Quotes aflevering 6

De 6e aflevering opent in het Gele team. Nieuwkomer Tess is al helemaal ingeburgerd. De sfeer vrolijk en ontspannen.
Tess: "Op dit moment wil ik alleen maar genieten."
Lodewijk: "Er hangt een positieve sfeer, we hoeven niet te stemmen. Nog steeds niet, dat is zó lekker. Daar houd ik helemaal niet van."

Ook in de Mangrove is heerst een positieve stemming, vooral dankzij nieuwkomers Min Hee en Paul. Niet alleen ontpopt Min Hee zich als een uitstekende kok, ze ontpopt zich ook als een leider, door het team vlak voor de eliminatieproef een flinke peptalk te geven. "Het is normaal dat we willen winnen. Maar je moet er vooral aan denken dat je het voor ons samen en jezelf doet. En bij alles wat je doet, moet je er 200 procent voor gaan. Goed luisteren, goed gefocust blijven." De rest van het team luistert gehoorzaam en is blij met Min Hee.
Joke:  "Voor mij persoonlijk is zij de perfecte persoon om je eens een flinke hart onder de riem te steken."

Terwijl de kampen zich klaarmaken voor een nieuwe eliminatieproef, gaan het Fajah en Zoë het duel aan. De verliezer moet naar huis.
Zoë: "Fajah is een echte vechter. Ze heeft ook al Olivier en Willy naar huis gestuurd. Ik ben me wel bewust van de zware tegenstand."
Fajah:: "Ik word zenuwachtig. Stel je voor, ik verlies van haar, omdat ik er zo vanuit ga dat ik win ..."
Zoë: "Ik wil niet weg, maar je komt wel op een punt dat weggaan heel dichtbij is."

De proef start. Fajah heeft als eerste een volle emmer en sprint naar de overkant voor haar eerste stokje. Zoë ziet het gebeuren en besluit ook voor een stokje te gaan, om de achterstand niet té groot te laten worden. Halverwege de balk is haar emmer al bijna leeg en moet ze terug om hem bij te vullen. Maar ze komt te laat terug op het platform en haar balkje knapt. De proef is voorbij. Zoë ligt eruit.
Zoë: "Ik ben niet één keer over kunnen lopen om zo'n stom stokje in het bord te steken. Ik denk dat dit echt het slapste duel ooit was in Expeditie Robinson."

Terwijl Fajah terugreist naar de Mangrove, mogen de andere Expeditieleden de strijd aan in de eliminatieproef. Bij aankomst zien ze gelijk wat het te wachten staat. Het Rode team wrijft in hun handen.
Min Hee: "Yes! Ik ben een waterrat, Paul is een waterrat. Dus ik denk, dit kunnen we niet verliezen, echt niet."
Christophe: "Ik zie Paul en Min Hee terug en krijg echt wel een zuur gevoel in mijn maag op dat moment. Tijdens zo'n proef kan je hen echt goed gebruiken."
Bij het gele team blijft Tess aan de kant. Peggy gaat als eerste van het Gele team, omdat zij denkt de zwakste schakel te zijn. Het Rode team zet met Min Hee juist een sterke schakel in.

De proef begint. De leden zwemmen eerst op een bamboe platform af, waar ze onderdoor moeten zwemmen. Vervolgens moeten ze onder een houten stellage doorzwemmen. Dan wacht en heen platform, waar ze op moeten klimmen en met een zak puzzelstukken weer vanaf moeten springen. Inclusief zak moeten ze vervolgens de houten stellage op klimmen. Wanneer de kandidaat van de stellage springt, mag de volgende van het team beginnen. Als alle puzzelstukken binnen zijn, mag het hele team gaan puzzelen. Het team dat het eerste de puzzel heeft afgerond, wint de proef.

Min Hee gaat furieus van start. Het Gele team ligt binnen no-time op enorme achterstand. Peggy komt niet vooruit.
Peggy: "Ik ben nieu zo'n sterke schoolslag zwemmer, dus ik ging op m'n rug zwemmen. Ik had kunnen weten dat ik dit niet had moeten doen."
Zonder het zelf door te hebben, zwemt Peggy de verkeerde kant uit. Op één derde van de proef, ligt ze al hopeloos achter Min Hee, dit niet te stoppen is. De proef is voor haar gemaakt.
Min Hee: "Het afspringen, zalig!" Van 7 meter hoogte springt Min Hee naar beneden. Peggy is nog niet eens aan de klim omhoog begonnen, als voor het rode team Joke van start gaat.

Kamp Geel kan de opgelopen achterstand nooit meer goed maken. Iedereen zit af, niemand kan een beslissende slag slaan.
Joke: "Ik was zo blij dat ik bij die ladder kwam. Het was van ... pff ... dit stuk heb ik al gehaald."
Matthias: "Ik moet een flink stuk inhalen, maar halverwege heb ik al zo veel armkracht gebruikt. En dat platform is zo hoog..."
De derde kandidaten zijn Paul en Christophe.
Christophe: "Paul is zo sterk, dus ik besluit het stuk bamboo in één keer te doen. En achteraf denk ik je van ... verdomme ... het was misschien toch niet zo'n goed idee."
Fatima: "Ik zie hem (Paul) naar boven klimmen en ik denk ... grr... je hoort bij ons! Je hoort bij ons!"
Paul: "Je denkt er niet over na hoe hoog dat platform is. Je pakt gewoon die tas en springt. Dus je springt en je denkt, waar blijft dat water? Kom nou!"
Paul geeft het stokje over aan Gene, terwijl Fatima het water induikt voor het Gele team. De achterstand is alleen maar groter geworden.

