Quotes aflevering 10

In de vorige aflevering zagen we de kandidaten geteisterd door regen en een tocht door de jungle die niets opleverde. Tatiana deed haar best om een wit voetje bij de rest te halen en Zsofi vond Sebastiaan verzwakken. Antony was niet zeker van zijn positie, maar met de nieuwe stemmethode werden Martine en Sugar gekozen voor het duel, alwaar Sugar zichzelf uit de expeditie nieste. Eddy Zoey: “Gezondheid.”

Op Dag 20 verlangen de dames naar jurkjes en het wassen van hun haar.
Regina: “Ik denk dat wat er nu vooral is, het psychologische spel, van vrienden maken, gerespecteerd worden door elkaar. Niet mensen tegen je in het harnas jagen.”

Antony: “Al die bullshit over vriendschappen die ontstaan. Oké, ja, je schept een band met mensen, maar alsof je hier al echte vriendschappen hebt… My ass. Ik denk dat ik nog steeds een kansmaker ben om eruit gestemd te worden. Maar ik zal vechten tot het bittere einde.”

De eliminatieproef kondigt zich aan. Evi: “Zelfs als je deze proef niet wint, hou je er toch een goed geval aan over.”

De kandidaten moeten met één been, achtereenvolgens, op drie paaltjes gaan staan. De laatste twee overgeblevenen mogen vuur maken om een touwtje te laten knappen, waardoor een sleutel vrijkomt voor de kist met de immuniteitsketting. Degenen die in de paaltjesfase afvallen, mogen eten van het voedsel dat in het midden staat, tot de kist open is. Naast de immuniteit krijgt de winnaar ook een douchebeurt op het eiland.

Het rijkelijke voedsel spreekt de kandidaten tot de verbeelding.
Saar: “Een dikke, vette kipnugget.” Sebastiaan: “Frites, met mayonaise, fruitsalade.” Tatiana: “En ook groente, salade.”

Tatiana valt heel snel van haar paaltje af. “De keuze was ook snel gemaakt.”
Hierna volgen Martine en Sebastiaan: “Op dat moment denk ik ook: weet je wat, het zal me toch niet gebeuren dat ik zo`n tafel met eten voorbij laat gaan. Dus ik doe een soort mooie balans en ik schop mijn linkerbeen omhoog, stap eraf en ga lekker eten.”

“Op het moment dat je anderen al hoort eten, is het toch moeilijker om je te focussen.” Ook Saar besluit voor het eten te kiezen.

Antony: “Ik vind het wel spijtig dat niet iedereen zijn best doet op dat moment.
Ik vind de schoonheid ervan om toch er voor te gaan op dat moment, en te bewijzen dat ge een vuurke kunt maken, dan het onmiddellijk genot en junkfood naar binnen te smijten.”

Regina: “Ik stond in dubio vanwege m`n ego, die eigenlijk zo`n proef wil winnen en mijn lijf dat gewoon zegt: sorry, ik wil eten. Op een gegeven moment, dacht ik: ja, dag. ”

Alleen Zsofi en Anonty staan nog overeind en mogen het vuur aan proberen te krijgen.

De anderen schransen ondertussen zolang het nog kan. Sebastiaan: “Heel veel patat, met mayonaise, een nugget erbij en dan nog twee tomaatje erbij proppen. Hmm.”
Saar: “Wat patat met mayo, en dan alles tegelijk in je mond. Het maakt niet uit. Niet rustig, maar gewoon proppen. En weer verder.”
Regina: “Ik heb ook een moment gehad dat ik alles wilde pakken en dacht, het moet in m`n mond, maar er kon niks meer in m`n mond.”
Saar: “Het was op een gegeven moment zo erg, dat ik als een varken, ongegeneerd, met een kipnugget in de friet met mayo zat en die tegelijk naar binnen propte met geloof ik nog een paar druiven en een paar slokken van het drinken dat daar stond.”

Intussen zitten Antonty en Zsofi in een nek-aan-nekrace. Antony: “Een beetje spelen met uw lichaam, om de wind tegen te houden en te zorgen dat dat touwtje in brand schiet.”

Uiteindelijk is Antony de grote winnaar. Met wat sierlijke bewegingen opent hij de kist. “Ik geef ze nog wat tijd om te smullen. Het is eigenlijk een ego-kwestie. Vuur maken is iets mannelijks, iets Robinson. En ik ben heel blij dat ik dat heb kunnen bewijzen.“
Hij schudt, mannelijk, zijn haren heen en weer en doet zijn ketting om.

Nadat hij gedouched heeft, zij het zonder douchegordijn, en zich heeft laten inzepen door Zsofi, laat hij de anderen ook delen in de feestvreugde. Antony: “Tactiek? Ja, in die zin dat het wel scoren is, denk ik.”
Sebastiaan is hem zo dankbaar dat hij rijst en banaantjes aangeboden krijgt. “Ik vind dat je wel wat mag hebben, dan hongeren wij de komende dagen wel uit.”

Daarnaast ziet Sebastiaan zichzelf toch al in de finale staan. Hij heeft het hierover met Regina. “Als ik zo vrij mag zijn: jij, ik, Zsofi?”
Regina: “Ik heb niet over de finale nagedacht, omdat ik dacht dat ik na de samensmelting zoveel gevaar liep, omdat er zo veel gekonkel was, dat ik dacht: ik haal de samensmelting, maar dan vlieg ik er als eerste uit, met een grote schop onder m`n kont, terug maar Nederland. En nu ik hier zit, heb ik dat gevoel helemaal niet, dus nu durf ik weer heel voorzichtig een beetje te hopen op dat hele grote doel, namelijk Expedite Robinson 2010 winnen.”

