Media

Het Volk vandaag 18-09-2003
"Robinson heeft me gezuiverd en gesterkt" -

18/09/2003
Jutta Borms is 30 jaar en knap. Als huisarts werkt ze samen met twee collega's in een groepspraktijk in Melsele. Op de eerste Flikken -cd zong ze onder de naam Jutta Moëz enkele nummers. En met haar 56 kilogram is ze niet meteen het type vrouw dat je verwacht in een survivalsoap op een onbewoond eiland. Toch schreef ze zich in voor de vierde editie van Expeditie Robinson . "Het spel op zich was niet zo belangrijk. Ik wou zo lang mogelijk weg zijn, ik wou me herbronnen."



In het tuintje van haar gerestaureerd huis in Waasmunster praat Jutta Borms honderduit over haar avontuur. Tijdens het gesprek gaat haar gsm binnen in huis enkele keren over:
"Vroeger, vóór mijn deelname aan Robinson , zou ik bij de eerste beltoon rechtgesprongen zijn. Nu ben ik veel rustiger."

"Mijn ouders en vrienden wijzen mij er regelmatig op: Jutta, je bent veranderd. Je ben rustiger, je straalt zelfvertrouwen uit. Vroeger kon ik ook geen avond alleen zijn. Ik was afhankelijk, moest altijd iemand om me heen hebben. Nu kan ik soms echt genieten van het alleen zijn. Ik wil dat eilandgevoel zo lang mogelijk vasthouden."

Waarom laat een 30-jarige huisarts zich samen met vijftien anderen uithongeren op een eiland voor de kust van Maleisië? 
"Toen ik de oproep voor kandidaten op televisie zag, klom ik emotioneel uit een diepe put. Relationeel had ik enkele turbulente jaren achter de rug. Het ergste was al achter de rug. Ik had al het besluit genomen dat ik verder moest met mijn leven, dat ik een streep onder het verleden moest trekken. Ik wou opnieuw beginnen."
"Drie dagen voor de einddatum van de inschrijvingen heb ik in één ruk mijn brief geschreven. Het kwam er allemaal in één keer uit. Na een nacht rusten en een keer herlezen heb ik hem op de post gedaan. Een paar maanden later zat ik in Maleisië."

Kilo's weg door buikgriep

Je wou los van je verleden. Dan kan je toch ook gewoon drie weken op een strand gaan liggen? Of, als je toch problemen had, bij een pyscholoog gaan?
 "Mijn zus is psychiater. Met haar had ik het al vaker over mijn problemen gehad. Als je gewoon op vakantie gaat, in je eentje, blijf je je problemen meeslepen. Maar op zo'n eiland ben je met de groep zodanig bezig met overleven en met elkaar, dat je het thuisfront wél kan achterlaten."

Winnen was voor jou dan niet zo belangrijk? "Winnen op zich niet. Het kwam er voor mij alleen op aan zo lang mogelijk weg te blijven. Robinson leek me een oplossing."
Had jij als dokter een voordeel, daar op het eiland?
 "Niet echt. Behalve dat ik de weken vooraf met homeopatische middelen en voedingssupplementen mijn binnenste wou ontgiften en bijvullen. Maar vlak voor het vertrek kreeg ik buikgriep en de bijgewonnen kilo's waren er meteen af."

Hoe ging je om met de honger?
"Ik was al een vrij onregelmatige eter, dat was misschien een voordeel. Overigens is niet zozeer de honger de kwelduivel, maar het gebrek aan energie. Op de duur ontbreekt het in je hersenen zodanig aan suikers en vitaminen dat je zelfs je gedachten niet meer kan ordenen. Zelfs spreken wordt moeilijk."
"Je denkt niet echt helder meer. Het is alsof je licht dronken bent. Ook al je vetten verdwijnen, je kan niets meer. Laat me hier maar gewoon liggen is op de duur de enige gedachte die door je heen gaat."

<< terug naar "Media"