We beginnen met de terugblik van vorige keer. Waarin Zimra te laat kwam en Jan als eerste aankwam.  We racen dan even door een overzicht van de stembriefjes:
Veronica  5 stemmen, Anna Alicia 7 stemmen, Valentijn  (wat een kut systeem!) 7 stemmen, Jan  4 stemmen,  Geza  5 stemmen, Sef 6 stemmen,  Edith 5 stemmen , Kees 8 stemmen, Hans 9 stemmen, Sanne 3 stemmen. 

Maar Jan maakt zich niet druk over wat er na de samenstelling gebeurd: “Eerst genieten van het  avontuur wat Robinson heet”.

Paulien en Robert horen in de boomhut nogmaals hun opdracht aan. Robert: “het is het leukste wat er is mensen op hun kwaliteiten beoordelen”. 

En arme Zimra zit nog op Duivelseiland: “ik slaap heel weinig hier, ik vind het wel zwaar, maar dat kun je verwachten bij Robinson”.

Bij de dames hebben ze de nacht ook niet goed verteerd.  Sanne: “Dit was echt de ergste nacht van mijn leven.” Valentijn: De eerste nacht was heftig”.

Nega begint te zeuren en hij weigert een krabbetje op te pakken terwijl hij op jacht is met Jan en  Sef : “ik pak die beesten niet man, dat gaat tegen mijn principes in. Ik ben een stadsneger, ik hoor een Albert Heijn om de hoek te hebben waar ik gewoon naar binnen kan en mijn ontbijt kan halen.”
“Ik vraag God op mijn knieën wat ik hier, God wat doe ik hier? Ik weet het niet, ik weet niet wat ik hier doe”

Na de natte nacht heeft Valentijn het lastig: “ik merk gewoon dat er niet echt een goede klik is, ik ben gewoon het stilst en ik vind het moeilijk om mijn mond open te trekken. Ik voel me geen sterke kandidaat”.  De rest van de meiden is hard aan het werk om een slaapplaats te bouwen.

In kamp Noord heeft Everon wat opstart problemen:  “Ik vind het niet meevallen. De groep is boys, de ene zegt wat en de andere moet dan weer grappiger zijn. Ik moet altijd wennen aan nieuwe situaties. De jongens zijn best wel druk, daar moet ik mijn weg in zien te vinden.  Ik zit niet in mijn element en ik kan alleen maar shinen als ik in mijn element zit, dus dat valt me een beetje tegen”.

Robert en Paulien krijgen wat beelden te zien van de eerste proef.  Zo leren ze dat er stembriefjes zijn gewonnen, dat Jan de sterkste was, dat Valentijn de beste vrouw was en dat Zimra, ja wat is er met Zimra?   “Die komt naar ons” , denkt Paulien.  “Wat moeten we daar nou mee?” vraagt Robert zich hardop af.
Robert doet dit werk (mensen beoordelen) al zijn hele leven: “Ik kan ook heel goed beschouwen en ik weet dan de juiste man op de juiste plek te zetten. En dan doe ik net als Cruyff, dan beoordeel ik op techniek, fysieke kracht en op overzicht”.

De proef
De dames mogen kiezen wie van de heren niet mee doet. Na kort overleg besluiten ze dat Jan niet mee mag doen.
Ze moeten via een kabelbaan het water in. Onderweg aan de kabelbaan moeten ze een stok pakken. Die moeten ze op een stellage in een bord steken. Op elke stok staat een nummer. Die moeten ze overschreeuwen naar degene die als eerste is gegaan. Die heeft namelijk terug moeten zwemmen.
Als die alle cijfers heeft moet hij/zij de logische reeks  afmaken. Dat nummer moeten ze aan Evi doorgeven.
Bij de mannen kijkt iedereen naar Geza:  “waarschijnlijk omdat ik Joods ben”
Bij de vrouwen werpt Veronica zich op: “ik ben gek op rekenen, laat mij dat doen, I love digits”.
Het spel is al over voordat het begonnen is. Veronica heeft een dusdanige achterstand  opgelopen met zwemmen dat het niet meer in te halen valt.  Ze heeft pijn in haar schouder.  Edith: “niks geen pijn, gewoon doorgaan, hup hup, hup, hup”.
Hans: “je hebt het gevoel dat je in een soort James Bond film terecht komt, het is echt fantastisch om te doen”.
Everon: “het was gewoon een onwijs kicken gevoel in je buik”.
Terwijl Geraldine nog moet en Edith net onderweg is, roepen de mannen de getallen al. het blijkt niet echt ingewikkeld te zijn. De getallen zijn 011235.  Het logische vervolg is dus 8.
Geza heeft het snel door. De mannen winnen de proef, de vrouwen moeten naar de eilandraad..
Veronica voelt zich schuldig: “als ik niet als eerste was gegaan was het gat niet zo groot”, zegt ze half huilend.

Bij de vrouwen dringt de werkelijkheid door. Ze moeten naar de eilandraad. Ze praten er direct over op het strand. Veronica voelt zich echt heel slecht.  Sanne: “iedereen begint natuurlijk meteen te janken. “ Edith: "Het staat buiten kijf dat we elkaar allemaal leuk vinden, maar we zitten hier ook voor een spel , zo is het, punt”. Veronica:  “Het schuldgevoel is zo groot dat ik besluit de meisjes te zeggen dat ik het zou begrijpen, als ze op mij zouden stemmen.”  “Ik  begrijp het als jullie op mij gaan stemmen”.  Edith in de biecht hierover: “ Ik werd net helemaal gek, dit was een sluwe actie van Veronica. Ze zegt niet stem maar op mij, nu zaait ze alleen maar angst en verwarring. Ik was ook de enige die niet zat te huilen”.

