Aflevering 7: De Samensmelting

Aflevering 7: De Samensmelting

Het is de dag van de samensmelting. Beide kampen ontvangen een brief en stembriefjes. In de brief staat dat één iemand nog naar huis moet voordat het buffet wordt geopend. Op de stembriefjes moet iedere kandidaat de naam invullen van degene die de samensmelting het meest wordt gegund. Op Kamp Noord wordt overlegd over op wie ze zullen stemmen. In Kamp Zuid is de stemming een teneergeslagen dat er nog 1 iemand naar huis moet. Jan: “Jongens, één tip, vul mijn naam niet in.”

Edith stuurt er in Kamp Noord op aan dat de stemmen naar Hans gaan. Kees denkt dat degene die als laatste gekozen wordt, het sowieso moet opnemen tegen de mensen van afvallerseiland. “Daar kunnen er nog drie zitten, Zimra, Everon en Valentijn.” Zonder slag of stoot stemt iedereen van Kamp Noord op Hans. Bij Kamp Zuid stemt iedereen voor zichzelf.

Ook Zimra krijgt bericht dat de dag van de samensmelting is aangebroken. Ze moet nog 1 duel aangaan, de winnaar van dat duel zit in de samensmelting. “You’re kidding” zegt Valentijn als ze ziet dat Zimra haar tegenstander is bij het duel. “Ze kon niet eens vuur maken! Jezus, ik heb zo’n bewondering voor jou.”

Dennis legt uit dat de dames blokjes met cijfers die horen bij de letters van een negen letterwoord moeten halen. “Oh ja, die heeft niks anders gedaan dan alleen het alfabet uit haar hoofd geleerd” denkt Valentijn als ze Zimra al snel naar de overkant ziet gaan. Valentijn heeft als voordeel dat ze minder hoeft te klimmen om bij de blokjes te komen. Zimra gaat wel sneller over de balken, en als Valentijn de laatste blokjes haalt, kan Zimra de getallen al optellen om het codeslot van het kistje te openen. En zij wint het duel. “Ja, intens gelukkig, maar ik wil niet te happy doen want Valentijn heeft ook een emotionele ervaring natuurlijk.” Valentijn heeft zichzelf verbaasd in de Expeditie, het was echt heel bijzonder, maar ze had wel heel graag de samensmelting willen halen.

Zimra mag de koker die in het kistje zit openen. Er zit een stembriefje in. “Nog één” zegt ze verbaasd, en dan fluisterend tegen Valentijn “ik heb er acht, maar ik ga doen alsof ik er maar drie heb”. Valentijn denkt dat niemand dat gelooft “iedereen weet dat jij echt superveel stemmen hebt.” Maar ook daar heeft Zimra over nagedacht: “Ik ga zeggen dat ik één koker in moest leveren omdat het andres niet eerlijk is omdat de anderen al stemmen hebben gebruikt.”

De overige kandidaten, op Jan na, zijn tot hun nek ingegraven op het strand van het nieuwe eiland Mensirip. Jan mag alvast naar de andere kant van het eiland, waar Evi op hem wacht met een koud biertje, in ruil voor zijn ketting. Zimra voegt zich bij Jan en Evi. “Dat is de laatste die je verwacht” zegt Jan. “Wijntje of biertje?” vraagt Evi. “Alles!” zegt Zimra.
 
“Het is zo eng” zegt Geraldine over het levend begraven zijn. De twee die als laatste eindigen bij de proef zijn niet zeker van een plekje in de samensmelting. Ondanks touwen om armen en benen is Edith snel los uit het zand. “Het is net of ik iemand moet omduwen bij het judoën.” Ze is als eerste bij de tafel met het mes waar ze de touwen los kan snijden, en rent het water in om naar de boot te zwemmen voor haar flesje rum. Paulien en Sanne hebben de meeste moeite om zich uit het zand te bevrijden. Paulien is wat eerder los, en Sanne blijft zichzelf aanmoedigen “kom op Sanne, kom op Sanne, kom op Sanne.”

Edith is ook weer als eerste terug bij de tafel met haar fles, en ze hakt in op de kokosnoot. “Ik ga hakken alsof ik iemand in de pan aan het hakken ben.” Al snel vult ze de fles met het vocht uit de kokosnoot en ze neemt zich voor om snel het bos in en de heuvel op te rennen. “Maar na tien stappen heb ik mijn handen al op mijn knieen en loop ik hughhhh” doet ze hijgend voor. Hans loopt vlak achter Edith.

Jan en Zimra gaan het buffet bekijken, en ze beginnen al wat te proeven. “Is dat niet een beetje a-sociaal?” vragen ze zich al smikkelend af. Jan legt Zimra uit dat er nog 1 van de anderen afvalt. “Ze zijn nu een proef aan het doen”. “Haha” lacht Zimra “en wij zitten hier gewoon te eten!”

