Heimwee en honger

Dag 21

In kamp Zuid vormt Esther nog steeds een eenzaam blok tegen de rest. Omdat ze denkt dat het haar schuld is dat John weg is, begrijpt ze dat de rest haar de schuld ervan geeft. Maar de ruzie met Esther is niet het enige in probleem voor Kamp Zuid. Er is haast geen eten meer voor de leden. Vooral Wim en Meredith hebben het er moeilijk mee. Ze begrijpen niet dat het nu al op is, en hebben moeite met opstaan en bewegen.

Op Tengah is de sfeer helemaal anders. Er is een goede sfeer zonder conflicten en er is eten in overvloed. De enige die zich niet goed voelt is Elbert. Hij heeft enorme heimwee naar zijn vrouw en kinderen en denkt alweer aan opgeven. Marnix heeft aan Elbert gevraagd of hij in ieder geval de volgende game mee wil doen en zijn best doen puur in het belang voor de groep. Daar is Elbert het helemaal mee eens en zegt dat hij voor de volle 100% er voor zal gaan. De enige scepticus is Anita. Als enige van Kamp Noord heeft zij al eerder zo’n bui van Elbert meegemaakt. Vooral omdat zij ook haar dochters achter heeft moeten laten omdat zij nog niet echt heimwee gevoelens heeft gehad.

Maar de proef van vandaag kan er verandering in brengen, want de winnaars mogen even bellen met het thuisfront. Kamp Zuid betreedt het strijdveld met de moed der wanhoop. Kamp Zuid heeft tot nu toe alle 6 de proeven verloren en Wim en Meredith hebben al 7 x keer achterelkaar verloren. In tegenstelling tot Kamp Noord die zich onoverwinnelijk voelt. Als proef moeten ze drie boomstammen door een modderpoeltje tillen naar de andere kant en dan moet 1 teamlid naar het einde van de baan rennen, daar de vlag pakken en die aan het begin in een blok steken. Omdat Noord veel meer mannen dan Zuid heeft beslist Marnix dat Douwe en Maxime deze proef niet mee mogen doen. Met Anita achter hun aan “slepen” brengt Noord de ene na de andere boomstam nar de finish. Al gauw is er een groot gat met Kamp Zuid geslagen dat door uithongeren aan het einde van hun Latijn is. Marnix haalt daarna in rap tempo de vlag op en Kamp Noord wint de 8ste proef op rij.

Maar voor ze mogen bellen moet Marnix eerst de belminuten verdelen. Die zijn 1, 2, 3, 4, 5, 5, 6 en 7 minuten. Hij plaatst meteen Elbert voor de 7 minuten omdat die het het hardst nodig heeft, vindt hij. Omdat hij Douwe mentaal het sterkst vindt plaatst hij Douwe op 1 minuut. Na veel wikken en wegen heeft hij toch de indeling gemaakt. 1 minuut: Douwe, 2 minuut: Maxime, 3 minuut: Emma, 4 minuut: Fleur, 5 minuut is Marnix-zelf, 6 minuut: Anita en 7 minuut: Elbert. Als Douwe als eerste mag bellen bedankt hij voor de eer. Hij vindt dat geen bericht goed bericht is en daar houdt hij zich aan. Daardoor mag Maxime als 1ste bellen met zijn Spaanse vriendin. Het heeft hem goed gedaan omdat hij al meteen na het gesprek capriolen gaat uithalen. Tijdens e overige gespreken lopen de emoties erg hoog op. Vooral Elbert, Marnix en Anita zijn erg blij omdat zij als enige hun kinderen thuis hebben moeten laten.

Op Kamp Zuid hebben vooral de jonkies het moeilijk met het verlies. Terug op hun eiland zoeken ze troost bij elkaar. Wim beseft nu pas ook dat hij heimwee heeft. In Kamp Zuid besteed Esther het meeste van haar dagen alleen op het strand. Totdat een erg vriendelijke Carl haar bij hem roept. Hij meldt haar dat hij het als een verplichting tegen over John dat hij haar moet uitdagen. Terwijl het kaarsje nog maar halverwege is blaast de wind hem uit, en waar John faalde slaagt Carl. Hij verslaat Esther die het somber voor zichzelf in ziet. Hoewel hij nu de nieuwe leider is ziet hij zichzelf niet zo. Maar Marleen denkt dat Carl het doet voor de immuniteit. Esther is echter wel blij dat ze nu niet constant wordt aangevallen door haar medekampbewoners.

Dag 22

Het ene probleem is nog niet opgelost of het andere doet zich alweer voor. Het voedsel in Kamp Zuid is bijna helemaal op. Wim voelt zich heel slecht. Hoewel hij zijn gevoelens heet overwonnen voelt hij dat zijn lichaam op is. Op het andere eiland zijn Marnix en Maxime alweer druk in de weer. Tijdens de laatste proef hebben ze gemerkt dat er problemen zijn tussen Esther en haar groep. Maxime kan niet begrijpen hoe Kamp Zuid zo met elkaar in de clinch terwijl er op hun eiland geen vuiltje aan de lucht is. Marnix vindt dat ze het zich extra moeilijk maken omdat overleven op zich al geen pretje is, maar met allerlei problemen erbij al helemaal niet.

