Verslag aflevering 4

De vrouwen van Kamp Noord zijn onderweg naar Kamp Zuid. Bij aankomst is de verbijstering groot bij de bewoners van Kamp Zuid. Enkel Carine vindt dit meteen een positieve wending.

Al snel krijgt Team Noord de indruk een upgrade te hebben gedaan qua voedsel maar met 6 monden extra te voeden, hebben de oud-Zuidbewoners er niet zo’n goed oog op. De dames besluiten om de voedselvoorraad aan te vullen en de taken worden snel verdeeld. Esmeralda knutselt een visfuik in elkaar met de gedacht dat dit de enige manier is om effectief vis te vangen.

Doreen is sinds de komst van kamp Noord een beetje van slag. Ze vreest voor het samenhorigheidsgevoel en heeft er niet veel zin in om alles terug van begin af aan op te bouwen. Carine maakt de aangekomen dames wegwijs in het kamp, welke spullen een vaste plaats hebben, wie waar slaapt, maar dat wordt niet echt in dank afgenomen door Simone en laat dit achteraf ook weten aan de groep terwijl Carine om hulp roept om het vuur te beschermen tegen de regen.

De zoektocht naar voedsel was geen groot succes, een karige maaltijd van rijst en oesters staat op het menu. Met het gevolg dat er in de nacht heel wat knorrende magen te horen waren.

Sabine en Marina hunkeren naar actie om de tijd te kunnen doden. Even later is er post, Marina krijgt de opdracht haar spullen bijeen te pakken om naar het andere kamp te gaan.

Intussen komen de mannen aan op de eindbestemming van hun opdracht, een bijzonder klein dorpje in de jungle. Ze krijgen een warm onthaal van het dorpshoofd die hen een warme maaltijd serveert, later bied hij hen een dubieus bitter snoepje en een sigaretje aan als eerbetoon voor hun aanwezigheid in het dorp en voor bescherming tegen de boze geesten.
Na al dat lekkers tonen de mannen zich van de behulpzame kant door de kletsnatte kledij uit de rugzakken van de dames te halen. Via de naamplaatjes op de rugzakken proberen ze de namen van de dames te onthouden.

Marina komt aan op haar vroegere kamp Noord, dat volledig verlaten is. Ze begint aan de opbouw van een slaapplek en ziet het allemaal positief in. Ze is van plan de kennis die ze opgedaan heeft in het andere kamp te gebruiken om beter te presteren. Marina heeft het in haar eentje best naar haar zin en daardoor komt haar droom deels in vervulling.

Esmeralda wil ‘s nachts bij laagtij haar fuik uitzetten en samen met Rita, Eva en Yolanda gaat ze diep in zee op zoek naar een goed plekje tussen de zee-egels en het koraal. De volgende ochtend speelt ze het klaar om de ander dames aan het werk te zetten om het onderdak te verbeteren.
Esther heeft last van heimwee en zit er echt door, ze wil dolgraag naar huis. Ook Birgit heeft er niet veel zin meer in. De oorzaak hiervan is Carine die Birgit’s inspanning om een bouwconstructie voor het vuur kwam bekritiseren. Carine ergert zich dan weer aan de volharding van Birgit met het leeftijdsverschil als rode draad. Doreen voelt zich ook niet lekker, ze heeft buikloop en is erg verzwakt.

De mannen zijn nu volwaardige Expeditieleden en worden naar Kamp Noord gebracht samen met de inmiddels vertrouwde loodzware kist. Daar treffen ze Marina aan en delen elkaars gebeurtenissen. Ze beginnen samen aan de opbouw van een degelijke hut. Kurt heeft hij het moeilijk met de finaleplaats van Marina en vraagt de mening van de anderen hierover. Marcel omschrijft Marina als een ‘knappe persoonlijkheid’ en is van oordeel dat ze het wel verdient heeft ongeacht of er geluk meespeelde of niet.

Op Kamp Zuid laat nu ook Carine weten dat ze er genoeg van heeft. Ze heeft haar Expeditie in de meest extreme vorm beleeft en daar neemt ze vrede mee.

Dennis ergert zich aan Igor die alsmaar in zijn eentje ervandoor gaat en dus ook niets heeft uitgestoken aan het onderdak. Ook Igor’s slordigheid komt nog eens aan bod. Wanneer Kurt naar de 3de machete vraagt, blijkt Igor deze bij zijn solo-expeditie te zijn verloren samen met een potje vol voedsel.  Kurt en Jeroen leggen Igor op de rooster omdat hij niet direct open kaart speelde over het verlies van deze spullen.

Op Kamp Zuid is Doreen’s gezondheid problematisch geworden. Ze heeft amper de kracht om recht te staan. Het medisch team wordt erbij geroepen en deze besluiten haar om uit de expeditie te halen.

Bij de proef krijgen de dames eindelijk hun mannelijke concurrenten te zien. De speculaties over hun geaardheid gieren in het rond.  De proef zelf bestaat uit een fysiek parcours gecombineerd met geheugenpuzzel dat telkens doorgegeven moet worden aan de teamgenoten. Het team dat na 10 minuten de meeste schelpen van het puzzelbord op de juiste plaats heeft op het eindbord wint immuniteit.

Bij de aanvang van de proef moeten 2 teamleden een puzzel onthouden, eens dat gememoriseerd is volgt het eerste obstakel: 2 balken die enkel overgestoken kunnen worden door elkaar in evenwicht te houden. Zowel Team Zuid als team Noord vallen in het water bij de eerste pogingen. Igor en Kurt slagen er als eerste in om deze balken over te steken. En beginnen de puzzel te reconstrueren en schuiven deze door aan Jeroen.  Het lukt Esmeralda en Jill niet om over de balken te geraken tot grote frustratie van Esmeralda. Andere expeditieleden vinden de manier hoe Esmeralda tekeer gaat tegen Jill niet erg netjes…
Jeroen neemt veel tijd om de puzzel te onthouden en slingert onderaan een ladder naar Marina en Marcel om vervolgens weer de puzzel door te schuiven. Deze moeten onder een bamboeconstructie zwemmen om weer de puzzel door te schuiven naar Dennis. Hij moet op zijn beurt over een 2-delige omkantelbare evenwichtsbalk lopen om als laatste de puzzel te maken. Aangezien Kamp Zuid het eerste obstakel niet konden overbruggen wint team Noord de immuniteitsproef en de totem gaat mee naar hun kamp. Samen met een visnet als extra prijs. Eens aangekomen op het kamp wordt deze uitgezet onder deskundige leiding van Jeroen.

Op Kamp Zuid is Rita verwonderd dat ze de keuze heeft tussen de mensen die naar huis willen, ook Esmeralda verwachtte niet dat zoveel mensen op zouden geven: Esther die sinds de 2e -3e dag last heeft van heimwee, Birgit die mentaal en fysiek leeg is en Carine die het helemaal gehad heeft met het gekakel en de “vrouwelijkheid” van haar kampgenoten.
Als het aan Marjolein lag konden alle vrouwen die naar huis willen ook effectief hun spullen pakken en wegwezen. Kort erna volgt er een melding dat diegene die de expeditie te zwaar vinden, verwacht worden op de eilandraad, de anderen blijven op het eiland…