Geza heeft een tweede kokosnoot nodig om genoeg melk in zijn fles te kunnen gieten, en hij ziet de één na de ander vertrekken. Edith en Hans komen aan boven op de berg, en zien een groot blok ijs liggen, waar ze stukjes vanaf moeten hakken om in hun flessen te kunnen doen. Geraldine voegt zich bij hen, en Hans is als eerste weg met zijn volle fles. Geza heeft eindelijk genoeg vocht in zijn fles om de berg op te rennen. Ook Paulien volgt snel, en Sanne staat nog heel alleen op het strand met haar kokosnoot.

Zimra legt aan Jan uit hoe ze haar duels heeft gewonnen. Jan is onder de indruk van haar kennis van het alfabet. “Doe eens STOEL” zegt hij. “19, 20, 15, 5, 12” antwoordt Zimra. “Doe XYLOFOON?” “Ja, ik moet wel weten hoe je die shit spelt natuurlijk!”

Hans komt als eerste met een volle fles aan bij Evi’s barretje. Ook Edith volgt snel, en blij omhelzen ze Jan en Zimra. Boven op de berg raakt Geraldine gefrustreerd dat zij geen ijs in haar fles krijgt. De hals van haar fles gaat er van kapot. “Er komt weer iemand bij en zie weer iemand weggaan” en ze blijft maar hakken. “Op een gegeven moment komt Paulien, en ik denk, he, dit is niet goed.” Ze snapt niet waarom het haar maar niet lukt. Kees, Anna-Alicia, Sef en Geza zijn allemaal na Geraldine bij het ijs aangekomen, en toch sneller weg. “Dat klote ijs dat niet in dat dingetje wil!” En ja hoor “na drie uur heb ik dat dingetje vol!” en eindelijk gaat Geraldine op weg naar het barretje.

Evi nodigt iedereen aan tafel uit, en ze proosten op de samensmelting als Paulien uit het bos komt. Ze is trots dat ze niet de laatste is “Evi keek een beetje sip, maar ik dacht, ik heb het dan toch geflikt”. Sanne komt als laatste in tranen binnen. “Nou, je deed het hartstikke goed” zegt Paulien terwijl ze een traantje van de wang van Sanne strijkt. “Nee, helemaal niet!” antwoordt Sanne.

Evi vertelt de mensen aan tafel dat Paulien en Sanne moeten strijden om de laatste plaats in de samensmelting. Ze moeten zo lang mogelijk op een paal, een paar meter naast de feestdis, blijven staan. Degene die als eerste afvalt moet naar huis. Voor de andere negen is het buffet geopend. “Geniet van jullie eten” zegt Evi. “Ik vond het zo’n naar beeld” zegt Kees. “Het is gewoon onmenselijk om daar twee mensen aan een soort schandpaal te hebben staan terwijl jij aan het eten bent” vindt Anna-Alicia. Sanne voelt zich schuldig omdat zij zich schuldig voelen. “De sfeer is wel weg” zegt Sef, “eten terwijl Jezus Christus en zijn broer naast je aan het kruis genageld staan”. Maar Paulien staat eigenlijk heel relaxt zegt ze.

Sanne draait en beweegt en zegt dan ineens “jongens, ik ga flauwvallen”. Iedereen schrikt en komt bij haar staan, probeert haar te coachen. Maar er is geen houden aan, ze valt flauw en wordt opgevangen door de andere Expeditieleden. “Ik had een heel klein hoeraatje van binnen” zegt Paulien, want zij heeft nu de samensmelting gehaald. Met een knuffel neemt Sanne afscheid van iedereen. Sanne haalt nog even herinneringen op. “Ik zal nooit vergeten hoe ik met Veronica en Valentijn krabben aan het vangen was. Als drie kleuters stonden we eromheen te gillen.”

En dan is het feest voor de tien die de samensmelting hebben gehaald. Er is frites, pizza, aardappelschijfjes en nog veel meer lekkers. “Ik ga gewoon bijna kwijlen” zegt Edith. “Vreten en nog meer en alles door elkaar heen, ooooh, smaakexplosie!” zegt Geraldine. En dan beseft Zimra “er zijn heel veel mensen ineens.” De anderen hebben veel bewondering voor haar 16 dagen alleen op een eiland en Zimra is blij met de erkenning die ze krijgt. Er wordt gevraagd waarom ze niet heeft opgegeven terwijl ze zich zo ziek voelde. “Ja dat vind ik gewoon zwak.” Vingers worden afgelikt bij de chocoladetaart. “Vrouwen en chocolade” zegt Paulien, maar Jan zegt “met mannen en chocola is het net zo op dit moment.”

Er wordt wodka gedronken en gefeest tot diep in de nacht. Uitgeput liggen de kandidaten daarna op het strand te slapen. Op Jan, Geza en Sef na. Jan vertelt de andere 2 dat anderen hem benaderen om samen te zweren tegen hen. Ze bespreken wat handig is, wie het eerst weggestemd moeten worden, Geraldine en Anna, of Hans. “Hans moet eruit” volgens Jan, “hij is gewoon te sterk.”
In de vooruitblik op volgende week zien we dat er een spannende Eilandraad volgt met veel stemmen. Gaat het plan van de jonge mannen slagen of niet?