Expeditie Robinson 'Strijd der Titanen' - Quotes

Door: Cynneke

Quotes aflevering 9

Karin over het vertrek van Mick:"Ik was best wel shocked. Ik dacht dat we het goed konden vinden."

Jennifer:"Die heeft zo lang op zijn tong zitten bijten, die kon niet meer!" (Richard en Jennifer vragen zich af of Mick zich 4 weken in heeft zitten houden)

Karin:"Gewoon een eikel!" (Karin heeft het gehad met Mick)

Lydia:"Ryan, we hebben een heel klein briefje. Misschien wel met een grote boodschap." (De post komt met de aankondiging van de laatste proef)

Lydia na het lezen van de brief:"Klein briefje met grote gevolgen."

Ryan:"Ik zag die tafel en de kaarsen en ik dacht:'O, ik weet wat het is!'" (Ryan en Lydia komen de grot binnen om de kaarsenproef te spelen)

Lydia:"Wel wachten tot ik weer zit!" (Lydia staat de kaars voor de proef aan te steken)

De proef wordt gewonnen door Ryan.
Lydia:"Oooooooh..."
Ryan:"Sorry schatje."
Lydia:"Proficiat."
Ryan:"Sorry schatje."

Ryan:"Ik weet dat ik helemaal niets kan zeggen." (Ryan mag naar huis bellen)

Ryan:"En toen was er de banaan." (Ryan is klaar met bellen)

Richard hakt de hele dag hout. Niet alle kampgenoten zijn het er mee eens.
Frank:"Al staat ie de hele dag bomen te hakken, moet hij weten, dat is zijn energie."
Richard:"Maar als mijn hersenen zeggen dat dat gaat, dan gaat het."

Een klein beetje rijst wordt gekookt en verdeeld.
Jennifer:"Erg veel op een dag eten we niet he?"
even later:"Elk rijstkorreltje wordt geteld."

De eetproef met "lokale lekkernijen" komt er aan.
Ernst-Paul:"De 4 zullen hun magen sneller kunnen vullen dan ze zullen denken."
Karin:"Ik had al eens eerder levende wormen gegeten in Suriname, dus ik dacht 'ik kan het wel aan'. En het eerste wat me aankeek waren drie ogen..."
Richard eet de ogen wel:"Smaakt iets zouterig, met wat stukjes tussen."
Frank doet alsof het een oester is:"Wel een taaie oester."
Karin weigert de ogen:"Ik stop geen ogen in mijn mond, dat heb ik altijd gezegd!"
Jennifer wil toch door en EP heeft beloofd dat ze er maar één op hoeft te eten:"Ik hoef er écht maar één he?!"
Ernst-Paul naar Jennifer:"Gewoon kauwen, nergens aan denken."

Dan komen de wormen op tafel.
Ernst-Paul:"Ze vinden ze hier erg lekker. Ik ben benieuwd of jullie dat ook vinden."
Frank:"Ze zagen eruit als inktvis. Ik dacht:'Ik ga inktvis eten!'"
Richard:"Mij mogen ze geven wat ze willen, als het maar eetbaar is."
Richard even later:"Lekker!"
Jennifer:"Ik kom nooit bij jou eten als jij dit lekker vindt."

Als nagerecht wordt er een ei met een kuikentje (foetus) in, opgediend.
Richard:"Openmaken en opeten, zo simpel is het."
Jennifer:"Wat zijn we leuk bezig..."
Richard:"Mmmmmmmm, te eten."
Frank heel verbaasd:"Is ie al weg?!"
Richard:"Ja, was lekker!"

Richard:"Zo'n proef is voor mij gemaakt, kan niemand winnen."

Jennifer:"Wat is dat ranzig zeg!" (Jennifer moet steeds boeren en voelt het oog opkomen"

Richard terug op het eiland terwijl de zeurt over de 'maaltijd':"Ik voel me goed. Ik heb een volle buik!"

Jennifer:"Volgens mij ben ik geestelijk begrensd of zo." (Jennifer had na haar vorige expeditie beloofd nooit meer zulke vieze dingen te eten en nu deed ze het weer)

Jennifer vraagt aan Richard of hij ook mensenvlees zou eten, waarop Richard bevestigend antwoordt.
Jennifer:"Het is maar goed dat we hier niet langer zitten, anders gaat er 's nachts ineens een arm of een been af."

Ryan wordt op Panga gedropt als de rest naar de eilandraad is, zodat hij even op zijn gemak rond kan kijken.
Ryan:"In ieder geval Melvin is hier. Dat zie ik aan zijn schoenen." (Wij als kijkers vragen zich af of Melvin toevallig nog verstopt zit op Panga, want volgens ons is hij toch al even terug naar huis gestuurd)
Ryan vindt een pijl:"Dit is 100% Frank."