Quotes Aflevering 6

Na de eilandraad is de sfeer in Kamp Zuid om te snijden. Plan Pita is mislukt. “Eilandraad sucks”, aldus Esther. Nico en Kobe geven toe op Jochem gestemd te hebben. Kobe probeert zijn keuze tactisch te motiveren: “Ik dacht, als ik ook ga zeggen dat hij te sterk is, dan stem hij waarschijnlijk mij eruit. En ik wil er nog wel even inblijven.” De groep probeert Jochem op te beuren. Anne: ”Beschouw dit als een les, iets waar je sterker van wordt."

Deborah, slachtoffer van haar eigen complot, komt aan bij de grot. Ze schrikt zich rot: ”En dan zie ik daar een totaal uitgemergelde Tanja in een hoekje liggen. Helemaal alleen.” Ze troost haar. ”Kom, moeder is hier om je te troosten. Je bent een sterk wijf.” De dames besluiten er het beste van te maken.

De kritiek dat Jochem niet sociaal zou zijn, is bij de ex-topsporter hard aangekomen. Esther begrijpt de keuze van de Vlaamse heren wel. ”Het duurde bij mij ook even voordat het ijs brak. Het was niet direct praatje poep, en daar houden mensen in het sociale leven wel van.” Het zet Jochem aan het denken. ”Ik ben hier ook gekomen om te leren. Niet alleen voor de komende dagen, maar ook voor de komende jaren.”

Op dag 14 van de expeditie begint op het Rode team de dag rustig. Voor Do té rustig. ”Ik heb me nog nooit zo nutteloos gevoeld. Een mens is niet gemaakt om de hele dag niks te doen. Wij zijn van nature ambitieus.” Ze denkt na over hoe het zou zijn om op te geven. ”Maar ik ga niet mijn team opofferen, omdat ik het niet de moeite waard vind om te blijven.” Nicolas snapt er niets van. ”Liever de hele dag bezig zijn, dan de hele dag niets doen. Dat is voor mij de ontspanning.”

Het hele gele team is op krabbenjacht. Esther en Jochem bespreken nog éénmaal de laatste stemmen. Esther: ”Je mag er best rekening mee houden dat je een grote concurrent bent voor de boys. Als ik jouw was zou ik het van de positieve kant bekijken” Jochem: ”Dat beschouw ik maar als een compliment. Als ik eruit gestemd zou worden, omdat ik te sterk ben, vind ik dat geen schande.” Van een complot hebben ze voorlopig niks te vrezen. Esther: ”What comes around, goes around.”

De komst van Deborah doet Tanja goed: ”Die vriendschap is heel speciaal voor mij.” Tijdens een jungletocht, vind Deborah een kokosnoot. Tanja: ”Je brengt geluk!” Ze gaan daarna peddels maken voor de boot.

Bij Do is de motivatie echter ver te zoeken: ”Ik ben echt ff klaar. Misschien ben ik een mindere survivor dan ik dacht.” Ze denkt eraan om op te geven. Patrick: ”Het kwam niet als een echte donderslag bij heldere hemel. Maar wel jammer. Ik vind het zo lastig om iemand over te halen, die liever niet meer wil.” Toch waagt hij een poging. ”Do, je gaat heel gemist worden in de groep. Je bent een soort drijvende kracht van het groepje.” De poging werpt zijn vruchten af, Do besluit in ieder geval tot de proef te blijven.

In de grot genieten de dames van hun zelf gevonden kokosnoot. Deborah: ”Voor ons alleen. Of, als je me nu van de rotsen duwt, voor u alleen.”

Niko heeft zich samen met Kobe teruggetrokken. ”Plan Pita is niet volgens plan verlopen. Wat nu? “ Kobe: ”Plan Kebab? Plan Partymix?” Niko: ”Het was leuk om eens te proberen, maar het voelde achteraf niet goed.” Kobe vreest vooral voor zijn positie op het eiland, bij een eventuele volgende eilandraad.

Het is weer tijd voor de eliminatieproef. Do is er klaar voor. ”Als je hebt besloten om te blijven, dan blijf je ook. Ik zet me dan ook volledig in voor de proef.” Deze estafette proef kan iedereen zich bewijzen. De eerste kandidaat moet in een paal klimmen en gooit een stick naar beneden. Deze stick is voor de tweede kandidaat, die een lekkernij mag oppeuzelen. De derde kandidaat moet kokosnoten stukslaan en een liter kokosmelk in een beker gieten. De vierde kandidaat mag zich over een ‘logische’ puzzel buigen. En als deze logische puzzel is opgelost, mag het laatste teamlid een toren bouwen met verschillende blokken. En omdat beide teams 5 mensen hebben, kan iedereen zijn waarde bewijzen. Voor Kobe is al snel duidelijk waar zijn kracht ligt: ”Paalklimmen zal ik niet het snelst in zijn, de kokosnoot hakken ben ik ook niet het snelst in, dus ik dacht, ik moet echt voor het eten gaan.”