In kamp Noord zit het Nega allemaal niet mee, vol met bulten op zijn rug. Hout sprokkelen lukt niet, hij heeft het niet gemakkelijk:  “ik haat alles hier, ik haat de zon, ik haat de strand, ik haat de zee, dit is niks voor mij, nee.  Het is de hemel en de hel, de spellen zijn heel leuk, maar dat survival gedoe hier”

Dag 3
Veronica: “nadat ik een goed nachtje heb geslapen, denk ik dat ik te emotioneel heb gereageerd, ik wou dat ik het kon terugdraaien. Ik ben nu bang"
Veronica begint gelijk met een charme offensief bij Anna en bij Sanne. Ze overleggen samen.  Kies ik voor gevoel of kracht vraagt Anna zich af.

In kamp Noord gaat het nog steeds niet lekker met Nega, hij krijgt een discussie met Kees. Waarbij het niet echt duidelijk wordt wat ze bedoelen. Jan gaat er tussen staan, maar het loopt niet uit de hand.

Robert en Paulien komen tot een eerste verdeling van de dames. Robert: “laten we allebei een sterke en een slimme nemen”.   Paulien:  “ Mijn voorkeur is dan Anna-Alicia"Robert: “ dan neem ik Edith”.  Paulien: “ en Valentijn” .  Robert:  Dan neem ik Sanne.

In kamp Zuid is er een gesprek tussen Sanne en Valentijn. Ze lijken elkaar te vinden. Valentijn is heel onzeker over haar positie. Sanne steunt haar. Ze vinden elkaar aardig en prettig gezelschap. Valentijn komt er weer bovenop: “Ja ik voel toch wel dat ik hier op de goede plek zit."

Edith, Veronica en Sanne gaan het eiland verkennen.  Edith:  “ik vertrouw haar niet, een kat in het nauw maakt rare sprongen. Dan gaat ze opeens over Valentijn beginnen, als de aandacht maar niet op mij is lijkt ze te denken”.

Zimra: “ dat je zeven keer vuur probeert te maken en het lukt niet en dan heb je toch wel honger en er is niemand om je heen, das een beetje eeeh ja kut.  Ik heb een beetje van die koude half harde rijst gegeten. Het maakt mij niet zoveel uit, zolang het het hongergevoel maar weg haalt.”

Robert en Paulien gaan fotolijstjes ophangen van hun voorlopige indeling. Dit is wat ik eruit gehaald heb:
Paulien: Zimra, Sef, Veronica, Everon, Jan, Anna-Alicia, Valentijn
Robert:  Sanne, Geza, Geraldine, Kees, Nega, Hans, Edith.
Robert:  “Ik heb Edith in mijn team omdat ik denk dat ik haar kan coachen”

We gaan naar de eilandraad.  Veronica: “Ik heb extra stemmen, dus die zet ik in op de persoon waarvan ik denk dat ze mij de zwakste schakel vindt en dat is Edith”.
Edith: “Sanne en Veronica zijn Jip en Janneke samen, zij hebben meer die sociale asset. Ik noem het maar flirten. Deze mensen zijn heel erg gevaarlijk”.

De eilandraad:

Sanne: “we hebben het heel leuk met elkaar, dus op het moment dat het duidelijk werd dat we moesten stemmen, werd het opeens één groot jank festijn”.
Valentijn: “ ik voel dat extra want ik maakte me zorgen over mijn positie, maar na 1 nacht is dat over. Ik vind het allemaal toppers en ik wil dat ze allemaal blijven en dat kan niet. Dat vind ik naar, echt naar. Heel naar”.
Geraldine: “De proef was gewoon klote”.
Edith: “ik ging niet huilen, ik voelde me de dude. Even kort evalueren en dan vooruit kijken”.
Veronica: “ik voel me vandaag minder schuldig. Ik was gisteren zo emotioneel, vanmorgen had ik daar wel spijt van.  Ik heb nu het zweet in mijn bilnaad”.

We gaan stemmen, eerst Geraldine (=onbekend), dan Sanne (=onbekend),, dan Veronica (= Edith), dan Valentijn (=Veronica), dan Edith (=Veronica), dan Anna Alicia (=Valentijn).

De stemmen worden geteld eerst de gewone pot:  Edith, Veronica, Valentijn, Veronica, Edith en Edith.  In de extra pot zitten ook nog twee extra stemmen voor Edith.  Ze moet weg.

Edith "Tis duidelijk, ja, KUT. Ik denk heel eerlijk dat je kan stemmen op gevoel of op ratio. Ik stem op ratio en ik denk dat heel veel vrouwen hier op gevoel stemmen. Ik ben denk ik de fysiek sterkste en ook wel een leader. Maar de meiden willen dat niet."
Dennis:  “had je liever bij de mannen gezeten?"
Edith: “Ja”

Dennis: “je zou het spel moeten verlaten maar er was een probleem in kamp Noord”
Nega komt: “als je een grote mond hebt dat het goed gaat, moet je het ook kunnen zeggen als het niet goed gaat. Dit is geen Maurits dingetje. Nega vertrekt met het vliegtuig.

Edith mag blijven, bij de eerst volgende eilandraad, krijgt ze één zwarte stem. De personen die extra stembriefjes hebben ingeleverd krijgen die terug.
Anna-Alicia: “maar Edith blijft wel bij ons? “
Dennis: “ja”
Anna-Alicia begint te juichen.  Edith:  “dat is kut, nee dat is niet tof, nee is niet tof, maar maakt niet uit……”
Dennis: “sterkte dames, jullie mogen terug naar je eigen eiland”.

In de vooruitblik zien we dat Edith het probeert uit te praten met Veronica. Dat Sef en Geza stemafspraken gaan maken en een soort proef met een doolhof en geblinddoekte mensen.