Gedane zaken nemen geen keer.....

Door: Meneer de Uil

Meneer de Uil heeft zijn postzak omgedraaid en vond daarin geen brief. Daarom deze week een weer een verhaaltje uit de Expeditiekrant....

Na het vertek van Wietske krijgt men hooggeëerd bezoek op Cassaya. Dè tranentrekker van de expeditie in de vorm van geliefden en familie. En ook op Isla Monte worden tranen getrokken, maar dan op een hele andere manier..... de koude oorlog heeft opnieuw aanvang genomen ditmaal in Panama.

De officieel overgebleven leden van de expeditie worden verrast met bezoek van het thuisfront. Na een telefoontje en een brief komen dan nu de ‘thuisblijvers’ aan in Panama. De tranen, nog net niet vloeiend, bevinden zich op een bootje net uit de kust van Cassaya. Te ver om te zwemmen, te dichtbij om je onberoerd te laten. Maar eerst moeten de expeditieleden zich bewijzen. Zoeken naar een kist met walkietalkie en even later klungelen met deze (ontlede) walkietalkie. Bernadette ziet haar man kleiner worden en raakt over haar toeren. Koele Lenny is degene die contact krijgt met zijn meisje. Dan mag de boot met geliefden en familie aanmeren en kan iedereen in de armen van zijn of haar achterban vallen.

Op het verstekelingeneiland Isla Monte is sinds de komst van Wietske de sfeer om te snijden. Wietskes goede bedoelingen krijgen het keurmerk ‘meningloos’ en daarover mag zij eenzaam in een hoekje gaan nadenken. Olga is heeft geen mededogen voor iemand als Wietske. Wanneer Wietske niet door het stof wil gaan, dan sleuren haar eilandgenoten haar wel door de pek en veren. Wietske die overduidelijk al tijden geen boter bij de vis heeft gehad, zit er breekbaar en roodbetraand bij. Zonder haar Linda is de expeditie een koude bedoening.

Op Cassaya zijn onze vier overblijvers opgemonterd en maken zich op voor één van de laatste immuniteitsproeven. De proef wordt, zoals verwacht, overtuigend gewonnen door superman Lenny. Linda zal haar laatste dagen bijtend op een stokje moeten doorbrengen op Isla Monte. Hierover maakt Meneer de Uil zich niet druk, Linda heeft duidelijk genoeg reserves om de voedseltekorten op Isla Monte het hoofd te bieden. Maar heeft zij genoeg karakter om de letterlijk en figuurlijke Siberische Tijger tegemoet te komen. Neemt de koude oorlog op Isla Monte een monsterlijke omvang aan onder leiding van een russische ervaringsdeskundige?

Complottheorieën

Nu het einde van de expeditie nadert zijn de complottheorieën dun gezaaid. Ondergetekende is van mening, en neemt aan dat u dit scenario ook al zelf heeft voorzien, dat Lenny zijn vriend Ignazio zal moeten lossen. Het spel is er om te winnen, daarom zal Lenny zich in de eindstrijd niet willen meten aan Ignazio. Maar ook Ignazio zal zich hebben vergewist van de kracht van Lenny. Daarom gaat ondergetekende er vanuit dat Ignazio Lenny een ‘wederdienst’ zal bewijzen, door te pogen zich van Lenny te ontdoen.

Beide heren hebben zich in de afgelopen aflevering bewezen als mannen met een hart, door tijdens de eilandraad te stemmen met het hart. Daarom staan zij nu nog tegenover Bernadette. Zij laat zich tijdens de proeven maar zelden als winnaar zien. Meneer de Uil vestigt zijn hoop op die lang verwachte cruciale overwinning van de laatste dame in het spel.

En hoe zit het met de dames en heren van Isla Monte? Meneer de Uil ziet hen al geruimte weinig tot niets doen. Eten zoeken is geen optie meer nu de voedselbronnen uitgeput raken. Wie van hen is onderhavig aan fysieke nonkunde? Wie is lui aan het worden? Op welke manier worden zij tegen elkaar uitgespeeld voor een finaleplaats? Wie steekt op Isla Monte een dolk in de rug van een kameraad om zo terug te komen in het spel? Is psychische oorlogsvoering een middel tot winst?

Wie zet wie een hak op Cassaya? Strijken Olga, Koen en Curd met de handen over het hart jegens Wietske en Linda? Of krijgen wij op de valreep alsnog echt vuurwerk in Panama? Wie het weet mag het zeggen…….

Van uw correspondent,

Meneer de Uil