Verslag aflevering 1

Een nieuw seizoen Expeditie Robinson gaat van start! Twee teams van acht personen. Dat zijn we – als we vorig jaar niet meerekenen – wel meer gewoon. Maar dit jaar zijn de leden van de teams aan elkaar vastgeketend! Geen vrijheid, geen privacy. Het voordeel is wel dat ze elkaar sneller en beter zullen leren kennen dan op welke manier dan ook.

De teams vestigen zich op eilanden in de Zuid-Chinese Zee. Kamp Noord (vier Vlamingen en vier Nederlanders) strijkt neer op Uma. Geert heeft alvast niet te klagen over de kettingen: hij heeft een prachtig zicht op Yin. “Het oog wil ook wat.” De eerste prioriteit van Kamp Noord is voor een slaapplaats zorgen. Zonder een goede nachtrust, ben je snel kapot.

Kamp Zuid (eveneens vier Vlamingen en vier Nederlanders) vestigen zich op Simbang. Marleen weet zeker dat ze de sterkste is: ze heeft allerlei voorbereidingen getroffen zoals trappen beklimmen en veel noten eten. Volgens haar is het ook noodzakelijk om je mentaal goed voor te bereiden.

Op Uma weten ze dat “teamwork” belangrijk is, terwijl Hiukwan op Simbang vertelt dat door de kettingen makkelijk irritaties kunnen ontstaan. De teams kunnen slechts van de kettingen af geraken door in de eerste proef te winnen tegen het andere team.

Terug naar Uma: de kandidaten vragen zich af hoe ze voedsel moeten vinden als ze geketend zijn. De bewoners van Simbang verzamelen krabben om op te eten. Hiukwan vindt dat ze goed kunnen samenwerken maar dat ze weinig privacy hebben: Marleen bijvoorbeeld moet haar behoefte in zee doen. Op Uma weet Geert ons te zeggen dat het vuur moet blijven branden. Dat is gewoon absolute noodzaak. Hij geeft Yin kousen om tijdens de nacht te dragen: ze verlichten de pijn van de ketting.

De derde dag. Vandaag vindt de eerste confrontatie tussen beide teams plaats: de winnaars worden van hun kettingen bevrijd, maar de verliezers blijven geketend. Eenmaal ze op de strijdplek zijn aangekomen, ontdekken de teams dat ze het andere team niet kunnen zien. Ze moeten touwtrekken. Achter elk team staat een fles. Het team dat zijn fles als eerste pakt, wint.

Kamp Noord ligt in het begin van de strijd op kop. Daarna gaat het een hele tijd gelijk op … dan pakt Kamp Noord de fles: ze winnen hun vrijheid. Toch komt ook Kamp Zuid verrassend genoeg vrij. Ze moeten voor die vrijheid wel een offer brengen: één persoon moet de expeditie verlaten zodat de rest vrij kan zijn.

Op Uma wordt Kamp Noord verwelkomd door een stortregen maar dat houdt hen niet tegen om met de bouw van het kamp te beginnen. Ook op Simbang is alles drijfnat. Ze krijg het vuur maar moeilijk aan de praat omdat ze nauwelijks droog hout hebben. Na veel moeite lukt het uiteindelijk toch. Ze moeten beslissen wie er weggaat. Ze besluiten dit de volgende dag te doen door middel van een geïmproviseerde eilandraad.

Op de vierde dag geniet Kamp Noord ten volle van haar vrijheid. Op Simbang is de sfeer grimmiger: vandaag wordt beslist wie het kamp moet verlaten. Iedereen behalve Hiukwan weet al op wie hij/zij gaat stemmen. Nadat iedereen gestemd heeft, leest Prince (ex-kandidaat WIDM 2003!) de namen luidop voor: Marleen, Wim, Marleen, Hicham, Hiukwan, Hiukwan, Claudia, Marleen. Marleen moet met drie tegenstemmen vertrekken. Ze is uiteraard teleurgesteld maar zij moet als eerste naar huis. Na slechts vier dagen zit er al een kandidaat op het vliegtuig richting Nederland: het spel is begonnen …