De live - uitzending

Na 13 afleveringen is het dan eindelijk zover… de finale van Expeditie Robinson 2005. In de  studio worden de laatste zes afvallers verwelkomd door Lotte en Ernst-Paul.

De finale bestaat uit drie onderdelen. Voor een kwart telt de allerlaatste Robinsonproef mee die de drie finalisten gespeeld hebben. De stemmen van de Finale Eilandraad tellen ook voor een kwart mee. De andere vijftig procent wordt bepaald door de kijkers thuis, aan de hand van bellen of sms’en.

De terugblik op ER 2005 laat zien dat er vooral werd afgezien tijdens het eten, Esther en Marnix aten o.a. zeewier. En ook na het eten viel het niet altijd mee, buikpijn speelde de meeste kandidaten parten. Het was al een hele toer om überhaupt te kunnen eten. Een kist die niet open wilde was ook lastig, zeker omdat hij vol zat met lekkernijen. Zoals Esther zegt: de eerste week is het leuk, de tweede week is goed te doen, de derde week is afzien en in de vierde week ga je dood.

Douwe was geen proevenspecialist, als t even kon viel hij als eerste af, hij was wel erg gecharmeerd van de dames. Voor iedereen was de expeditie één  grote ontdekkingsreis, mede door de diverse misverstanden dankzij de Nederlandse taal. Als altijd waren er ook expeditieleden die t niet zo goed met elkaar konden vinden. En dan was er Chico, door sommigen verguisd. Maar hij had ook zijn fans. En zo waren er meer expeditieleden die vriendschappen sloten voor t leven.

Inmiddels zijn alle kandidaten al vier maanden terug. Tijdens deze finale bestaat de jury uit de laatste zes afvallers; Meredith (jongste expeditielid), Douwe (al jaren bekend en berucht in Friesland), Maxime (die als mogelijke winnaar werd gezien), Carl (een keiharde doorzetter), Elbert (de sterkste deelnemer ooit),en Fleur (Neerlands hoop in bange dagen).

Tijdens de Expeditie is Fleur heel veel haar verloren door een Vitamine B tekort,  slechts 1/7 deel van haar haar was over, ze heeft nu dan ook een kort kapsel.  Bij het terugzien van de beelden op TV kon ze sommige momenten wel onder tafel kruipen, vooral toen ze Maxime wilde  slaan, later was ze tevreden met wat ze van zichzelf terug zag op TV. Douwe kan niet meer ongestoord door de straten van Leeuwarden, hij wordt nagezeten door schoolklasjes en oude vrouwtjes met stok. Elbert eet hele dagen door, alles wat niet meer beweegt eet hij op. Voor Maxime telt; gebeurt is gebeurt.

Eerste tussenstand, via de kijkers, die voor 50% meetelt:

Emma 16,5%
Marnix 24%
Marleen 9,5%

In de studio zitten Esther en John, alles behalve gebroederlijk, naast elkaar op een bank. Na de herindeling werd Esther leider, speciaal voor haar was er een hut gebouwd met matras erin om op te slapen. Slechts 10 minuten na ontdekking van die hut begon er een dagenlange aanval van John en Carl op Esther, waarbij de pesterijen niet van de lucht waren.  John daagde haar uiteindelijk uit met een duel en  sneuvelde. Maar Carl nam de strijd over, tot ook hij een duel aan ging en won en dat betekende voor Esther het onvermijdelijke einde van Expeditie Robinson.

Esther geeft toe dat ze erg geschrokken is van de beelden die ze terug zag op TV, die waren erg heftig, maar door de regie goed weergegeven. Onder de kijkers heeft het ook enorm geleefd; Esther heeft veel reacties gekregen via email en internet en ook op straat spraken vreemden haar aan om te vertellen dat ze hadden zitten huilen voor de TV en erg met haar mee hadden geleefd. Gelukkig heeft ze er geen trauma aan over gehouden.

John daarentegen vond de beelden schitterend, ook bij het terugkijken. Hij heeft bewust de knuppel in het hoenderhok gegooid, zegt hij, omdat hij niks uit de weg gaat. Zelfs met Marnix als leider zou hij het zelfde gedaan hebben.  Esther schudt haar hoofd: “dat klinkt alsof het uitgedacht is, wat heb jij meegemaakt in je leven dat je zo te keer gaat tegen iemand die je helemaal niet kent”. Helaas voor John begrijpt hij niet dat hij zojuist door Esther in één klap onderuit is gehaald. En terwijl hij Esther vergelijkt met Moeder Theresa wordt hij door het publiek met een luid boegeroep op zijn plaats gezet.

