Verslag aflevering 2

Vorige week zagen we hoe 16 vrouwen aan de expeditie begonnen. Ze werden opgedeeld in twee kampen: Kamp Noord en Kamp Zuid. Voor de start van de expeditie moesten ze hun persoonlijke bagage in een kist stoppen. De kist werd vervolgens dichtgespijkerd. Aan de vrouwen werd meegedeeld dat de expeditie dit jaar zonder mannen zal verlopen. Het heeft er alle schijn van maar … niets is wat het lijkt in Expeditie Robinson.

Eddy Zoëy komt ontmoet vijf mannen op Endau Rompin, een eiland ver verwijderd van de eilanden waar Kamp Noord en Kamp Zuid zich bevinden. Deze mannen hebben een geheime missie: ze moeten een zware tocht door de jungle maken. Alsof de warmte, de vochtigheid, de olifanten, de slangen en de stekende beesten nog niet erg genoeg zijn, moeten ze ook nog eens de kist met de rugzakken van de dames met zich meezeulen. Indien het hen lukt om de op een kaart aangegeven stad te bereiken, zitten ze in de expeditie!

Wie zijn de deelnemers aan deze junglemissie? Igor is een componist, een danser, een muzikant, … kortom een kunstenaar. Hij zou heel graag willen overleven in de natuur en acht zichzelf daartoe zowel fysiek als mentaal in staat. Jeroen is een gezinsman die een streepje voor hoopt te hebben dankzij zijn beroep als gymleraar. Dennis is in het dagelijkse leven een leraar spinning en een manager. Behalve deze drie Nederlandse mannen zijn er ook twee Belgische participanten, met name Kurt en Marcel. Kurt doceert filosofie aan de Hogeschool Kortrijk en is erg benieuwd naar het effect van de expeditie op de menselijke geest. Volgens hem is dit effect onvoorspelbaar. Marcel is een oud-mijnwerker en geniet van het leven.

Om hun missie tot een goed einde te brengen, hebben ze een kaart gekregen. De kaart geeft aan dat ze de rivier moeten volgen om de eindbestemming te bereiken maar al gauw blijkt dat dit onmogelijk is. Ze zullen zich een weg moeten banen door de jungle: een helse tocht ligt voor hen. De mannen vragen zich af wat er in de kist zit: kunnen ze misschien inschatten hoe lang de tocht duurt? De afstand is echter moeilijk te bepalen zonder een legende die de schaal van de kaart weergeeft.

Terwijl de dames in Kamp Zuid genieten van de zee en het goed met elkaar kunnen vinden, bouwen de mannen hun kamp op. Dat hun missie geen pleziertochtje wordt, blijkt al snel aan het einde van de eerste dag wanneer Igor last heeft van bloedzuigers. Hij heeft het idee dat ze overal zitten. Slapen kunnen ze niet in een heerlijk, zacht bed maar in een hangmat. Kurt vindt het fantastisch om in de broes in een hangmat te hangen. ’s Nachts kan je ongelooflijk veel horen en Kurt vindt het onbeschrijflijk.

Op het vrouweneiland zijn Birgit en Lianne in gesprek. Ze zouden graag enkele mannen hebben om te voorkomen dat ze gek worden tussen de vrouwen. Bovendien missen ze ook hun gerief. Net als de mannen weten zij evenmin dat hun gerief in de kist zit die door de mannen gedragen wordt.

De volgende dag bestaat het ontbijt voor de mannen uit witte rijst met vruchtjes die Igor gevonden heeft. Jeroen vindt het heerlijk. Na het eten moet er weer gewerkt worden. De mannen besluiten over te schakelen op een nieuw systeem: de kist zal voortaan door twee mensen gedragen worden terwijl de anderen de weg vrij maken en de omgeving verkennen. Ondanks het nieuwe systeem blijft de tocht erg zwaar. Allemaal hebben ze af en toe een dipje, hetzij mentaal hetzij fysiek. Ook treden er wat lichte spanningen op in de groep. Zo vindt Dennis dat Igor veel te veel met zijn kleding bezig is: Igor is een sandaal kwijtgeraakt en gaat hem zoeken. Tevergeefs, hij vindt zijn sandaal niet terug maar hij vindt wel vruchten en even later doet hij nog een andere culinaire ontdekking: termieten, die erg voedzaam zijn. Igor blijft tijdens de tocht eten zoeken. Hij vindt het heel moeilijk om eten te laten hangen. De rest wil echter doorlopen. Uit een gesprek tussen Igor en Marcel leren we dat Igor het niet gewend is om orders op te volgen. Marcel denkt dat de expeditie wat dat betreft een goede leerschool voor Igor zal zijn.

Ze zwoegen, ze vallen, ze staan op en ze gaan door. De kist is een moeilijke klus. Na een lange vermoeiende tocht bereiken ze de oever. Ze zijn blij dat ze de oever bereikt hebben maar realiseren zich dat ze minder ver zijn dan ze dachten. Het gaat veel te traag, voornamelijk door de kist. Ze vragen zich af of ze de kist misschien moeten openen. Jeroen vindt het maar niets: het kan negatieve consequenties hebben. Misschien moet iemand de expeditie wel verlaten als ze dat doen. Dennis is bereid zich op te offeren indien dat het geval zou zijn. Uiteindelijk besluiten ze de kist te openen. Tot hun grote verbazing vinden ze rugzakken in de kist. Omdat er aan elke rugzak een foto van de eigenaar hangt, komen ze te weten dat er behalve hen alleen maar vrouwen in de expeditie zijn. Marcel is dolbij met zoveel vrouwen en vindt dat ze de vrouwen ter hulp moeten schieten. Om hun tempo op te drijven, besluiten ze een vlot te maken om via de rivier de stad bereiken. Dit plan is voor later, nu is het belangrijk dat ze een kamp bouwen.

Ze verdelen de taken: Marcel gaat vissen, Jeroen en Kurt gaan hout sprokkelen voor het vuur en Igor en Dennis brengen de hangmatten in orde. Iets later vangen de mannen nog een kikker: dit eten smaakt hen. Er wordt veel gepraat over de vrouwen en niet iedereen is happig op hen: de verhoudingen kunnen namelijk drastisch veranderen. Kurt vindt in ieder geval dat de tocht die ze met vijf beleven, een zeer aangename ervaring is. De anderen vinden dit ook maar weten dat de situatie in de toekomst kan veranderen.

Slagen de mannen erin om hun eindbestemming te bereiken? Wie wordt het volgende slachtoffer in de expeditie? Ontdek het volgende week in Expeditie Robinson!