Sebastiaan heeft zich nooit zorgen gemaakt: “Als ik m`n energie verspreid, het goed heb met andere mensen, dan hou ik het hier echt wel een tijd vol. Ik wil de Expeditie 2010 van Robinson winnen.”

Na met z`n allen wat vissen gevangen te hebben, maakt Martine Tatiana bekend op haar te stemmen. “Ik stem niet alleen op zwak, maar ik stem ook op de mensen die het minst Robinson zijn.” Tatiana: “Wat is de definitie van Robinson?” Martine: “De definitie van Robinson is iemand die zichzelf in leven kan houden op een eiland zonder hulp van buitenaf.” Tatiana: “Maar ja, dat kunnen we allemaal doen he?”
“Het beeld dat ze had van mij sinds het begin kan ik niet wijzigen. Zo heeft de groep besloten dat ik de zwakste was en zo is het gebleken tot nu toe.”
Martine: “In de proeven vind ik je heel strak, maar als Robinson…”

Tijd voor de eilandraad. Eddy vraagt Antony hoe het hem gelukt is niet voor het eten te gaan. “Bij het vuur maken het gesmak op de achtergrond uitzetten. En verder was het een ego-kwestie: niet onderdoen voor een sterke, vuur makende madame naast me.”
Regina en Saar vinden dat de sterksten moeten blijven. Eddy: “Dat is dan omdat het gevoel van overwinning dan groter is?”
Saar: “Dat je in ieder geval er met de mensen staat die er echt horen te staan.“

Er wordt gestemd. Martine: “Ik kies voor jou, Saar, omdat ik je een bikkel vind, maar ik Sebastiaan, Zsofi en Regina nog grotere bikkels vind.”
Uiteindelijk hebben Martine(6) en Tatiana(5) de meeste knikkers. Saar heeft er 3.

Martine begrijpt het wel. “Die voet gaat niet over. Ik word een beetje een blok aan het been van mijn lieve teamgenoten.”
Tegen Tatiana: “Pas op, ik heb Sugar verslagen. Maar gij zijt onze evenwichtskoningin.”
Tatiana: “Ik ga je niet laten winnen, ik ga vechten. Dat doe jij ook.”

Saar zit met de stemmen die ze heeft gekregen in haar maag: “Ik weiger gewoon om mezelf te zien als een van de zwaksten omdat ik gewoon weet dat ik keihard werk en initiatief toon. Ik ga me nu gewoon echt niet uit de expeditie laten slaan. ‘No way gossee.’ Ik ben me zelf echt aan het opvreten nu.”
Regina: “Vreemd om te zien dat er nu een ander proces ergens is gestart waarvan wij niet zoveel weten, want we zijn hier op eigen krachten gekomen.”

Sebastiaan: “Ik merk dat mijn tactiek om gewoon altijd rust te behouden, niet het achterste van je tong te laten zien en allemansvriend te zien, vriendelijk en aardig, dat dat werkt.”

Martine: “Het zou beter zijn als Sebastiaan eruit ging, want die speelt het heel slim volgens mij.”
Zsofi: “Het is ook een lieve kerel, iedereen heeft `em graag en niemand zal ooit op hem stemmen.”
Martine: “Sebastiaan heeft ook een donkere kant, en hij heeft er ook heel bewust voor gekozen om die weg te steken en echt te gaan voor zijn positieve kanten. Maar ik denk wel dat Sebastiaan een beetje van zijn donkere kanten naar boven gaat halen om voor de hoofdprijs te gaan.
Ik zie hem ook regelmatig met Regina babbelen. En dan met Antony babbelen. En dan denk ik: wat zijn jullie allemaal aan het doen?”
Zsofi: “Het perfecte profiel van Mr. Nice Guy begint wat kraken te vertonen.”

Het duel is in aantocht. Tatiana: “Ik heb het kleine voordeel dat Martines voet nog niet honderd procent is.” Ze heeft nog hoop voor de finale: “Dat zou het bewijs zijn dat er ook andere manieren zijn om Robinson te zijn.”

Tatiana en Martine moeten op een plank staan en tegen een paal aan leunen. Ze moeten hun voeten geleidelijk steeds verder zetten. Wie valt, vertrekt.
Tatiana: “Probeer zo lang mogelijk vol te houden, voor jezelf, voor je fierheid.”

Ondertussen wacht de rest af.
Zsofi: “Toch zal ik er niet van verschieten als Martine straks weer terug komt.” Sebastiaan: “Tatiana, als Robinson, dat heb ik al duizend keer gezegd, vind ik `r wat minder. Maar ik denk dat het zo langzamerhand goed is dat Martine lekker naar huis gaat en naar de kinderen.” Antony ziet het anders. ”Tatiana is een sterkere concurrente in de duels. In die zin is het interessanter om Martine terug te zien.”

Martine moet haar voet verzetten: “Ik probeerde mijn voet te verzetten en voelde de pijn. En ik wilde mijn enkel niet nog meer beschadigen. Ik wilde nog een beetje genieten van mijn terugkomst, zonder krukken. Dus ik dacht: nee, dit is het me niet waard. Ik ga m`n voet niet beschadigen, ik stap eraf.”
Tatiana mag blijven.

Evi: “Jou wacht meteen een eliminatieproef.”

De hoogtepunten van Martine waren de versmelting, de lange gesprekken ’s avonds, nieuwe vriendschappen en de zonsondergangen.
“Ik dacht altijd dat ik een groot bakkes met een klein hartje was, maar blijkbaar zit onder dat kleine hartje een taaie tante.”

Volgende week laat Saar zich gaan: “Vuile hoeren…”, en dat pikken de Vlaamse vrouwen niet. Er komt een titanenstrijd, waarbij we de kandidaten ondersteboven zien hangen en de winst is een verblijf in een luxe resort.