Fatima is nog niet eens op de helft als Ruud voor het rode team het water in duikt.
Ruud: "Ik kan gewoon niet langzaam zijn, ik moet snel gaan."
Fatima: "De muur is mijn angstgegner. Want ik weet niet hoe ik erop moet komen. Ik sta daar te struggelen en daar baal ik wel van."
Zeker als Ruud haar ook nog eens inhaalt. Uiteindelijk lukt het haar toch en mag Lodewijk als laatste het water in. Op dat moment mag kamp Rood al beginnen met puzzelen.
Min Hee: "Ruud komt aan, wij als gekken beginnen met puzzelen. En dan denk je gewoon logisch na. Dat, dat en dat."
Lodewijk: "Ik zag dat er gepuzzeld werd en dan moet je nog een behoorlijk stuk. Dat is wel demotiverend."
Joke: "We geven elkaar aanwijzingen. We werken supergoed samen."
Fatima: "Hopelijk is de puzzel een beetje lastig."
Als Lodewijk op het strand aankomt mag ook het Gele team beginnen met puzzelen. En ze gaan als een speer.
Matthias: "Ons team heeft wel bewezen dat wij qua puzzelen en dat soort dingen wel sterk zijn. Dus ook al is er een achterstand, er nog steeds een kans dat we dat goed maken."
En van die woorden blijkt niets gelogen. Met een sneltreinvaart wordt de puzzel in elkaar gezet. Het Rode team ziet het gebeuren.
Paul: "En dan ineens schreeuwt het andere team..."
Voor hun beurt ... want de puzzel klopt niet! Een paar hoeken zitten niet goed. Het rode kamp laat zich niet afleiden, gaat verder met hun puzzel en die klopt wel. Kamp Rood wint voor het eerst deze expeditie!

Het Gele kamp reist voor het eerst af naar de Mangrove. Ze nemen hun verlies.
Fatima: "Het is gegaan, zoals het is gegaan."
Lodewijk: "We waren goed, maar net niet goed genoeg."
Ze realiseren dat ze het verloren hebben op het zwemmen.
Peggy: "Ik ga op zwemles als ik hiermee klaar ben."
De tweeling houdt zich ergens anders mee bezig.
Christophe: "Ik ben wel benieuwd hoe ons team functioneert als het minder gaat. En ik ben ook wel benieuwd hoe al die tactieken die nu in mijn hoofd borrelen gaan uitpakken."
Matthias: "Het harde en het vieze is dat Lodewijk het waarschijnlijk helemaal niet verwacht, ook geen munten zal gaan inzetten en dus een hele mogelijke onverwachte exit tegemoet gaat. Maar ja, wat moet gebeuren, moet gebeuren."
In de Mangrove worden ze opgewacht door Fajah.
Peggy: "Verrassing, er zijn andere mensen!"
Fajah ontvangt de groep hartelijk.

In het Rode team heerst een euforische stemming.
Joke: "Eindelijk weg uit die Mangrove. Water in, water uit."
Gene: "Ik kan niet stoppen met glimlachen. Ik heb zoiets van, eindelijk!"
Paul: "Ik was echt blij voor ze. Nu kunnen ze eens de andere kant meemaken. Voor hen betekent de overwinning dat ze voor het eerst kunnen ontspannen zonder zich zorgen te hoeven te maken over de eilandraad."

Het Gele team maakt er het beste van in de Mangrove. Lodewijk is direct aan de slag gegaan om het onderkomen te verbeteren. Binnen no-time heeft hij het piepkleine onderkomen verbouwt. Maar wat hij zich niet realiseert is dat er achter zijn rug om een complot gaande is om hem uit het spel te stemmen.
Fajah: "Jij gaat niet tactisch stemmen?"
Lodewijk:: "Ik wil de samensmelting halen. En dat kan volgens mij het beste met de broertjes en met Fatima."
Daar denken zij echter totaal anders over. Fatima en Christophe overdenken een laatste maal hun plan.
Christophe: "Kijk, het zal niet mooi zijn als we dit doen. Maar het is verweg het slimste wat we kunnen doen. Ik zit hier geen 14 dagen om een ander te laten winnen."
Fatima: "Het blijft een spel. Maar als hij de proef van Fatima wint, dan zijn we wel echt de Sjaak. Dan heeft ie 5 minuten én is ie tegen ons."
Christophe: "Maar als we het niet doen, zijn we ook de Sjaak en dan winnen we ook Expeditie Robinson niet."
Uiteindelijk besluit het 'pokter-trio' Tess bij hun plannen te betrekken. Met 4 stemmen tegen Lodewijk lijkt de eilandraad beslist...

Dan is het tijd voor de eilandraad. Voor de stemming hoort Dennis Lodewijk nog even uit. "We hebben gewoon een heel leuk, sfeervol team. We hebben de boel daar een klein beetje gepimpt. Waar ik goed in ben, is het eerste gedeelte van Robinson. Om samen met z'n allen een goede tijd te hebben ... om energie in de groep te steken. En naarmate het meer om de wedstrijd gaat, zal ik die kwaliteiten minder nodig hebben en zal ik het spel harder moeten gaan spelen, wat weer minder mijn ding is."

Dan is het tijd voor de stemming. De eerste twee stemmen zijn voor Tess. En dan komt het voor de kijkers verwachte scenario uit. De volgende vier stemmen zijn voor Lodewijk. En zoals verwacht zag hij het niet aankomen. De tweeling en Fatima houden zich stil, terwijl Lodewijk het probeert te begrijpen.
Lodewijk: "Ik had het niet verwacht. En ik begrijp het eigenlijk niet."

En dat is de eilandraad voorbij. Volgende week mag Lodewijk met Fajah het duel aan om in de Expeditie te blijven. Maar in de vooruit blik is te zie zijn dat hij zijn voormalig teamleden niet spaart. Het is oorlog in Expeditie Robinson...