Carl wil wel toegeven dat hij zich achteraf erg ongemakkelijk heeft gevoeld bij de beelden van de pesterijen.  “De één kreeg meer kans dan de ander en dat  bracht mijn positie in gevaar, daar kan ik niet tegen, dat is mijn slechte eigenschap”. Carl heeft ook na het terugzien van de beelden op TV een mail gestuurd naar Esther waarin hij toegeeft dat hij in een opwelling heeft gereageerd en dat hij dat beter niet had kunnen doen, dat hij de Expeditie van zowel Esther als hem zelf daar ook mee om zeep heeft gebracht. 

Daar heeft Esther niet op gereageerd omdat er op het eiland zelf ook geen sorry af kon.
Meredith zag t voor haar ogen gebeuren, vond het niet fijn, ze begreep het niet. Achteraf heeft ze wel gedacht: “waarom heb ik niets gezegd, Esther heeft ook gevoelens”. Toch vind Meredith wel dat ze Esther recht in de ogen kan kijken.

Elbert en Carl hebben nog nog regelmatig contact. Volgens Elbert is Carl, buiten het spel, dan ook een heel vriendelijke en sympathieke man waar je erg mee kan lachen. Als dank voor deze lovende woorden krijgt Elbert een bankbiljet in zijn handen gestopt door Carl.

Tijd voor de hoogte en dieptepunten van Emma, Marnix en Marleen. Alledrie begonnen op ander eiland, jong, oud, dertigers…

Voor Marnix is dat zijn overwinning op de balk, dat gaf bij hem echt een explosie van geluk. Vooral nadat hij 2 dagen daarvoor zijn vrouw op 2 meter afstand bij een proef had gezien en haar niet aan mocht raken. Die emotionele beproeving was zwaarder dan wat ook tijdens de Expeditie.

Voor Marleen was er ook een dieptepunt: het vertrek van Annita bij de samensmelting. Daarentegen was de harmonie van de laatste dagen met de twee andere finalisten een hoogtepunt.

Voor Emma lagen het  hoogte en het diepte punt dicht bij elkaar. Zij vroeg zich vooral af of ze de finaleplaats wel verdiend had; ze was niet goed in de diverse proeven, vond zichzelf een loser. En dat slechts twee dagen voor haar hoogtepunt waarbij  ze als eerste vrouwelijke deelnemer een eliminatieproef won waarmee ze dolgelukkig was.

Tijdens de allerlaatste proef, in een speciaal gebouwd visserdorp op palen, vielen  tien punten te verdienen, zes door middel van het beantwoorden van vragen, vier voor de snelste deelnemer tijdens een estafette.

De eerste vraag luidt: waar is het adres van de stamkroeg van Douwe. Marnix is de enige die deze vraag goed beantwoordt en verdient twee punten.

De tweede vraag luidt: hoeveel treden telt de trap die bij de Eilandraad naar de urn leidt. Dat zijn er veertien en alledrie verdienen ze twee punten.

De derde vraag luidt: wie zaten er in de boot op weg naar de samensmelting op plaats zes t/m acht. Ondanks het feit dat Marnix deze plaatsen had toegewezen, zijn het Emma en Marleen die ieder twee punten verdienen met het juiste antwoord. Daarmee komen ze alledrie op vier punten.

Voor het laatste deel van de proef, de estafette, moeten de kandidaten drie puzzelstukken verzamelen die onderdeel uitmaken van een grotere puzzel. Hierbij speelt logisch inzicht een grote rol. Marleen komt er niet uit, na een tip van Ernst Paul, lukt het eerst nog niet, Als het uiteindelijk wel lukt is ze heel veel tijd verloren en eindigt ze met 20.47 minuten. Emma wordt tweede met  9.58 minuten. Marnix wint met 7.41 minuten.

Tijd voor een nieuwe tussenstand:

Marnix 32%
Emma 24,25%
Marleen 18,75%

Bij de allerlaatste eilandraad mochten de laatste zes afvallers stemmen op één van de drie finalisten.

Maxime, Carl en Elbert gaven hun stem aan Marnix.  Meredith en Douwe stemden op Emma. En de stem van Fleur ging naar Marleen.

De drie finalisten mochten daarna nog hun overgebleven stemmen uitbrengen op één van de andere twee finalisten of op zichzelf. Helaas had Marleen geen stemmen meer. Emma had vijf stemmen over en gaf die aan zichzelf, ondanks dat ze Marnix de absolute Robinson 2005 vindt. 

Marnix had ze nog alle zes en daarbij ook nog twee stemmen die hij verdient had tijdens de balkproef. Ook Marnix gaf alle acht stemmen aan zichzelf. Ook al voelt dat niet helemaal prettig, hij heeft het toch 46 dagen volgehouden, puur op wilkracht. Toch heeft hij bij Emma een enorme ontwikkeling gezien. Als twintigjarige gaf Emma een enorme volwassen indruk, waarbij ze altijd klaar stond voor anderen en zichzelf daarbij weg cijferde.

De eindstand:

Marnix  53%
Emma 29,5%
Marleen 17,5%



Marnix is Robinson 2005!