De tijd gaat in. Nicolas gaat als een speer. Patrick:: “Nicolas is lang, slank en heeft minder stokken nodig.” Nicolas: ”Wat ik gedaan heb? Een beetje stokjes plaatsen. Een beetje hangen en trekken en je bent zo omhoog.” Met een ruime voorsprong start Kamp Noord aan de twee proef. Sascha probeert de larven als ”Vlaamse frietjes” naar binnen te werken en behoudt de voorsprong voor zijn team: ”Gelukkig waren het er maar zes.” De proef valt ook Kobe vies tegen: ”Om het omschrijven: je drinkt een halve liter zure room en dat geef je over. En dat eet je op.” Niko probeert bij het kokosnoot hakken de achterstand in te lopen, maar gooit zijn kan kokosmelk om: ”Ik dacht, ik haal ‘m gewoon in en dan gooi ik die *** kan om.” Patrick gaat onverstoorbaar verder: ”Het was wel lekker om even je agressie kwijt te kunnen.” Do: ”Kat in het bakkie.” Lauretta begint met ruime voorsprong aan de puzzel.

Anne: ”Halverwege dacht ik echt, dit loopt niet goed.” De puzzel van Lauretta loopt echter niet en dat geeft Esther vertrouwen. “De race is nog lang niet gespeeld. De proef is pas voorbij als ie voorbij is, en de winst is pas binnen als de winst binnen is.” Lauretta: ”En toen kreeg ik gewoon een black-out. Ik wist het gewoon niet meer.” De tactiek van Niko en Esther om vooraf de puzzel vooraf uit te werken, slaat aan en het gele team mag als eerste aan de toren beginnen. Esther: ”Een proef bestaat uit vijf onderdelen, eerder denk ik niet aan winnen of verliezen. Gewoon blijven concentreren en blijf er voor gaan.” Anne: ”Ik was doodzenuwachtig voordat ik aan die toren begon. Het gene wat mij sterkte, dat ze achter me nog altijd met die puzzel bezig waren. Geen stress.” Lauretta is totaal het spoor bijster. Anne is mijn klaar, maar de toren valt om en ze moet opnieuw beginnen. Anne blijft echter geconcentreerd en bouwt de toren opnieuw op. Dit maal blijft hij wel staan. Haar team wint! Lauretta: ”Ik voelde me enorm schuldig. Het team probeerde me wel op te te beuren door te zeggen dat ze het ook niet wisten, maar zij stonden aan de kant en ik stond ervoor.” Op de boot terug naar het eiland, legt het team de puzzel zo in elkaar. Maar te laat, de proef is verloren.

In de grot wordt een brief bezorgd. Tanja: ”Finally, something is happening!” De dames bestuderen nauwkeurig het parcours dat afgelegd moet worden. Deborah heeft een besluit genomen. ”Ik wil heel graag dat Tanja de samensmelting haalt. No matter what. Dat meen ik uit het grond van mijn hart. Ze vertelt dit aan Tanja die er van ontdaan is. Deborah: ”Iemand die niet alleen kan zijn, die zes dagen alleen in een grot zit, daar neem ik m’n pet voor af. Ik zeg dan: Go for it girl! Niemand anders dan jij verdient het.”


Op Kamp Zuid wordt Deborah echt nodig gemist door Niko en Kobe. Het tweetal wil een gedicht voor haar maken, maar dat is niet echt succesvol. Niko sluit af: ”Ribbetjes eten of een cocktail drinken in de stad, we gaan sowieso iets doen. En op ’t einde van de avond, dan zijn we zat!”

Do vraagt haar kampgenoten om op haar te stemmen tijdens de eilandraad: ”Daar maken jullie me heel gelukkig mee.” Patrick: ”Als ik jouw daarmee gelukkig maak, doe ik dat graag voor je.” Do: ”Ik ben gewoon helemaal leeg.” In de grot wordt ondertussen een plan gesmeed dat Tanja naar de samensmelting moet brengen. ”Als morgen de aflvaller komt, ga ik alles doen om die te saboteren. Maar ik zal het niet overdreven doen, dat saboteren.”, aldus Deborah

Op de eilandraad is geen spanning, Do zal zich laten wegstemmen. Evi voert echter de spanning op: ”In Expeditie Robinson gaan de dingen meestal niet zoals je denkt dat ze zullen gaan.” Terwijl Do (”Ik heb het verkeerd ingeschat.”) wordt wegstemt en afscheid neemt van haar teamgenoten, wordt bij het andere kamp post bezorgd. Ook zij moeten naar de eilandraad komen. Na een lange stilte, volgt de opmerking. ”We hebben toch geen eilandraad?” De woorden van Eviworden bewaarheid. En volgende week zien we wat die extra eilandraad inhoudt.