Column 2 van Cora Bora

Hebben jullie weleens echt honger gehad? Echt? Ik geloof er niks van. We kennen allemaal wel een knorrende maag en een beetje rotgevoel als we niet op tijd ons natje en droogje krijgen. Maar als verwende westerlingen kennen wij geen honger, behalve natuurlijk als je de unieke kans krijgt om mee te doen aan een programma als Expeditie Robinson.
Dat zijn dus bevoorrechte hongeraars, echte mazzelpikken. Deze mensen worden door een grote multinational gesponsord om 6 weken op een eiland te verhongeren, zodat wij dat thuis met een zak chips op schoot kunnen zien. Dat is entertainment tegenwoordig. Dat is mooie televisie. En we genieten ervan, geef nou maar toe!
Het afzien van de kandidaten vinden wij mooi. Judge die geen energie meer overheeft na een dag of wat. Robin die probeert zijn voedingsstoffen uit de meest gore insecten te halen, en zelfs survivalexpert Geert die blij is met een slang als ontbijt. Allemaal hebben ze er last van. Grote mannen die kunnen huilen omdat ze zo'n honger hebben.
Ze dromen en fantaseren over biefstuk en chocoladecake. Het beheerst hun doen en denken.

Je ziet ook dat mensen veranderen als ze honger hebben...je ziet het aan Giovani, die van aardige jongen na een paar dagen honger verandert in een soort van onuitstaanbaar misbaksel. Dat doet honger dus met je. En ondertussen denken wij thuis op de bank, met die zak chips en pinda's op ons schoot. KOM OP!! Stel je niet aan, loser!
Daar heb je toch zelf voor gekozen, dat weet je toch als je je opgeeft........
Nee dat weet je niet als je je opgeeft. Honger (echte honger) kun je je niet op voorbereiden, dat kan gewoon niet.
Honger is iets waar ons lichaam niet voor gebouwd is, het is zo onnatuurlijk als de pest. Ons lichaam werkt alleen als we iedere dag met regelmaat voedingsstoffen naar binnen krijgen, dat blijkt wel.
En eigenlijk zouden we dat allemaal eens moeten ondervinden: Allemaal omstebeurt 6 weken op een eiland zien te overleven, zonder voedsel, gsm en internet. Ik ben alleen bang dat vele van ons dat maar ternauwernood zouden overleven. En ik ben er 1 van, geloof me. En eigenlijk is dit heel wrang, want er is ook echte honger in de wereld, die niet gesponsord wordt. Honger waar niet na 6 weken een einde aan komt.
Honger die niet even tijdelijk uitgesteld wordt door het winnen van een proef. Maar deze hongeraars vinden wij niet entertaining, we sluiten onze ogen en kijken naar Expeditie Robinson. Naar leuke, spannende en gezellige honger.
En ik doe mee, want Expeditie Robinson is leuk.