt de sfeer er niet onder te hoeven lijden. vastberaden met rugzakjes in de hoogte bewegen ze zich richting het belgische kamp.

Vliegensvlug trekken ze blikjes open, vullen hun tassen en bedenken ook nog dat het misschien verstandig is om de eilandbewoners te laten denken dat er dieren zijn geweest. Hier en daar laten ze iets op de grond liggen en Klaar knaagt een vis aan flarden alsof ze het vaker gedaan heeft. Ze zijn helemaal euforisch door hun succesvolle rooftocht. Is al die moeite toch niet voor niks geweest. Sterker nog, ze hebben nu thee, rijst, bloem, vis en fruit! Mick kan zijn geluk niet op en benoemt hen tot 'De Drie Moerasketiers' en zonder dat hij het weet heeft Mick dit allemaal te danken aan zijn ex-kampgenoten Mohamed en Kelly.