Geluidloos verzet

Uit  bittere noodzaak, heb ik de eerste aflevering van Expeditie Robinson gekeken zonder geluid en op een schermpje van tien bij vijftien centimeter. Ik moest namelijk screenshots maken voor de site en dat kan bij mij slechts vanachter de PC.
Alleen ondersteunt mijn televisiekaart sinds enige tijd geen geluid meer. En technische mensen zat op de site hoor, maar als je ze om hulp vraagt is altijd het eerste wat ze zeggen; ‘eh… zit dat kabeltje er wel goed ingeklikt?’ Je voelt meteen dat hun hulp slechts tijdverlies is maar toch kijk je geïrriteerd de kabels nog maar eens na. Wat moet je anders….

En dan gaat het beginnen. Ik zit ingelogd in de chat, samen met die kerel van de helpdesk en een paar Dames van de crew. Direct begin ik screenshots te maken en baal ongelofelijk dat Ernst-Paul het woord doet. Liever Roos natuurlijk, want die wordt tenminste ondertiteld. Wanhopig probeer ik lip te lezen en lichaamstaal te ontleden maar ik voel me echt auditief gehandicapt. Snel test ik uit of ik nu ook al zo raar praat, maar dat valt gelukkig mee.

En dan… de eerste echte commercials. De Dames komen de chat weer binnengerent  (of nauwkeuriger… de ren weer binnengechat) en gaan compleet los. De Aaaaah’s en de Ohhhhh’s vliegen je om de oren; Jeroen is een lekker ding waar ze het wel op zouden kunnen en  Klaar had helemaal niet moeten komen. Dat niveau waarvan je denkt: ‘je bent niet als vrouw geboren, je wordt er één!

Ik krijg het gevoel dat ik van alles gemist heb en vraag hen de oren van het lijf maar het is al te laat. Het is weer begonnen en de Dames zitten (geloof het of niet) een keer niet achter de PC. De kerel van de helpdesk blijft wel en gooit er af en toe een zoethoudertje in… alsof ie aan de slootkant zit te vissen:  ’t is nog niet veel hè’ roept ie. Zeker bij Casema gewerkt.

Dan switch ik terug naar mijn kleine schermpje. De belgen zitten opgesloten en de nederlanders zitten gezellig bij een kampvuurtje vakantie te vieren. Waar zouden ze het over hebben? Geen idee eigenlijk. Zo te zien is de sfeer uitstekend. Patrick neemt vrolijk het voortouw en de anderen lijken zijn leiderschap klakkeloos te accepteren. Dit in tegenstelling tot de situatie bij de belgen, waar de ondertiteling steeds meer plaats maakt voor lichaamstaal. De sfeer zal daar wel grimmig zijn en die Mick ziet er gevaarlijk uit. Sarah is duidelijk bang van hem maar wordt beschermd door een krullenbol die zijn hormonen niet de baas kan. Ik ben overigens benieuwd of hij, indien Frank daar zo hulpeloos zou liggen, ook bijna (seksueel) misbruik zou hebben gemaakt van de situatie.

Een geluidloos kwartier later vindt er plotseling een zeskamp plaats. De Nederlanders zouden dit na hun centerparkservaring van de eerste dagen toch op hun sloffen moeten winnen. Helaas… Het underdog-DNA van onze zuiderburen blijkt weer eens dodelijk voor de nederlanders. Ze winnen ‘verwacht onverwacht’ zoals gewoonlijk. De prijs is leuk; een prachtig blok hout. De diepere betekenis ontgaat me even.

Dan nadert het einde. Twee dames moeten er even helemaal uit en krijgen weldra bezoek van Klaar. En ’t was al zo’n ingewikkeld ecosysteem, dat mangrovebos. Drie vrouwen in een uitzichtloze positie. Waarom moet ik toch weer aan onze crew denken?

Terug in de chat zijn de Dames ondertussen begonnen met de evaluatie. De kerel van de helpdesk veinst net als ik interesse. Eigenlijk is het ook helemaal niet interessant meer, om te weten wat er nu werkelijk gebeurd is. Daar kom je bij Expeditie Robinson toch nooit achter…

[ 18 reacties ] [ Plaats reactie ]