de 6e editie: JONG tegen OUD

Ergens in de Zuid Chinese Zee liggen 2 eilandjes waar 8 Nederlanders en 8 Belgen beginnen aan het avontuur van hun leven. Een meedogenloze afvalrace, waarin ze niet alleen hun omgeving, maar vooral elkaar moeten zien te overleven.

Op de ochtend van 22 juni arriveert een vrachtwagen vol deelnemers in Maleisië. 16 mensen, die nog nauwelijks beseffen waar ze aan beginnen, lopen in een lange rij door het oerwoud. Een veld vol kruizen wacht hen. Evenals Lotte en Ernst-Paul. Dan is het moment daar, de Robinsonners klimmen ieder op een kruis; een beproeving van 47 dagen is begonnen.
De strijd is dit jaar: JONG tegen OUD. Alle deelnemers tot de 30 jaar zitten in het jonge kamp en alle 40plussers zitten in het andere kamp.

Met de eerste proef valt gelijk een heel belangrijke beloning te winnen. Een neutraliserende stem die tijdens het verloop van het spel gebruikt kan worden. Zijn of haar team is bovendien het winnende team. Het verliezende team staat een onaangename verrassing te wachten.
De proef is loodzwaar. De deelnemers staan op slechts een klein blokje en moeten zich aan touwen vasthouden. Voor Douwe werkt zijn gewicht in z’n nadeel. Na 10 minuten is hij het die als eerste het kruis los moet laten.

Na 1 uur en 25 minuten wint Maxime de proef! En daarmee zijn de jongeren het winnende team. Zij gaan met een heerlijke fles Robinson rum en de gele vlag van team Zuid op weg naar hun eiland. Helaas voor de verliezers geen prijs, maar wel een vlag; die van team Noord en de mededeling dat Ernst-Paul onderweg op hen wacht met een nare boodschap; een duivels dilemma.

De 8 leden van team Noord zijn ongerust. Vlakbij het strand wacht Ernst-Paul met de mededeling dat slechts 7 van de 8 daar heen mogen en dat team Noord een uur de tijd heeft om onderling te beslissen wie er achter blijft.
Ondertussen zijn de jongeren van kamp Zuid al op weg naar hun eiland. Jong, enthousiast en vol verwachting. De kist met spullen werd nog nooit zo luid bejubeld! En er staan 2 schalen vol met fruit! Na zijn overwinning wordt Maxime door iedereen min of meer als leider beschouwd. Hij neemt ook het voortouw bij de bouw van het kamp.

Op een steenworp afstand wachten de ouderen van team Noord op ’t lot. Elbert vraagt zich af wat te doen? Stemmen of is er een vrijwilliger? Het wordt stemmen, maar ook dat blijkt moeilijker dan men dacht. De tijd dringt. Margriet noemt als eerste een naam. Douwe, omdat hij als eerste afviel bij de proef. De rest volgt haar en Douwe is degene die moet vertrekken. Gelaten laat hij de uitslag over zich heenkomen. Jammer vindt hij het dat er aan de stemming niet een korte voorstelronde vooraf ging. Dan weet je tenminste een klein beetje hoe iemand is en wat zijn kwaliteiten zijn.
Als Ernst-Paul dan verschijnt, mogen de overige 7 naar het eiland zwemmen en blijft Douwe op de boot achter. De ruwe bolster heeft een blanke pit. Een beetje emotioneel overdenkt hij hoe anders het had kunnen lopen. Verkocht zonder dat men wist wat zijn kwaliteiten waren.

Onder leiding van Maxime genieten de jongeren van hun eerste middag op ’t strand. Een kamp is er nog niet, maar dat kan de pret niet drukken. In het water spelen ze met de bal. Maar Johnny krijgt er genoeg van en begint met het maken van een kampvuurtje. Hij is niet zo heel blij met het vakantiegevoel van de anderen en verwacht een heel andere groep als straks honger en vermoeidheid toeslaan. Het lukt de aanstekergeneratie vlot om vuur te maken.

Inmiddels is ook kamp Noord op bestemming aangekomen. Ze gaan meteen aan de slag, want het is al flink laat. In recordtempo wordt een prima slaapplek gecreëerd. Kamp Noord functioneerde als een geoliede machine. Ook het maken van een vuurtje lukte in no-time. Voor het donker was alles klaar. Na het verlies van Douwe is de goeie samenwerking een enorme oppepper voor kamp Noord. Volgens John doen ze niets onder voor de jongeren, misschien vormt de levenservaring wel een pré.

Maar al snel gaat het mis. John hakt een kokosnoot open. Daarna wil ook Elbert dit proberen, maar als het mes uitschiet, snijdt hij in zijn pols. De dokter moet er aan te pas komen en een flink aantal hechtingen betekenen dat Elbert voorlopig niet in actie mag komen. Hij vindt het zelf verschrikkelijk, het voelt alsof hij de anderen in de steek laat.

Ook kamp Zuid gaat slapen in een geïmproviseerd kamp. Maxime kijkt toe hoe iedereen veilig zijn of haar plekje heeft ingenomen.

