Tijdens de terugreis “evalueren” we de zaak.
Ik was iig helemaal mezelf zoals ik daar zat, daar zijn we het over eens.Geen komedie, puur natuur.
We hebben beide het gevoel dat ik een volgende selectie ronde heb afgedwongen, maar zeker weten doe je dat niet natuurlijk.
Ik vlei mezelf ondertussen met de gedachte dat de rode stippen op papier de beste kandi’s waren en daarom door EP worden geïnterviewd.
Lekker arrogant.
Het kan net zo goed zijn dat de kandi’s met een rode stip de meeste vragen opriepen en daarom door EP gezien worden.
Maar je moet je toch ergens aan vast houden, nietwaar?
De volgende ronde laten ze nog maar 60 kandi’s komen en dan zit er ook een medische keuring aan vast.Dit zal waarschijnlijk de laatste ronde zijn.

Ik ben om half 10 weer thuis en heb veel te vertellen. Mijn vriend moet lachen als ik vertel hoe het ging bij EP, hij weet precies hoe ik ben.
Vreemd genoeg ben ik niet eens moe, ga nog ff internetten en om 1 uur naar bed. De laatste gedachte voor het slapen gaan is:
“Laat maar komen die keuring, ik ben er niet bang voor!!”
En als het niet lukt vraag ik aan EP om me gelijk voor te dragen als kandi voor Peking Express, ik ben niet voor een gat te vangen.

27 april

Twijfel, twijfel, twijfel.
Dat is het enige wat ik heb op dit moment.
Een soort”eerst denken en dan doen-syndroom”
Dat zeiden ze vroeger al tegen me en sommige dingen veranderen niet blijkbaar.
Als ik wel naar de volgende ronde mag, moet ik dan wel gaan?
Het is niet dat ik niet wil, maar het heeft nogal veel consequenties.
Ik heb niet genoeg snipperdagen en moet dus onbetaald verlof opnemen als ik wordt geselecteerd.Dat kost veel geld wat we eik niet kunnen missen.
Bovendien hadden we al vakantie geboekt en die moet wel betaald worden.
Alleen het uitstapje naar Geldrop kostte al rond de €100,- aan reiskosten en een hap eten onderweg.Als ik daar weer heen moet nog eens hetzelfde bedrag.Het wordt niet vergoed.
Daar komt nog bij dat me vriend dan zeker een paar weken alleen thuis is.Niet dat ie zich niet alleen kan redden, maar ik krijg een beetje het gevoel dat ik hem in de steek laat op egoïstische gronden.
Hij klaagt niet hoor, hij laat me hierin volkomen vrij, maar ik voel het zelf zo.

Bovendien speelt Peking Express door mijn hoofd. Dit vind ik eigelijk een veel leuker programma om aan mee te doen, maar ik wist niet wie ik mee moest nemen en heb me daarom niet opgegeven.
In de laatste serie waren er echter 2 solo-gangers die men aan elkaar heeft gekoppeld, dus dat is misschien een mogelijkheid.
Het blijft maar malen in mijn hoofd, doen of niet doen, gaan of niet gaan?

28 April

Het duurt me te lang. Ik had al iets moeten horen van ER.
Binnen een week zouden we iets horen en het is al donderdag.
Ik controleer een paar keer per dag of mijn mobiel wel aan staat.
Als ik ff thuis ben voor een pauze, vlieg ik direct naar boven, naar de computer.Voor ik naar bed ga, kijk ik nog een keertje.
Ik ga er van uit dat de uitverkorenen weer een telefoontje krijgen en de afvallers een e-mail.Dat lijkt me iig logisch, gezien de gang van zaken rond de vorige ronde.
De week is nog niet om, maar ik heb er geen vertrouwen meer in.