Ondertussen gaan de drie Nederlanders op pad om eten te zoeken. De sfeer tussen de 3 is erg goed en ze voelen ook dat er een band is gemaakt. Douwe heeft om zijn geheel eigen redenen een goede band met Elbert en Fleur. Hij vindt Fleur een knappe vrouw (beetje beleefd blijven) en hij en Elbert lijken ook veel op elkaar dus trekt dat wel, vindt hij. Terug bij het kamp gaat Douwe beginnen net het maken van een fuik. Het enige probleem is bij hun dat het vissen niet goed gaat en hij hoopt dat zo te kunnen te oplossen. Omdat ze merken dat er 2 kampen zijn gevormd tussen de Nederlanders en de Belgen hebben ze besloten dat ze niet op elkaar zullen stemmen.

En dan is het tijd voor de eliminatie proef. Op een strandje is met touw een vierkant van 10 bij 10 meter gemaakt. De teamleden van elk kamp worden met een touw aan elkaar vastgebonden en worden op een hoek geplaatst. Het andere team daar lijnrecht tegenover. Het is de bedoeling om zo snel mogelijk te lopen en een teamlid van de tegenstander te tikken. Het team dat als 1ste wordt getikt moet naar de eilandraad. Om toch wat rust te krijgen mag ieder team 1 keer op een gong slaan als ze er langs lopen. Dan moet iedereen ophouden met lopen en 60 seconden pauze nemen. Om het extra moeilijk te maken speelt het zich allemaal af in kniehoog water.

Ondanks dat ze met 7 man zijn neemt Maxime de leiding op zich en laat ze flink doorlopen. Na een tijdje begint Meredith zich erg moe te voelen. Er is nu al een achterstand op Kamp Noord, dat flink doorstapt. Om toch rust te krijgen slaat Meredith op de gong. Door het voedseltekort loopt Kamp Noord steeds meer in. Tot op een bepaald punt Douwe heel moe is geworden. Hij slaat op de gong voor wat rust. Maar Kamp Noord moet nog maar zo’n 10 meter inhalen dus zijn ze ervan overtuigd dat ze het gaan halen. Ironisch genoeg wordt Esther door Maxime getikt. Kamp Noord viert de zware overwinning uitbundig. Om haar pijn te verzachten steekt het andere kamp Esther een hart onder de riem door haar te troosten.

Terug op hun eiland bedenkt Kamp Zuid zich over de wat het andere kamp bij Esther deed.  Ze snappen niet hoe mensen die Esther niet eens kennen toch zo over haar spreken. Vooral Carl is bang dat als de samensmelting komt, Kamp Noord Kamp Zuid weg gaat stemmen omdat ze hun als een soort boemannen zien.

In Kamp Noord wordt nog heftig gediscussieerd over de gewonnen proef. Ze hebben door dat Carl de leider is en dat ze Esther weg willen hebben. Marnix wil graag met Esther praten over hoe de situatie is in haar kamp en hoe ze zich voelt. Zelfs Douwe vindt het erg van Carl dat hij Esther weg willen hebben. Ondanks dat Esther en Douwe nooit echt door 1 deur konden.

Dag 23

In kamp Zuid is de voedsel situatie op een dieptepunt. De rijst is op en er zijn haast geen vruchten op het eiland. Zelfs de sterke Marleen voelt haar krachten afnemen. Ook Meredith en Wim voelen hun krachten afnemen. Wim twijfelt ook of hij de expeditie niet beter kan opgeven. Maar voor Carl is het ondenkbaar dat de nog sterke Esther blijft. Hij moet en zal haar weg krijgen bij de eilandraad.

In Kamp Noord is er voedsel in overvloed. Marnix heeft genoeg energie om een grapje uit te halen. Als een echte ober legt hij uit wat er vandaag te eten is:
Het Menu der Speciale Landen
Men neemt een basis van zeeslakken. Hier op doet men een mix van gecaramiliseerde kokosnoot. Daar bij voegt men een heerlijk zoete rode vrucht. Dat allemaal in de wok warm maken en afmaken met wat rijst.
Door de goede situatie zit niemand echt te springen om een samensmelting met de ruziemakers van Kamp Zuid.

Dan is het tijd voor de eilandraad. De 3de op rij voor het kamp. De 1ste voor Carl als leider. Het is al dagen duidelijk wie er zou vertrekken, maar een eilandraad moet toch om. de stemming te bepalen. Met 4 stemmen voor Esther en 1 voor Wim, moet Esther dus de Expeditie verlaten. Ze geeft aan dat ze zich genept voelt door de andere groep en ze denkt dat ze in een andere groep wel een betere kans had kunnen hebben.