Als in beide kampen de rust is neergedaald, brandt er even verderop nog licht. In een grot leven in het diepste geheim nog 2 expeditieleden.
Een dag eerder dan alle andere kandidaten zijn zij vertrokken naar het eiland Harimau, het meest onherbergzame eiland van de Zuid Chinese Zee. Naar een geheime grot waarvan geen van de andere expeditieleden het bestaan weet. Het zijn de enige 2 dertigers in de expeditie. Het zijn Marnix en Esther. In de grot ontdekken zij een kist met daarin foto’s van de andere kandidaten. Ze leggen ze uit over de vloer van de grot, niet wetende wat ze ermee moeten. Onderin de kist vinden ze nog een brief met uitleg. Onderzoek van het eiland laat zien dat er niets is. Alleen maar rots en verder niets. Van wat aangespoeld bamboe bouwen ze een kamp.

De volgende ochtend probeert Johnny, in het nog altijd vrolijke kamp Zuid, zijn teamgenoten te leren hoe ze vuur moeten maken. Hij vindt dat sommige mensen in de groep nog een beetje gestuurd moeten worden. Als oudste van de groep vindt hij het vervelend dat de kampleden nog steeds achter de jongere Maxime aanlopen. Hij baalt een beetje dat hij de proef niet heeft gewonnen, want dan zou alles er heel anders uitzien.

Sinds het ongeluk in kamp Noord is Elbert een beetje het zorgenkindje. Elsje trekt zich zijn lot aan. Elbert geniet van alle aandacht die hij door zijn verwonding krijgt. Margriet krijgt veel minder aandacht. Ze is rustig en trekt haar eigen plan. Iets wat ook door de andere kampleden wordt opgemerkt. Elsje is hard in haar mening over Margriet.

In de grot zijn te 2 verborgen deelnemers aan het speculeren over de foto’s. Ze weten absoluut niet wie wie is.

In kamp Zuid is Maxime op zoek naar voedsel voor de groep. Johnny ergert zich hieraan en gaat zelf met Emma, Tom en Wim op eigen expeditie. Op de terugweg praat hij over het leiderschap van Maxime. De anderen zijn het niet met hem eens en begrijpen zijn probleem niet.
En dan is er post. De aankondiging van de eliminatieproef. 2 van de kampgenoten moeten achterblijven en wie dat zijn mogen ze zelf bepalen. Het is een fysiek zware proef.

Johnny biedt aan om in ’t kamp te blijven waar zijn teamgenoten het niet mee eens zijn. En dat is precies zijn bedoeling. Uiteindelijk blijven Fleur en Emma achter.

Ook Marnix en Esther zijn op hun geheime eiland op zoek naar wat voedsel, maar veel valt er niet te vinden. Esther is min of meer vegetarisch, maar zegt alles te zullen eten wat nodig is om te overleven. Maar als ze een slak bekijkt vindt ze het zo vies dat ze besluit om die niet te eten.

Dan is de eliminatieproef daar. In kamp Noord blijft Elbert achter. Hij voelt zich echt zielig. Kamp Noord is zeer gemotiveerd en absoluut niet bang voor de jongeren. De proef is een loodzware waterestafette met als moeilijkste hindernis een ruim 5 meter hoge toren. De verliezers moeten naar de eilandraad. De toren moet van binnen uit beklommen worden, dus moeten de deelnemers onder water om die te bereiken. Kamp Noord ligt voor als Margriet aarzelt, waardoor kamp Zuid in kan halen. Meredith is snel en vergroot nu de voorsprong voor Kamp Zuid. Tot hun grote blijdschap winnen zij de proef en moet kamp Noord naar de eilandraad.

Elbert vindt het heel erg en is er van overtuigd dat ze met zijn aanwezigheid wel gewonnen zouden hebben. De sfeer in kamp Noord is gespannen. Dit komt tijdens het eten tot woorden. Elsje vindt dat John de porties niet eerlijk verdeelt en zegt daar na afloop iets van. John antwoordt dat zij dat eerder had moeten zeggen en vindt dat Elsje eigenlijk thuishoort in een luxe vakantieresort en niet op een onbewoond eiland.

Op kamp Zuid zit Johnny in een dip. Geen leider, dat zit hem behoorlijk dwars, maar hij wil er niet meer voor vechten.

Op Harimau wordt het gebrek aan voedsel een probleem. Marnix en Esther besluiten te gaan vissen. Echt handig zijn ze niet, maar er wordt wel gevangen. En dat betekent de eerste behoorlijke maaltijd sinds dagen. Voor Esther moest er wel een knopje om, maar nu dat eenmaal gebeurd is, kluift ook zij de graatje af.

Kamp Noord maakt zich klaar voor de eilandraad. Margriet heeft nog altijd geen aansluiting gevonden en realiseert zich dat zij grote kans loopt weggestemd te worden. Als de stemmen zijn geteld is het inderdaad Margriet die moet vertrekken. Ze weet dat haar toch wat teruggetrokken houding daar waarschijnlijk de oorzaak van is. Wat haar altijd bij zal blijven zijn de verpletterend mooie zonsopgangen.

Kamp Noord maakt zich op om te gaan slapen.
Maar wat ze niet weten is dat de man die ze een aantal dagen geleden hebben weggestemd een tweede kans kreeg........