16 april

Ik zit ineens in een stroomversnelling.
Dinsdagavond kwam ik thuis voor het eten en kreeg toen te horen dat er een mail was van ER met vragen die ik moest beantwoorden. Best vervelend dat ik daar direct geen tijd voor had, want ik had een korte pauze en moest weer aan het werk.Ik moest mijn nieuwsgierigheid nog ff bedwingen.
Vriend was zo attent om de pc aan te laten staan toen hij naar bed ging.Dus ik direct kijken toen ik om 0.30 uur thuis kwam.
Een lijst met vragen, steeds een combinatie van 2, waarvan ik verplicht 1 moest aanvinken die het meest op mij van toepassing was.Lastig, want bij sommige stellingen vond ik dat ze beide niet bij me pasten.

Er stond wel in de mail dat er geen foute antwoorden waren, maar voor mezelf lag dat ff anders.
Dus naar eer en geweten toch maar alles aangevinkt en verstuurd.
Soms wel moeilijk om het helemaal eerlijk te doen, vooral als er 2 dingen gesteld worden die je niet sympathiek voorkomen, maar enfin, ik ben er zelf aan begonnen, dus ik heb het mezelf aangedaan.
Eigenlijk is deze vragenlijst een soort psychologische test, dus afwachten maar.

TELEFOON!!! 

Zit ik vrijdag om een uur of 9 s’avonds thuis TV te kijken, gaat mijn mobiel af.
Die gebruik ik alleen voor mijn werk, dus ik nam nogal amicaal op met:”yes?”
Dit in de veronderstelling dat het een collega was voor overleg.
Ik had natuurlijk op de display kunnen zien dat dit niet het geval was, maar daar heb ik een leesbril voor nodig en om die te zoeken duurde te lang.
Bleek het iemand van ER te zijn, ene Kortekaas, die me wilde uitnodigen voor een selectiegesprek.
Ik was met stomheid geslagen, en als je me een beetje kent, wil dat wel wat zeggen.
“Echt waar???”
“Ja, echt waar.”
“Geweldig, dit had ik nooit verwacht.Dat meen je niet.”
“Jazeker wel, dat menen we wel.”
Dat weet ik natuurlijk wel, maar ik kan het bijna niet geloven.Ik had nergens op gerekend en zeker niet op deze korte termijn.

Maar om een lang verhaal kort te houden: Op zondag 24 april moet ik naar Geldrop voor een selectie gesprek en ik moet iemand meenemen die dicht bij me staat.
Daar had ik ff niet op gerekend, maar ik denk direct aan mijn vriendin Dineke.
Toen we beiden de kinderen nog klein hadden, fantaseerden we wel eens om met de TransSiberie-express te gaan reizen.Dat leek ons toen al fantastisch en dit is een beetje vergelijkbaar.
Heb haar dus vanmorgen direct gebeld. Moest het nog ff uitstellen tot een fatsoenlijk tijdstip, want het is zaterdag en dan willen mensen nog wel eens de onhebbelijke gewoonte hebben om uit te slapen.
Maar het lukte bij de eerste poging en Dineke is meteen enthousiast.Er is echter wel een probleem: ze moet die dag werken.
We spreken af dat ze gaat proberen te ruilen met een collega en ik hoor zo snel mogelijk van haar.
T’is echt spannend nu.

Ik krijg meer info over waar ik moet zijn  via de e-mail, behalve dat ik in Geldrop moet zijn weet ik nog niets, dus ben benieuwd wanneer die komt.Heb nog niks binnen.
O ja, de opnames zijn tussen 15 juni en 15 augustus.